علی سامره؛ او یکی از خبرسازان این‌روزهای فوتبال ایران است. ستاره دهه 80
فوتبال ملی ایران که مدام از سوی ستاره بی چون و چرای تاج دهه 50 متهم می
شود به پول گرفتن از بازیکنان ، بالاخره به سیم آخر زد. او در برنامه 90
اسنادی رو کرد که این بار ورق را برگرداند و گروه حسن روشن را در مظان
اتهام قرار داد.
علی که سرمربی تیم دسته سومی کیان بختیار زاگروس
است ، چندی قبل به همراه بازیکنانش دچار سانحه شد . دستش شکست و چیزی
نمانده بود اتوبوس‌شان سانحه تلخی رقم بزند. خودش درباره آن حادثه روایت
جالبی دارد. او می‌گوید:«راستش بعدش قصه‌های حماسی زیادی ساختند اما مسیر
را اگر رفته باشید ، میدانید آن جاده خیلی پیچ در پیچ است. اتوبوس مان در
مسیر کوهستانی و یک سراشیبی تند ، ترمز خالی کرد. سرعت مان بالای 70 تا بود
و شرایط سختی داشتیم. راننده با کوبیدن اتوبوس به صخره ها سعی می کرد سرعت
ماشین را بگیرد. وقتی در این پیچ ها سرعت ماشین کم شد ، تصمیم گرفتیم
تعدادی از بچه ها از اتوبوس پایین بپرند تا طوری بتوانند جلوی اتوبوس را
بگیرند. تعدادی از بچه ها پریدند. من هم پریدم ، ولی کتفم در رفت و یک
شکستگی هم داشتم. اعصاب دستم از کتف تا مچ دست هم مشکل پیدا کرده بود که
تقریبا تمامش حالا خوب شده است. شکر خدا با تیمم هم توانستیم قهرمان بشویم و
حالا در مرحله دوم لیگ سه هستیم و برای صعود می جنگیم.»
این روزها و
برنامه 90 نام علی را در یک بحران فوتبال پایه به میان کشیده است. او که
ابتدا متهم شده بود به دست داشتن در جذب بازیکن پولی به استقلال، در دفاع
از خود توضیحاتی داد و اسنادی رو کرد که حالا ورق برگشته است. خودش
می‌گوید: «راستش من چون پرونده را در مراجع قضایی طرح کرده بودم، قصد
نداشتم توضیح بیشتری بدهم اما وقتی دیدم مسائل طوری مطرح می‌شود که مردم
برداشت اشتباه می‌کنند، بر آن شدم تعدادی از این پیامک‌ها را نشان بدهم.
شنیدم آقای روشن گفته‌اند من تا گردن در منجلاب هستم. مرسی که ایشان به فکر
من هستند اما از ایشان به عنوان یک پیشکسوت تقاضا دارم به فکر سلامتی‌شان
باشند. من خودم می‌دانم و خدایم. ایشان هم خودشان و خدای خودشان. من در
برنامه نود ناچار شدم آن حقایق را نشان دهم. نمی‌شود به یک نفر اتهام بزنند
و آبرویش را ببرند اما ثابتش هم نکنند.»
نکته جالب این است که
باشگاه استقلال تأیید کرده مصوبه‌ای در هیأت مدیره‌‌اش داشته است که از
بازیکنان تیم‌های پایه پول بگیرد و این پول‌ها به حساب مشخصی متعلق به
باشگاه واریز می‌شده است. سامره هم می‌گوید هر پولی از بازیکنان گرفته شده،
به باشگاه مربوط می‌شده است: «من فقط در همین سال آخری که آقای روشن
کنارمان بودند، هزار و 300 بازیکن را تست کردم که فقط از این جمع، 20 نفر
را برداشتم. خدا را شاهد می‌گیرم هیچ بازیکن با استعدادی را برای اینکه به
باشگاه کمک می‌کرده، کنار نگذاشته‌ام. اصلاً مشکل آقایان با من همین است.
یک نمونه را که نشان دادم، 5 نفر دیگر هم بودند که شرایط فنی خوبی نداشتند و
من انتخاب‌شان نکردم و این مشکلات از همان‌جا شروع شد. متأسفانه در فوتبال
پایه، تیم‌ها هزینه نمی‌کنند و تا زمانی که پول از طرف باشگاه‌ها هزینه
نشود ، این مشکلات وجود دارد. این ماجرای پول دادن خانواده‌ها هم حاصل همین
بی‌پولی در فوتبال پایه است.این حقیقت در فوتبال پایه وجود دارد. باشگاه
هم تصمیم گرفت اگر قرار است پولی از سوی خانواده‌ها داده شود، خودش در
جریان باشد، این مکانیسم را با مصوبه هیأت‌مدیره ایجاد کرد. البته تا زمانی
که ما بودیم ، اجرایی نشد اما این کمک های خودجوش به باشگاه وجود داشت.
مثلاً ما بازیکنی در تیم داشتیم که پدرش یک استقلالی بود. 2 سال پسرش در
استقلال بازی نمی‌کرد اما او همچنان به تیم پول می‌داد. خودش هم اتفاقاً
بازی با کیفیت خیلی خوبی داشت. بعد از 2 سال به جمع تیم برگشت و آن بازیکن،
یکی از مواردی است که آقایان درباره‌‌اش حرف زدند. ولی بروید بازی‌‌اش را
ببینید، بعد ببینید به کجا پول داده و آیا حرفم راست است یا دروغ!»