تغییرات مدیریتی ؛ بلای جان استقلال

در این میان نکته اصلی این است که این همه تغییرات و این همه جابجایی بواقع چه بهره وری برای استقلال خواهد داشت و چرا یک ساختار نظام مند برای باشگاههایی مثل استقلال یا پرسپولیس وجود ندارد که تا دری به تخته میخورد باید دستخوش تغییرات اساسی شوند و هیچ کس تکلیف خودش را نداند و یا چرا باید یک مدیر یا مسئول که می آید اینقدر افراد چسبیده به خود داشته باشد که وقتی رفت همه شان سرود خداحافظی بخوانند و قبل از اینکه تغییرشان بدهند خودشان محترمانه بروند .

استقلال این وسط گوشت قربانی است و هواداران بدتر ، چرا که همیشه موفقیت ،یک مدل از بالا به پایین است و نمی شود بالای کار بلنگد و پایین را تحت الشعاع خود قرار ندهد و نهایتا به این نتیجه می رسیم که آرامش استقلال ، اینروزها یک آرامش نسبی و بقولی آرامش قبل از طوفان است و کادر فنی و بازیکنان هم تحت فشار روحی و روانی شدید ناشی از این مسائل هستند و هرچقدر هم بخواهند از این مسائل تاثیری نگیرند باز هم بدون شک متاثر از آن خواهند بود و این زنگ خطری است برای استقلال و منصوریان که بشدت دنبال آرامش و ثبات هستند .

وقتی عملکرد چندساله گودرزی و وزارت ورزش در رابطه با تیم های پایتخت ،مخصوصاً استقلال را بررسی میکنیم به این نتیجه میرسیم که واقعاً هیچ چشم انداز و هیچ برنامه خاصی برای اداره این تیم ها از سوی وزارت ورزش ارائه نشد و صرفاً تلاش بر این بود که با جابجایی مهره ها ، پست ها و عناوین، این تیم ها بصورت مشورتی و مصلحتی اداره شوند و حتی در برخورد با آنها صرفاً نکات ظاهری همچون هزینه ها و درآمدها و استفاده تبلیغاتی از نام آنها مدنظر بود و هیچ الگو و استراتژی و برنامه ریزی بلند مدتی تدوین نشد تا عملا شاهد این باشیم که در پس پرده فقط و فقط بی تدبیری را شاهد هستیم ، چیزی که از وزیر دانشگاهی دولت تدبیر و امید انتظار نمیرفت و حالا با تغییر او دلخوشیم تا شاید روزهای آتی خبر از حضور وزیری بدهد که لااقل فوتبال و ورزش را بدرستی بشناسد و درک کند و بجای جابجایی و مهره چینی بدنبال تدوین برنامه و استراتژی اداره این باشگاهها در بلند مدت باشد.

در هر صورت امیدواریم حالا که استقلال به شرایط خوب و ایده آلی در لیگ برتر رسیده این تغییرات و این جابجایی ها به ضرر استقلال نباشد و بلای جان استقلال نشود !