ما آنروز بردیم و از قضا خوب
هم بردیم،علیرضا که یکی از گلهای آخر را زده بود به محض زدن گل به نشانه شادی به
سمت جایگاه دوید،پشت به آنجا کرد و با دستانه مشت کرده و انگشتان شصت آزاد شماره
پیراهن ورنگ آنرا به رخشان کشید و بعد بوسه ای بر لوگوی مقدسه استقلال کبیر....بگذریم،
حرف امروزه ما هم رویگشت به آن جسارت و تدبیر است،نه خدای ناکرده آن علی منصوری که
در دربی مرحومه ناصر خان در دقیقه٤٥ اورا بیرون کشید چراکه به وضوح علیرضا آنروز
نیمی از نصف سایه اش بود، همان دربی که مساوی شد و از دستمان در رفتند تا علی
پروین اعتراف کند بازیه ضعیف و بدنبالش تعویض منصوریان کار خدا بود!(بروید در
آرشیوها بعنوان سرتیتر اول روزنامه های ورزشی ببینید!!!!). حالا امروز گذر شجاعانه
از سیستمهای نامشخص و ریمارک فعلی و چسبیدن به٢-٥-٣ مدرن،همانی که چلسی با
کونته،یوونتوس و.... در حد اعلا اجرا و حریفان را مقهور میسازند،آب حیاتی در گلوی
استقلال است.
در لیگ فعلیه ایران سالهاست
بعلت آفت شوم نتیجه گرایی دیگر نشانی از فوتباله هدفدار،تاکتیکی و لذتبخش دیگر
وجود ندارد و حداقل٩٠٪ تیمها فقط با حربه دوندگیه بی امان،بازیه فیزیکی غیر
معقول،تنها بدنبال خراب کردن شکل گیریه بازیه حریف از خط دفاع یا میانی هستند و دل
بسته اند به معجزه های جوانانه انگیزه دارشان یا فرصت های گل به اصطلاح غیر مدرسه
ای.
تا جاییکه وقتی تیمی مثل ذوب
آهن پارسال ١٠ الی ١٥ پاس سالم آنهم در دو یا سه دقیقه رد و بدل میکند، آنرا
بارسای ایران می نامیم غافل از اینکه در فوتبال سطح اول دنیادر لحظات اوج فشار به
تیم حریف جهت رسیدن به گل حدودا٢٠ پاس در دقیقه رد وبدل میشود، حالا دقیقا نقطه
کور نتیجه نگرفتن تیمی مثل استقلال با آن همه پا طلایی که هرتیم آرزوی داشتن یکیشان را دارد برای بردن
مس کرمان باید ١٢٠ دقیقه زجر بکشیم، واضح است ! ما در جنگی وارد شده ایم که تمامی سلاح
ها و تاکتیکهای جنگی و دانش افسران یکسان و تفاوت فقط در نفرات پیاده وسربازان
است!!!
شاهد بر این مدعا همین بس که یکی
مثل برانکو با یه سری بازیکن ماننده:علیپور،انصاری،نوراللهی،عباس زاده،طارمی،احمدزاده،
نورمحمدی،وحیدیه.....در ابتدا شروع میکند، پروسه تیم بیلدینگ را به درستی پیاده
میکند و قالبی فلزی میسازد وجوانها را دونه دونه ذوب و در این قالب به شکل دلخواه
درمیآورد تا جاییکه بازی ضعیفه یکی مثل ربیع خواه دیگر درین مجموعه اصلا به چشم
نمی اید!! حالا شما بچه های واقعا مستعد مارو بشمارید و ببینید، رحمتی، خسرو حیدری،
پادوانی حرفه ای،کاپیتانه تیم جوانان صعود کرده به جام جهانی منظورم نورافکن است،وینگر
چپ فیکس تیم کیروش در چپ یعقوب کریمی، بهترین هافبک ایران امید ابراهیمی، نکونامه
اینده باقری، مجید حسینی که داشت جا پای پاشازاده میگذاشت، وریا که در اوج بد بودن
ملی پوشه کیروش است، کاوه، فرشید اسماعیلی محسن کریمی وبرزای که همین سه برای
اینده خط اتش اس اس ککافی هستند یا همین علی قربانی که معتقدم با کار وهدایت درست
علی دایی دوم ما میتواند باشد،تاکی داد بزنیم عزیزانه مربی، خسرو پیستونه نه هافبک
راست!!یعقوب وینگر چپ نه دفاع چپ، بختیار ثابت کرده زوج میخواهد مثل سروش پارسال،اما
مهم تر از پذیرش این مسایل ابزار و دانش فنی قوی جهت اجرای٢-٥-٣ مدرن ،اصلاح نحوه
جای گیری و شعاع حرکتی بازیکنان،وخیلی مسایل فنی پیچیده دیگست.
زمان می برد صبر میخواهد ولی
وقتی موتوراین لوکوموتیو روشن شد تا بقیه بفهمن از کجا دارند میخورند جام بالای
دستانه کاپیتانه ماست،علی منصور عزیز تمنا داریم چوب انتخاب و تدبیر وشجاعت را دست
بگیر و یکسرس سربازانه دائما مصدوم، ضعیف، حاشیه ساز، سکونشین و میلیاردی بگیر را
جارو کن و حتی درنیم فصل دنبال پیروزی در نبرد جنگ ستارگان درنقل وانتقالات نباش،
فقط دنبال پوشش ضعفهایمان با شایسته های عاشق و سربه زیر باش،و از نان شب واجب تر
پند امثال سلطان علی جباری را بپذیر و یک تمرین دهنده با دانش واقعی به کادرت
اضافه کن... یک تئوریسین وتمرین دهنده تمام عیار این تیم رازیر ورو میکند... باور
کن....،