یک ساعت قبل از تقابل استقلال با الاهلی وقتی خبر رسید محمدی در چارچوب دروازه استقلال قرار میگیرد نفسها در سینه حبس شد! این چه تصمیمی است که مرفاوی گرفته است؟ چرا طالبلو در چارچوب دروازه قرار نمیگیرد؟ این سوال مثل خوره به جان کوچک و بزرگ افتاده بود. اما صمد تصمیمش را گرفته بود. او لحظهای نمیتوانست به طالبلو بیندیشد! محمدی مرد منتخب او در چارچوب دروازه بود. سوت آغاز بازی که به صدا درآمد و آرام آرام الاهلی روی دروازه استقلال حاکم شد و پس از گل مجیدی که حملات مهاجمان الاهلی با محوریت جزاوی که از جناح چپ شدت بسیاری به خود گرفته بود، مرد منتخب صمد بیشتر در میدان دیده میشد. محمدی وقتی آن ضربه بغل پا را از زیر طاق دروازه بیرون آورد و پس از آن چندین موقعیت تک به تک را از بازیکنان حریف گرفت دیگر هیچکس از خودش نمیپرسید چرا طالبلو در قفس توری قرار ندارد؟ خوابیم یا بیدار؟ لحظهای تصور میکردی داری خواب میبینی! داور قبل از گل دوم استقلال نقطه پنالتی را نشان داد و محمدی با شیرجهای نرم و با چشمانی باز به سوی توپ خیز برداشت و باز هم اجازه نداد دروازه باز بشود! بله، اینجا ورزشگاه ملک فیصل عبدالله شهر جده است. واکنشهای محمدی حقیقت دارد. خواب نیست! انگار مهاجمان الاهلی توان رد شدن از او را ندارند. حتی وقتی یکی از گلهای خورده را هم جبران کردند کسی تصور نمیکرد دروازه محمدی باز شده! شاید نیشی یاکامای ژاپنی هم میدانست که نتیجه دیگر تغییر نمیکند برای همین بلادرنگ سوت پایان بازی را به صدا درآورد تا سکوتی محض سکوهای ورزشگاه را فرا بگیرد و حماسه شهر جده با واکنشهای فوق تصور محمدی به افسانهها پیوسته و در تاریخ ثبت بشود...