علی فتح الله زاده، مدیرعامل سابق استقلال که در زمان برگزاری دیدار آبی پوشان در سال 1378 مقابل دالیان چین مدیریت این باشگاه را برعهده داشت، درباره برگزاری آن مسابقه در روز تاسوعا و همچنین دیگر مربوط به استقلال گفت و گویی را انجام داده که در ادامه می خوانید:
رودی فولر از عزاداری مردم تعجب کرده بود
وی درباره بازی معروف استقلال و دالیان در ماه محرم خاطرنشان کرد: آن سال علیرغم میل باطنی مجبور شدیم مقابل این تیم بازی کنیم. چون همیشه در این ایام ما ایرانی ها عزادار هستیم و پیراهن مشکی بر تن مان است. ما هرکاری کردیم دیدیم مسئولان ای اف سی زیر بار تغییر زمان بازی نمی روند. به همین دلیل روی تکیه بر هواداران خوش ذوقمان ورزشگاه آزادی را تبدیل به یک تکیه عزاداری بزرگ کردیم. آن موقع استادیوم آزادی صندلی هم نداشت و هواداران ایستاده 120 هزار نفر عزاداری کردند. فکر میکنم در این بازی هم چنین اتفاقی بیفتد و هواداران یک روز تاریخی را رقم بزنند. یادم است رودی فولر هم در آن بازی در استادیوم بود و از عزاداری ایرانی ها تعجب کرده بود.
به کره گل زدیم شادی نکنیم
مدیرعامل اسبق استقلال گفت: فکر نمی کنم علما مخالفتی کرده باشند. آنها فقط گفته اند خوب است که این بازی برگزار نشود و درست هم گفته اند. ما اگر مجبور شدیم و بازی برگزار شد باید یادمان باشد ان روز، روز عزای حسینی است و با پیراهن مشکی در ورزشگاه حاضر شویم و اگر تیم ملی موفق به گلزنی شد شادی نکنیم.
غیر استقلالی ها درباره استقلال صحبت نکنند
وی درباره مشکلات مالی استقلال تصریح کرد: فکر می کنم دوستان خواب نما شده اند. ما استقلالی هستیم و این خوب نیست که غیر استقلالی ها درباره این تیم صحبت کنند. باشگاه استقلال بدهی دارد. ما از عهده بدهی ها آن موقع تا جایی که توانستیم برآمدیم. بهتر است دوستان پاسخگوی بدهی های خودشان باشند و آن را پرداخت کنند. در سه سال اخیر 90 میلیارد تومان پول گرفته شده است و بهتر است آنها درباره کار خودشان صحبت کنند. لطفا. مگر باشگاه استقلال بزرگتر ندارد. این بی مسئولیت ها در باشگاه استقلال باعث از دست رفتن آرامش می شوند. چرا باید این بی مسئولیت ها درباره این باشگاه صحبت کنند.
انگلیسی ها آروز دارند در ایران کار کنند
فتح الله زاده همچنین اذعان داشت: من نمیدانم چرا چنین جوی به وجود آمده است. قطعا از علیرضا منصوریان دعوتی به عمل آمده است. این را بدانید مربیان انگلیسی آرزویشان این است که روزی سرمربی استقلال شوند. اگر به آنها پیشنهاد استقلال داده شود در کمترین زمان ممکن به ایران می آیند تا مذاکره کنند. پس نتیجه می گیریم همین که علیرضا منصوریان سرمربی استقلال است این نشان دهنده این است که او مربی بزرگی است.
افتخاری باید به تنهایی کارها را انجام دهد
وی درباره مشکلات افتخاری تاکید کرد: به هر حال او تازه آمده است و باید به او فرصت بدهیم. جالب است بدانید در باشگاه استقلال همه مصاحبه می کنند و کاری صورت نمی گیرد. افتخاری مجبور است خودش به تنهایی کارها را انجام دهد. باید به افتخاری کمک کنیم تا استقلال را به سرانجام برساند.
خارجی های فوتبال ما کمتر موفق بوده اند
مدیرعامل اسبق استقلال درباره بازیکنان خارجی بی کیفیت فوتبالمان اذعان داشت: متاسفانه کمتر موفق بودیم. در سال های اخیر همیشه این گونه بوده اما انتخاب بازیکن همیشه با نظر سرمربی بوده و وی به مدیران می گوید چه کسانی جذب شوند. ما باید دقت را برای خرید بازیکن خارجی بیشتر کنیم. اما این را هم در نظر بگیرید در همین کشورهای نزدیک برای یک بازیکن خارجی و جذب آن 12 میلیون یورو که معادل 60 میلیارد تومان تومان می شود هزینه می کنند. اما ما در ایران نهایت یک میلیارد به بازیکن خارجی پرداخت می کنیم و با توجه به فاصله زیاد دلار این خرید بازیکن ها به صرف فوتبال ما نیست.
از باخت پرسپولیس ناراحت شدم
وی درباره باخت پرسپولیس به قشقایی بیان داشت: من اسم این تیم را نشنیده بودم. آنها شگفتی ساز شدند. این را از ته دلم می گویم. از باخت پرسپولیس خیلی ناراحت شدم. چون اعتقاد دارم این دو تیم بزرگ پایتخت در آسیا همیشه موفق ظاهر شدند. البته این حرف من بی احترامی به قشقایی نباشد. آنها مقابل پرسپولیس خیلی خوب کارکردند و باید بگوییم درود به مردم قشقایی. این درس خوبی برای استقلال و پرسپولیس بود که هیچ وقت حریفان خود را دست کم نگیرند.
از بازگشت رویانیان به فوتبال، خوشحالم
وی درباره بازگشت رویانیان به فوتبال اذعان داشت: خیلی خوشحالم که او به فوتبال بازگشت. سردار هر جایی که بوده موفق بوده و برایش در سیاه جامگان هم آرزوی موفقیت می کنم. بازی اولش هم که مقابل استقلال هست و فکر می کنم دست گرمی خوبی است.
سر پورحیدری خلوت نمی شود
فتح الله زاده در پایان درباره ملاقات نکردن بازیکنان استقلال از پورحیدری گفت: پورحیدری بزرگ استقلال و فوتبال ایران است. بازیکنان استقلال هم او را دوست دارند و حتما در تهران نبودند که به ملاقاتش نرفتند یا نخواستند مزاحم شوند. خود من چند بار به عیادت منصورخان رفتم. خدا را شکر سر او هیچ وقت خلوت نمی شود.