محمود گودرزی این روزها سفره دلش باز شده و از اتفاقاتی در ورزش کشور صحبت می‌کند که شاید اگر سه سال پیش چنین تصوری از حضورش در ورزش داشت هرگز چنین مسئولیتی را قبول نمی‌کرد. حالا او در گفت‌وگویی از عملکرد بهرام افشارزاده در استقلال انتقاد کرده و مدعی شده باشگاه استقلال در زمیان ریاست وی "بیت‌المال" را به هدر داده است. در این زمینه با امیر رضا واعظ آشتیانی مدیرعامل سابق استقلال و قائم مقام سابق سازمان تربیت بدنی گفتگویی شده که واعظ در این گفت‌و‌گو انتقاد اول را به شخص اول ورزش کشور که افشارزاده را به عنوان مدیرعامل انتخاب کرده وارد کرده است.
هیچ کدام از مدیران ما جرات استعفا ندارند
-حتما صحبت‌های وزیر ورزش و جوانان را خوانده‌اید. آنجایی که ایشان اشاره کرده شاید در وزارت ورزش و جوانان نماند چون از آذر ماه سال گذشته بودجه‌ای به این وزارتخانه تعلق نگرفته است.
تمام رؤسای سابق سازمان تربیت‌بدنی و وزرا این دغدغه را داشتند که مشکلات مالی گریبان آنها را بگیرد. همیشه آنها بی‌توجهی‌های دولت وقت را به ورزش مطرح می‌کردند ولی جالب اینجاست که هیچ کدام از این افراد این جسارت را نداشتد که وقتی چنین بی‌توجهی‌هایی صورت می‌گیرد از سمت خود استعفا بدهند. وقتی اینگونه بی‌توجهی می‌شود من به عنوان نفر اول ورزش کشور استعفا می‌دهم تا به نوعی سردمداران کشور را آگاه کنم که جایگاه ورزش چقدر مهم است. اما نکته دیگری هم مهم است.
انتخاب مدیران ما رفاقتی است
-چه نکته‌ای؟
ما فرض بگیریم دولت‌ها در ادوار مختلف بودجه‌ای مناسب هم به ورزش اختصاص داده باشند. آیا توانایی مدیریتی وجود داشته که چگونه این بودجه را هزینه کنند و یا چگونه از آن بهره‌وری کنند. آیا مدیران ما مدیرانی هستند که قبیله‌ای و باندی انتخاب شده‌اند یا اینکه با شایسته‌سالاری در ورزش سمت و پست گرفته‌اند؟ من فکر می‌کنم از چالش‌های واقعی که در عرصه‌های مختلف کشور وجود دارد بحث مدیریت است. متاسفانه از مدیرانی که در عرصه ورزش موفق بودند استفاده نشد و همه به سمت گروه، باند و قبیله خودشان رفتند. همین عامل باعث شد هیچ وقت نتوانیم از ظرفیت‌های خوب‌مان استفاده کنیم. متاسفانه برای فرار از مسئولیت‌ها اینگونه صحبت‌ها مطرح می‌شود هر چند این حرف من نافی این موضوع نیست که به مسائل مالی ورزش بی‌توجهی شده باشد اما من اعتقاد دارم برای پنهان کردن ضعف مدیریتی از حربه بودجه استفاده می‌شود و این موضوع یک بهانه خوب است.
انتقاد گودرزی از افشارزاده عذر بدتر از گناه است
-در آخرین گفت‌وگویی که با فارس انجام داده بودید صراحتا اعلام کردید هیأت مدیره‌ها فرمالیته هستند و حالا بعد از چند ماه وزیر ورزش در گفت‌وگوی خود ادعا کرده که هزینه‌هایی که بهرام افشارزاده انجام داده بدون مصوبه هیأت مدیره بوده است. نظر شما در این مورد چیست؟
این بحث هم بحث جالبی است. اگر وزارت ورزش در این 3سال و چند ماهی که از دوران مدیریتش گذشته نقد کسانی که صادقانه انتقاد می‌کردند را گوش می‌کرد امروز دیر از خواب بیدار نمی‌شدند. من بارها و بارها در مصاحبه‌هایم اشاره کردم که هر تجربه‌ای، تجربه نیست. کسی که ادعا می‌کند بیش از 50 سال است در ورزش حضور دارد این دلیلی برای موفقیتش نیست. باید کارنامه این افراد را طوری بررسی کرد که ببینیم این اشخاص در این سال‌ها چه کارها انجام داده‌اند که حالا خود وزیر ورزش امروز از کسی که خودش به او حکم داده، انتقاد می‌کند. انتقاد گودرزی در این شرایط از آقایان عذر بدتر از گناه است.
جهانیان چه کارنامه موفقی دارد که مشاور وزیر است؟
-چرا؟
چون گودرزی باید به انتصابات خودش شک کند که این چه انتصابی بوده که آن را انجام داده است. وقتی دیدم گودرزی از انتصاب خودش انتقاد کرده فقط باید بگویم عذر بدتر از گناه کرده است. اتفاقا الان نوک پیکان انتقادات متوجه خود وزیر ورزش است. به عنوان نمونه محمود گودرزی شخصی را به عنوان مشاور خودش انتخاب کرده که اصلا سبقه ورزشی ندارد. شهاب جهانیان به عنوان رئیس هیأت مدیره استقلال چه سابقه موفقی در ورزش دارد؟ وقتی انتصابات رفاقتی و سفارشی می‌شود عاقبت همین است. کسی را باید مشاور وزیر کرد که از یک تجربه خوب و موفق مدیریتی برخوردار باشد نه اینکه افرادی انتخاب شوند که برای منافع خودشان یک باشگاه را به چالش بکشانند. امثال شخصی که اسم بردم را در وزارت ورزش به وضوح می‌بینیم. اتفاقا این را هم بگویم گودرزی در بدو ورودش به وزارت دست روی یکسری پلشتی‌ها گذاشت که همان زمان از او دفاع کردم و گفتم که وزیر ورزش ورود بسیار خوبی داشته است. ولی همان زمان هم توصیه کردم که مراقب باشد که برخی از مشاورین او وزیر را از مسیر خارج نکنند. من همان زمان هشدار دادم و گفتم که برخی از مشاور‌های وزیر جوجه کباب خور برخی از آقایان هستند! و حالا مشخص شد که تحلیل من درست از آب درآمد و آقای گودرزی دیر از خواب بیدار شده و حالا به این نتیجه رسیده همان افرادی که از در بیرون می‌رفتند و از پنجره داخل می‌آمدند جلسات شبانه می‌گذارند و هدفمندی می‌کنند که چه برخوردی با فلان باشگاه شود. این اتفاقات وجود دارد.
قبای گودرزی قبای وارت ورزش نبود
-بعد از مصاحبه وزیر تحلیل‌های مختلفی در مورد اظهارات او شد. عده‌ای می‌گویند چون به ماه‌های پایانی این دولت نزدیک می‌شویم و وزیر ورزش به خوبی می‌داند جایگاهی در وزارت بعدی ندارد به همین علت با اینگونه صحبت‌ها به نوعی بار را از روی دوش خود برمی‌دارد. نظر شما چیست؟
من صراحتا بگویم قبای گودرزی قبای وزارت ورزش و جوانان نبود. این لباس را بر تن او کردند. به نظرم آمدن محمود گودرزی به ورزش بزرگترین صدمه را به جامعه تحصیلکرده ورزش زد. می‌دانید چرا.
پرونده حضور ورزشی‌ها در مدیریت در ورزش بسته شد
-چرا؟
چون محمود گودرزی نماینده تحصیلکرده‌های ورزشی بود.مدتی بود که همه بهانه داشتند ورزش را به دست ورزشی‌ها بسپاریم و حتی مقامات سیاسی کشور را هم مجاب می‌کردند که ورزش را باید به دست ورزشی‌ها سپرد اما به نظرم ورزش باید به دست مدیران بیفتد و اینکه مرتب بگویند که ورزش باید توسط مدیران ورزشی اداره شود یک بحث فرسوده است. این موضوع را 50 سال است که دنیا فراموش کرده است.همانطور که گفتم گودرزی کاری کرد که پرونده حضور مدیران ورزشی در ورزش برای همیشه بسته شود. دولت بعدی باید ورزش را دست مدیران موفق و کارآمد بدهد. به نظرم ورزش نباید دست مدیر چاپلوس باشد که نان را به نرخ روز می‌خورند. البته من این انتقاد را کردم ولی این را هم بگویم که گودرزی جزو وزرایی است که برای بودن دست و پا نزد. این باور شخصی من است. نه با او نشست و برخاست داشتم و نه مراوده. حالا او به این نتیجه رسیده که نمی‌تواند با شرایط وزیر ورزش باشد و ای کاش همان موقع که او را برای وزارت پیشنهاد دادند این حرف را می‌زد. البته یک نکته دیگر را هم بگویم.
چرا صورت جلسات هیات مدیره‌ها مطالعه نشد؟
-چه نکته‌ای؟
همین که این صحبت‌ها را وزیر ورزش انجام داده نشانه شجاعت اوست. این را بدون تعارف می‌گویم. متاسفانه باید بگویم اگر استقلال و پرسپولیس این همه بدهی دارند و بودچه برایشان صرف شده این انتقاد به وزیر ورزش وارد است. سؤال من این است که آیا آن زمانی که انتخابات را انجام دادید صورتجلسات هیأت مدیره‌ها را مطالعه کردید؟ اگر مطالعه نکردید که عذر بدتر از گناه است. وقتی ساختاری تعریف نشود مدیرعامل می‌گوید من بودجه نداشتم و هزار بهانه دیگر می‌آورد. ولی اگر شما گزارش عملکرد ماهانه که همان مصوبات هیأت مدیره است را مطالعه می‌کردید متوجه می‌شدید که چه قصوری صورت گرفته است. من بارها و بارها گفتم که هیأت مدیره دو باشگاه استقلال و پرسپولیس فرمالیته هستند و هیچ مجمعی برگزار نمی‌شود که اگر می‌شد شما هیچ وقت شاهد نبودید که 75 میلیارد استقلال بدهی بیاورد و پرسپولیس هم فلان میلیارد تومان. این نشان می‌دهد مجامع این باشگاه برگزار نشده و مسئولان باید پاسخگو باشند. حال دیگر این بهانه است که بگوییم استقلال چقدر خرج کرده و پرسپولیس چقدر.
همه در استقلال حرف می‌زنند و تصمیم می‌گیرند!
-تحلیل شما از اختلافی که بین مدیرعامل و رئیس هیأت مدیره باشگاه استقلال به وجود آمده، چیست؟
این روزها وقتی نمی‌توان انگ غیرورزشی به افتخاری بزند به او انگ پرسپولیسی بودن می‌زنند. این رفتارها زشت است. کسانی که این حرف‌ها را می‌زنند اصلا واژه مدیریت را نمی‌دانند. آنها برای اینکه یک نفر را تخریب کنند می‌گویند به فلانی انگ پرسپولیسی بودن بچسبانید. افتخاری حداقل اختیارش این است که مدیرعامل باشگاه استقلال است. رئیس هیأت مدیره هم مسئولیتش مشخص است. یکی از وظایف رئیس هیأت مدیره این است که جلسات را برگزار کند و وظیفه دوم او درخواست مجمع و یکسری مسائل مربوط به این است. رئیس هیأت مدیره هم مثل همه یک رای دارد و حتی اگر قرار باشد مدیرعامل حذف شود در جلسه هیأت مدیره این اتفاقات باید بیفتد. حتی انتصاب‌ها هم در جلسات هیأت مدیره صورت بگیرد. خیلی جالب است که در باشگاه استقلال همه در حال حرف زدن و تصمیم‌گیری هستند و جالب است رئیس هیأت مدیره خودش سخنگو انتخاب کرده است. این کارها خیلی عجیب است و نه در قانون تجارت پیش‌بینی شده و نه در حیطه وظایف هیأت مدیره است. این اتفاقات نشان می‌دهد که هرج و مرجی در استقلال وجود دارد. افتخاری حق دارد که بگوید من مدیرعامل هستم و هر مصوبه‌ای که دوست دارید داشته باشید من آن را تائید می‌کنم. به عنوان کسی که سالیان سال است در این مملکت مدیریت کردیم چنین چیزهایی ندیدیم. شاید اینها علم جدید است. افتخاری حق دارد نگران باشد چون در آینده او باید پاسخگوی هیأت مدیره باشد. من حق را به افتخاری می‌دهم و او بی‌دلیل نگران است. رئیس هیأت مدیره نباید تعیین تکلیف کند چون یک رای بیشتر ندارد. شاید رئیس هیأت مدیره استقلال طبق علم جدید وزارت ورزش دو رای دارد! شاید اینگونه است و ما خبر نداریم.
اسپانسر حق دخالت ندارد و تصمیماتش غیر قانونی است
-سؤالی که از شما می‌پرسم دقیقا مرتبط است با فعالیت‌های این روزهای شما که به مسائل اقتصادی برمی‌گردد. حتما خبر دارید که چند سامانه هواداری این روزها فوتبال ایران را تحت تاثیر قرار داده است. از طرفی وزیر ورزش اعلام کرده که چند نفر به فدراسیون رخنه کرده‌اند که به دو باشگاه استقلال و پرسپولیس ضربه بزنند. از سوی دیگر علی منصوریان در نشست خبری رسما مدعی می‌شود که اسپانسر باشگاه اجازه نمی‌دهد بازیکنان با خبرنگاران مصاحبه کنند. ایا به نظر شما در اختیارات اسپانسر یک باشگاه است که اجازه چنین کاری را داشته باشد؟
وقتی از 2-3 سال گذشته نماینده اسپانسر به عنوان عضو هیأت مدیره انتخاب می‌شود و یا به نوعی اسپانسر از هیأت مدیره دو باشگاه و به خصوص استقلال سهم می‌گیرد، این مسائل هم اجتناب ناپذیر می‌شود. اسپانسر برندی را اجاره می‌کند و قصد بهره‌برداری دارد. آیا تا به حال دیده‌اید که یک اسپانسر باشگاه بزرگ دنیا اجازه مصاحبه مثلا به مدیرعامل یا بازیکنان را ندهد یا به قولی برای آنها خط و خطوط تعیین کند؟ همانطور که گفتم وقتی نماینده اسپانسر عضو هیأت مدیره می‌شود همین اتفاقات هم می‌افتد. این کار کاملا غیرقانونی است و اسپانسر چنین حقی ندارد که اینگونه عرض اندام کند و این خلاف قانون است. حتی اگر در قراردادشان قید شده باشد که بازیکنان و عوامل تیم نباید مصاحبه کنند قرارداد کم لم یکن است. در واقع قرارداد غیرقانونی است. کاری که غیرقانونی باشد حتی اگر مصوبه هیأت مدیره هم داشته باشد غیرقانونی است. دلیلی ندارد که یک کار غیرقانونی را چون هیأت مدیره مصوبه کرده بگویند قانونی است. خلاف خلاف است مگر اینکه این باشگاه اسپانسر دیگری نداشته باشد و از ترس اینکه پول به آنها ندهد به این خواسته‌ها تن بدهند. خود باشگاه‌ها در کشورهای توسعه یافته می‌توانند برای بازیکنان و مربیان متر و معیاری را برای مصاحبه در نظر بگیرند و مثلا باشگاه از بابت حضور بازیکنانش در یک برنامه تلویزیونی مبلغی را دریافت کند.ولی اسپانسر چنین حقی ندارد. اسپانسر فقط یک جا می‌تواند انتقاد کند که باشگاه با اسپانسر دیگری مذاکره کند و حقوق اسپانسر قبلی نادیده گرفته شود اما اینکه حامی مالی یک باشگاه بگوید کی مصاحبه کند یا نکند خلاف قانون است.
-و صحبت پایانی.
تمام حرف‌هایی که وزیر ورزش زده بود طی سال‌های گذشته به عنوان منتقدی که منافعی ندارد بارها و بارها گفتم و کاش وزارت ورزش در این 3 سال و نیم به این انتقادات توجه می‌کرد و امروز حرف‌های 3 سال قبل ما را تکرار نمی‌کرد.