احدی که خود محصول پایه های استقلال (جوانان استقلال در سال ۱۳۶۰) بود و در
همان تیم جوانان خود رو به عنوان یک چپ پای هنرمند و پدیده به فوتبال
ایران معرفی کرد و راهی بزرگسالان استقلال شد و البته در تیم ملی نیز خوش
درخشید.
اوج گیری وی در همان سالهای آغازین دهه شصت بود که وی را به رودی فولر
ایران معروف کرد. گلزنیها و پاس گلهای فراوان و از همه مهمتر هماهنگ بودن
با بازیکنان قدیمی تر استقلال مثل چنگیز و مظلومی و حاجیلو به عنوان یک
جوان کم سنّ و سال. از جمله هنرنماییهای به یاد ماندنی وی میتوان به گلهای
زیبا و بازی قشنگش مقابل راه آهن در سال ۱۳۶۳ و یا ۴ پاس گل به مختاری فر
در بازی مقابل برق شیراز در سال ۱۳۶۴ اشاره کرد.
قهرمانی با استقلال در سال ۱۳۶۲ و همینطور در سال ۱۳۶۴ در جام
باشگاههای تهران ، و همینطور حضور با تیم ملی در بازیهای ۱۳۶۱ هندوستان و
همینطور دوره هشتم جام ملتهای آسیا در سنگاپور که عنوان چهارم از آن تیم
ملی شد از جمله افتخارات وی در سالهای اول دهه شصت بود.
در سال ۱۳۶۵ مورد توجه باشگاه شهر اسن یعنی روت وایس قرار گرفت و یک
سال هم در آنجا بازی کرد. در سال ۱۳۶۶ بار دیگر به استقلال تهران بازگشت و
تا سال ۱۳۶۹ عضو این تیم بود که قهرمانی در ایران و همینطور قهرمانی در
آسیا را نیز با این تیم تجربه کرد. .
در سال ۱۳۶۸ نیز در دو جام میلز و باردولو که اتفاقا هر دوی آن در هند
برگزار شد احدی بار دیگر با پیراهن استقلال خوش درخشید و به عنوان بهترین
بازیکن مسابقات انتخاب شد.
پس از آن به مدت دو سال در بانک تجارت زیر نظر ناصر خان حجازی در کنار
بازیکنان تازهای مثل گلمحمدی و علی دایی بود. سپس یک سال در ذوب آهن توپ زد
و پس از سپری کردن یک دوره مصدومیت برای مدت بسیار کوتاهی به پرسپولیس
پیوست که تنها حدود ۶۰ دقیقه با پیراهن این تیم بازی کرد و در سال ۱۳۷۴ از
فوتبال خداحافظی کرد. درباره پرسپولیسی شدنش خود احدی میگفت تابستان ۷۱
خیلیها از استقلال جدا شدند از شاهرخ بیانی گرفته تا مهدی فنونیزاده، جعفر
مختاریفر، امیر هاشمی مقدم و... تازه خود منصورخان هم دیگر سرمربی نبود.
بانک تجارت با هدایت زنده یاد ناصر خان حجازی به وی آن سال پیشنهاد همکاری
داد و احدی به خاطر اوضاع مالی بدی که داشت به بانک تجارت رفت. چون وضعیت
مالی استقلال بسیار بد بود. خود احدی میگفت که در بازی مقابل استقلال از
طرفداران معذرت خواهی میکرد. در سال ۷۳ به ذوب آهن پیوست و حتی دوباره به
تیم ملی دعوت شد اما مصدومیت شدیدی گریبانش را گرفت و کارش به جراحی کشید.
در آن مقطع استقلال خیلی مشکل داشت و مدیران این تیم هم سراغی از وی
نمیگرفتند اما امیر عابدینی مدیر وقت پرسپولیس در موقع جراحی و ... به فکر
او بود و کمکش کرد . در زمستان ۱۳۷۳ وقتی عابدینی پیشنهاد حضور در پرسپولیس
را به وی داد منتظر استقلالیها ماند اما اما مربیان آن زمان این تیم نظری
روی وی نداشتند. به همین دلیل راهی پرسپولیس شد.
اما در کل احدی حدود ۶۳ دقیقه آنهم برابر شموشک نوشهر به میدان رفت. رضا احدی در کل ۱۴ سال بازیکن استقلال بود.
رضا احدی را نیز باید جزو مظلومترین فوتبالیستهای تاریخ ایران دانست.
چه در تیم ملی و چه مربی گری و حتی زندگی معمولی به حق خود نرسید. کج
سلیقگیهای مربیان تیم ملی باعث شده بود کمتر در تیم ملی مجال قدرتنمایی
داشته باشد. در عرصه مربی گری رضا احدی از معدود ایرانیانی بود که مدارج
بالای مربی گری را گرفت و دارای مدرک B یوفا بود
اما طبق گفته خودش چون با شبکهای در ارتباط نبود و اهل ضابطه بود تا رابطه به حق خود نرسید.
اوج شاهکار احدی در عرصه مربی گری حضور در تیمهای پایه استقلال در سال
۱۳۷۸ با حداقل امکانات بود. درست یک هفته پس از آنکه استقلال در اسفند ۱۳۷۸
داربی را دو بر صفر به پرسپولیس واگذار کرد, استقلال با کسب ۶۰ امتیاز
قهرمان دسته اول امیدهای تهران شد که البته تقویت تیمهای پایه در سال ۱۳۷۸
اثر خود را بعد از یک سال روی بزرگسالان تیم رفته رفته نشان داد.
وی و صمد مرفاوی نقش به سزایی در تهیه بازیکنان دهه هشتاد استقلال مثل :
وحید طالبلو ، پیروز قربانی ، امیر حسین صادقی ، فرزاد آشوبی, میثم منیعی ،
مجتبی جباری ، آندرانیک تیموریان ، خسرو حیدری و ... داشتند. این بازیکنان
نقش کلیدی در قهرمانیهای استقلال در لیگ برتر و همینطور بردهای سریالی در
دربی ، حضور تا نیمه نهایی آسیا در سال ۱۳۹۲ آن هم پس از سالها ،و همینطور
صعود تیم ملی به جام جهانی ۲۰۱۴ داشتند که در این میان کمتر کسی به نقش رضا
احدی در پرورش این ستارهها اشاره میکرد.
احدی تا اوایل دهه هشتاد در پایههای استقلال بود که نهایتا بدلیل بی
مهریها و مشکلات از آکادمی استقلال رفت و پس از رفتن وی وضعیت آکادمی چندان
مطلوب نشد. خود احدی نیز اوضاع جالبی را تجربه نمیکرد مدتی در چند تیم کار
کرد ، در سال ۱۳۸۶ به درخواست حجازی قرار بود به کادر فنی استقلال اضافه
شود اما با مخالفت چند نفر در هیئت مدیره این امر میسر نشد. مدتی نیز رو به
شغل آزاد آورد و درآمدش هم بد نبود اما گفت که : نباید به شریکم اعتماد
میکردم ولی این کار را انجام دادم و همه مالم رفت، حتی آپارتمان کوچکی که
داشتم، فروختم و الان مستأجر هستم، البته باز خداوند را شاکرم. سلامتی
بزرگترین سرمایه و نعمت برای انسانهاست.
و پس از آن مدتی با ماشین به مسافر کشی روی آورد.فرجام رضا احدی صبح
روز ۲۸ دی ماه ۱۳۹۴ بود که بدلیل عفونت داخلی و سرطان کبد در بیمارستان
ایران مهر تهران دار فانی را وداع گفت.
آقای احدی عزیز تولدت مبارک و تشکر به خاطر خدمات ارزشمندت به استقلال بویژه ابزار دهه هشتاد.
براستی که احدی یکی از مفیدترین افراد ورزش ایران بود روحش شاد و یادش گرامی