این روزها ابهام بزرگ پیرامون استقلال
این است که آیا منصوریان میتواند ستارههای تیمش را مدیریت کند؟ سرمربی
جوان استقلال سال گذشته با مهدی رحمتی که قدیمیترین بازیکن تیمش بود به
مشکل خورد اما ماجرا خیلی زود جمع شد تا هر دو به این نتیجه برسند تمرکزشان
باید روی موفقیت تیم باشد. با این وجود عملکرد استقلال در فصل نقل و
انتقالات این تیم را مدعی قهرمانی نشان میدهد و کمترین توقعی که هواداران
آبی دارند، هم همین است. دیگر بهانههایی مثل جوانگرایی و جذبنشدن
بازیکنان مورد نظر نمیتواند استقلالیها را قانع کند. آنها برای
عقبنماندن از رقیب دیرینه هم که شده، باید در لیگ هفدهم روی قله فوتبال
ایران بایستند. شاید سالی که پیشرو داریم، آخرین فرصت منصوریان برای
ماندگارشدن در استقلال باشد، چون مدیران فوتبال ایران کمتحملیشان را ثابت
کردهاند. در ادامه سه پیشکسوت استقلال درباره شرایط این تیم در فصل آینده
یادداشتهای خود را در اختیار روزنامه شهروند قرار دادهاند.
استقلال محل آزمون و خطا نیست
سهراب بختیاریزاده پیشکسوت استقلال
مهمترین
نکته برای استقلال فصل آینده این است که کادر فنی باید از اشتباهات فصل
گذشته درس بگیرند. منصوریان سابقه سالها حضور در استقلال را دارد و با
مربیان زیادی هم در این تیم کار کرده است. او به خوبی میداند استقلال محل
آزمون و خطا نیست و هواداران نمیپذیرند که این تیم برای قهرمانی نجنگد و
در حد یک تیم میانه جدول باشد. کادر فنی استقلال نباید مرتکب اشتباهاتی شود
که در فصل گذشته مرتکب شد. استقلال کار دشوارتری نسبت به فصل گذشته دارد و
قرار نیست مانند سال قبل یک نیمفصل را بهطور کامل از دست بدهد. چه بسا
استقلال اگر در نیمفصل اول سال گذشته نتایج خوبی میگرفت، میتوانست
قهرمان هم بشود. استقلال حتی در سالهایی که عملکرد ضعیفی هم در فصل نقل و
انتقالات داشته، مدعی قهرمانی بوده، چه برسد به امسال که تمام بازیکنان
مورد نظر کادر فنی خریداری شدهاند. من به عملکرد فصل گذشته این تیم منهای
بازی برگشت مقابل العین نمره قبولی میدهم اما سال آینده همه چیز عوض
میشود. منصوریان به خوبی این موضوع را درک کرد که با عملکرد مناسب تیمش در
نیمفصل دوم نیازی نبود اسکلت فنی استقلال تغییر کند. استقلال همین حالا
هم بازیکنان جوان و مستعدی دارد که میتواند روی آنها حساب ویژهای باز کند
و نیازی به ولخرجی در نقل و انتقالات نبود. با این حال حتما منصوریان حس
کرده تیمش به چند بازیکن موثر نیاز دارد. البته آنچه برای استقلال در فصل
آینده اهمیت دارد، پایینآوردن ضریب اشتباهات است. منصوریان هم باید روی
مسائل روحی تیمش تمرکز بیشتری داشته باشد، هم روی مسائل فنی. او بعد از
یکسال مربیگری در استقلال فهمیده که باید ستارهها را مدیریت کند و حواسش
به همه چیز باشد. استقلال در فصل آینده مدعی اصلی قهرمانی است. اگر مشکل
ناگهانی برای تیم پیش نیاید و احتمالات به هم نخورد.
منصوریان باتجربهتر شده است
علی جباری پیشکسوت استقلال
یکی
از مشکلات فصل گذشته استقلال ضعف در خط دفاع بود. منصوریان به خوبی این
نقطه ضعف را تشخیص داد و بهترین مهره را برای برطرفکردن آن خرید. حضور
پژمان منتظری در استقلال علاوه بر اینکه به خط دفاع این تیم استحکام
میدهد، استقلال را از داشتن یک بازیکن با تجربه هم بینیاز میکند.
تیمهایی مثل استقلال و پرسپولیس اگرچه به نیروی جوانی و تحرک زیاد نیاز
دارند اما تجربه در این دو تیم حرف اول را میزند. به جز پژمان منتظری،
استقلال خریدهای خوب دیگری هم داشته و فکر میکنم درسال آینده از نظر فنی
مشکلی نداشته باشد. اگر شهباززاده جذب نمیشد، استقلال با رفتن کاوه رضایی
به مشکل برمیخورد اما خوشبختانه سجاد برگشت تا با حضور او و بیت سعید
استقلال در جلوی زمین مشکلی نداشته باشد. به جز رضایی همه ستارههای فصل
گذشته هم قراردادشان را تمدید کردهاند و این برای استقلال یک نعمت بزرگ
است. البته منصوریان باید تلاش کند نفرات جدید را هرچه زودتر با شرایط و جو
استقلال آشنا کند تا زمان زیادی از دست نرود برای هماهنگی آنها با بقیه
بازیکنان. در واقع اگر مهرههای جذبشده داخل زمین جواب دهند، میتوان تا
اندازه زیادی به قهرمانی امیدوار شد. نکته مهم دیگر درباره استقلال فصل
آینده این است که منصوریان یکسال باتجربهتر شده و بهتر میتواند استقلال
را اداره کند. سال گذشته منصوریان زمان زیادی را برای آشنایی با شرایط
مربیگری و مبارزه با حاشیهها در استقلال از دست داد. حالا او یاد گرفته
چطور باید مانع ورود حاشیهها به تیمش شود و تمرکز خود و بازیکنانش را روی
موفقیت تیم بگذارد. استقلال با وجود بازیکنان بزرگ و باتجربهای مثل رحمتی،
منتظری، ابراهیمی و حیدری درون زمین نباید نگرانی داشته باشد، چون این
بازیکنان از پوست و گوشت استقلال هستند و میدانند نباید اسیر تفرقه شوند.
خدا نکند تیم به بیراهه برود
علیرضا اکبرپور پیشکسوت استقلال
استقلال
با اینکه در سال گذشته نتایج خوبی گرفت اما نیاز به تقویت داشت. چه بسا
اگر استقلال در نیمفصل اول دست به تقویت تیم میزد، میتوانست قهرمانی را
هم از آن خود کند اما هرچه که بود، تمام شده و حالا فقط باید به فصل آینده
فکر کرد. منصوریان در فصل نقل و انتقالات به دنبال تقویت تیمش و برطرفکردن
نقاط ضعفی بود که از همانها ضربه خورد. به نظر من بازیکنان جدیدی که در
فصل جدید خریداری شدند، به درد استقلال میخورند و مشکلات را برطرف میکنند
اما منصوریان برای یکی از مهمترین کمبودهای استقلال تصمیمی نگرفته است.
استقلال از بیشترین ضعفی که فصل گذشته ضربه خورد، میانه میدان بود. جایی که
باید یک هافبک بازیساز مهاجمان را تغذیه میکرد و آنها را در فرصت حمله
قرار میداد. از وقتی که جباری از استقلال رفته، هیچ بازیکن دیگری جانشین
او نشده و سالهاست این تیم در پست پلی میکر کمبود دارد. برای من عجیب است
که منصوریان چطور برای بقیه نقاط ضعف استقلال به فکرترمیم بوده اما برای
میانه میدان تصمیمی نگرفته است. درست است که استقلال مهاجمان خوبی گرفته
اما یک نفر باید در میانه میدان باشد تا آنها را تغذیه کند. وظیفه امید
ابراهیمی جنگندگی و گرفتن توپ است اما او هافبک فانتزی نیست و نیاز است یک
بازیکن مثل جباری در کنار او حضور داشته باشد. درصورتی که استقلال بتواند
این مشکل را برطرف کند، شانس زیادی برای قهرمانی خواهد داشت، چون تیم کاملی
در اختیار منصوریان قرار گرفته است. البته استقلال در بدترین شرایط هم
مدعی بوده و هواداران درسال آینده به چیزی کمتر از قهرمانی رضایت
نمیدهند. اگر منصوریان حاشیهها را جمع کند و نگذارد تیمش به بیراهه برود،
میتواند با استقلال جشن قهرمانی بگیرد. او سال گذشته نشان داد میتواند
استقلال را جمع و جور کند و امسال باید از اول فصل حواسش به همه چیز باشد.