تیم فوتبال استقلال در هفته یازدهم لیگ برتر با نتیجه 2-2 مقابل تیم گسترش
فولاد تبریز متوقف شد آن هم شرایطی که آبیپوشان پایتخت با 2 گل از تیم
تبریزی پیش بودند ولی در نهایت تیم گسترش فولاد در شرایطی که یک بازیکن از
تیم استقلال کمتر داشت توانست بازی را به تساوی بکشاند.
استقلالیها
اگر این بازی را با برد پشت سر میگذاشتند میتوانستند تا رده چهارم جدول
هم صعود کنند اما اشتباهات کادر فنی این تیم باعث شد بازی برده را با تساوی
عوض کنند.
زمانی که منصوریان با پشتوانه محبوبیتی که نزد هواداران
داشت هدایت استقلال را برعهده گرفت تصور میشد که این تیم بتواند به روزهای
اوجش برگردد. استقلالیها در فصل نقل و انتقالات هم جزو تیمهایی بود که
ریخت و پاش فراوانی انجام داد و با جذب بازیکنانی مثل بختیار رحمانی، کاوه
رضایی، وریا غفوری و تعدادی از بازیکنان جوان نفت تیم پرستارهای را تشکیل
داد اما در هفتههای ابتدایی لیگ، این ستارهها چندان به کار استقلال
نیامدند به خصوص بختیار رحمانی که حتی در حد یک بازیکن معمولی هم نتوانست
برای استقلال مثمرثمر باشد.
بازیهای سردرگم استقلال در هفتههای
ابتدایی لیگ، زنگ خطر را برای این تیم به صدا در آورده بود. تا جایی که بر
خلاف میل منصوریان، بهتاش فریبا به کادر فنی این تیم اضافه شد. با این وجود
با گذشت یازده هفته استقلالیها نتوانستند به یک هارمونی تیمی دست پیدا
کنند. زمانی که خسرو حیدری مصدوم نبود طبق روال سالهای گذشته، تاکتیک
استقلال مبتنی بر رساندن توپ به حیدری و سانتر این بازیکن درون محوطه جریمه
تیم حریف بود. با مصدومیت این بازیکن این تاکتیک به سمت چپ انتقال پیدا
کرد و یعقوب کریمی وظیفه داشت هر توپی که به او میرسد را سانتر کند که
البته تا حدودی هم این تاکتیک جواب داد. نکته جالب توجه این که در تیم
استقلال بازیکنان خلاق بسیاری حضور دارند که اگر تاکتیک مناسبی در این تیم
پیاده شده بود این بازیکنان میتوانستند برای استقلال مفیدتر و کارآمدتر
باشند. هر چند در یکی دو هفته اخیر فرشید اسماعیلی و محسن کریمی بازیهای
نسبتا خوبی برای آبیپوشان انجام دادند که این مسئله هم بیشتر از هر چیزی
به خاطر خلاقیتهای فردی آنها است.
بختیار رحمانی که در ابتدای فصل
تصور میشد به حق وارث شماره 7 استقلال است همچنان سردرگم بازی میکند و در
بیتاکتیکی این تیم دست و پا میزند. کاوه رضایی به جز ضربات ایستگاهی
عملکرد معمولی داشته و شاید اگر برهانی همچنان در این تیم حضور داشت
میتوانست گلهای بیشتری برای استقلال به ثمر برساند. امید ابراهیمی که
تنها ملیپوش استقلال محسوب میشود به قدری افت داشته که دیگر نمیتوان از
او به عنوان یکی از بازیکنان کلیدی استقلال نام برد.
خط دفاعی
استقلال با وجود اضافه شدن پادووانی همچنان شکننده و سردرگم است. پادووانی
که برای مستحکمتر شدن خط دفاعی استقلال به این تیم اضافه شد در حال حاضر
یکی از نقاط ضعف آبیپوشان محسوب میشود. مگویان و حسینی هم در طول
بازیهای گذشته عملکرد سینوسی داشتهاند.
با این اوصاف میتوان این
نتیجهگیری را داشت که منصوریان نتوانست بر خلاف قولهایی که در ابتدای فصل
به هواداران داد یک تیم خوب و منسجم را راهی لیگ برتر کند. سرمربی محبوب
آبیها که تصور میکرد محبوبیتش میتواند حضور بلندمدت او را روی نیمکت
استقلال تضمین کند این روزها از روی سکوها صدای اعتراضها را میشنود،
صداهایی که نشان میدهد ترفند «محبوبیت» آنچنان که باید نمیتواند هواداران
را ساکت نگه دارد همانگونه که این ترفند برای مرحوم حجازی هم افاقه نکرد.
باید
دید منصوریان در هفتههای آتی لیگ برتر چه تدبیری برای بهبود روند
بیمارگونه استقلال خواهد داشت. روندی که اگر ادامه داشته باشد احتمال این
که منصوریان بتواند تا پایان فصل روی نیمکت استقلال بنشیند را به شدت کاهش
خواهد داد. هر چه هست به اعتقاد خیلیها منصوران در بنبستی تاکتیکی گیر
کرده و همچنان در حال خودزنی است.