حتی
در این روزها که استقلال از بحرانِ امتیاز و نبردن و قعرنشینی لیگ برتر رها شده باز
هم دست بردار نیستند و با هر بهانه ریز و درشتی به نیت تخریب، تبر به ریشه استقلال
و منصوریان می زنند اما زهی خیال باطل که این درختِ تنومند و بزرگِ هفتاد و یکساله
، بیدی نیست که با این زردبادهای بی رمق و موسمی بلرزد و در مقابل این دشمنی ها شانه
خم کند .
چند ماه از حضور منصوریان در استقلال میگذرد و حالا همین هایی که چشم ندارند
پیشرفتش در استقلال را ببینند بطور مداوم با نیش و کنایه های پیاپی او را مورد هجمه
قرار داده و حرفهای منصوریان در این هفته ها را دستمایه طنز و تمسخر قرار میدهند .
از "فرشینگ و کپی پیست " گرفته تا
" خرید شیک و جنتلمن" کاوه رضایی و یا " جمع آوری آذوقه " و حتی
" کافی خوردن " منصوریان با یوردانسکو سرمربی رومانیایی که هیچیک در جای
خود عجیب نیست اما برای آنهایی که میخواهند از حرفهای منصوریان سوژه های طنز بسازند
همه چیز عجیب است !
حتی وقتی منصوریان میگوید ما از چوب بلال مهاجم می سازیم ! از اینها
که بگذریم خود ما نیز به منصوریان برای بکاربردن چنین واژه هایی انتقاد داریم چرا که
در فوتبالی که هنوز تاکتیک و یا شیوه " علی اصغری " رواج دارد و هنوز برخی
تیم ها به شیوه های سنتی چهل سال پیش بدنسازی ، تمرین و ریکاوری میکنند استفاده از
بشکه آب یخ ، هلی شات ، جی پی اس ، برنامه ها و اردوهای منظم تمرینی و آنالیز حرفه
ای بازی ها و همچنین بکار بردن واژه هایی چون "فرشینگ " و یا " کافی
خوردن " قدری نامانوس است و منصوریان باید در این اوضاع و احوال بیشتر مراقب خودش
باشد و بداند که این حرفها و انتقادات علیه او ، همه و همه دستاویزی است برای اینکه
به او و استقلال ضربه بزنند و هدف خیرخواهانه ای در آن نهفته نیست .
شاید اگر منصوریان
مانند برخی اسطوره های رقیب بجای فرشینگ از واژه " شاد و بِراق " (بجای قبراق
) و یا بجای "کافی خوردن" از واژه
" آبگوشت خوردن " در صحبت هایش استفاده میکرد حالا اینقدر انتظارات را از
خودش بالا نمی برد که بجای اینکه انتقادهای فنی و فوتبالی بشنود بنشیند و هر روز شاهد
این باشد که یکی از جملات و یا کلماتش دستمایه طنز عده ای شده که از فوتبال و زیبایی
هایش فقط حاشیه های بی مصرفش را می شناسند .