افکار عمومی این روزها با شگفتی برخورد برانکو با
رامین رضاییان را مشاهده میکنند. همانگونه که هنوز در رابطه با شیوه
برخورد انضباطی کی‌روش با مهدی رحمتی و اصرار و پافشاری مربی پرتغالی
شگفت‌زده هستند. ستارگان میلیاردی که در منظر افکار عمومی از کارت سبز برای
هرگونه کنش و واکنش برخوردارند.
بیایید به دهه ۵۰ برگردیم. دهه ۵۰
شمسی. مقارن با دهه ۷۰ میلادی. فوتبال ایران سلطان آسیاست و در داخل هم جام
تخت جمشید با نظم و شکوه قابل توجهی در حال برگزاری است. هم تیم‌های ملی و
هم باشگاهی‌مان حرف اول را در قاره می‌زنند و هر سال چندین تیم مشهور
اروئپایی و آمریکای جنوبی به ایران می‌آیند و با تیم‌های پرطرفدار کشورمان
مسابقه می‌دهند. ورزشگاه‌ها نسبتا پر از تماشاگر است و دریافت‌ها؟شاید علت
نفس کشیدن فوتبال ایران در دهه ۵۰ معقول بودن پرداختی‌ها به بازیکنان بود.
ستاره‌ها سالی بین ۱۰ تا ۲۰ هزار تومان دریافت می کردند .تقریبا معادل
دستمزد سالیانه یک مهندس خوب. در سال ۵۴ قیمت یک پیکان دولوکس صفر کیلومتر
۳۶ هزار تومان بود. پیکان آن روزگار ،چیزی مثل ال نود و سمند این دوره
است. یعنی می‌شود تخمین زد که ستارگان آن دوران فوتبال ایران به پول الان
۵۰ میلیون تومان دستمزد می‌گرفتند. خب کافی است این رقم را با دریافتی ۹۸۰
میلیون تومانی فرشید باقریان هافبک دفاعی ۲۰ ساله و گمنام استقلال و دستمزد
۱/۱ میلیارد تومانی امین حاج محمدی دفاع وسط ذخیره استقلال مقایسه کنید تا
با معنای بریز و بپاش و بحران مالی بیشتر آشنا شوید.
در
چنین فضایی می‌خواهیم شما را به سال ۱۳۵۴ ببریم. تاج با مدیریت تیمسار
خسروانی. ثروتمندترین تیم ایران است. پرداخت‌ها اما کنترل شده هستند. ۴
ستاره تیم بالاخره صدایشان در می‌آید. ناصر حجازی، غلامحسین مظلومی،
نصرالله عبداللهی و رضا عادلخانی. عصبانیت آنها بیشتر از این جهت است که
خسروانی به شکل ویژه‌ای، حقوق بیشتری به نوستاره ۲۰ ساله‌شان می‌دهد. یعنی
حسن روشن. این ۴ ستاره دور از چشم مربی سختگیرشان یعنی رایکف به ملاقات
خسروانی می‌روند. در جلسه‌ای طولانی خسروانی قبول می‌کند که حقوق این ۴
ملی‌پوش را به اندازه حسن روشن پرداخت کند. اما وقتی خبر به رایکف می‌رسد
جنگ مغلوبه می‌شود. مرد صرب عصبانی ۴ ستاره خود را بازخواست می‌کند و قرار
خسروانی را برهم می‌زند. وقتی نارضایتی این ۴ بازیکن علنی می‌شود با
خونسردی تمام هر ۴ نفر را نیمکت‌نشین می‌کند تا اصول خود را زیر پا نگذاشته
باشد. به جای حجازی منصور رشیدی فیکس می‌شود و به جای غلامحسین مظلومی و
رضا عادلخانی هم از هادی نراقی و محرم عاشری استفاده کرد. لجاجت رایکف دست
آخر هر ۴ تن را در بزرگ‌ترین مهاجرت تاریخ فوتبال حرفه‌ای ایران راهی شهباز
کرد. سال ۵۰ این ۴ ستاره با دستمزدهای سالیانه ۲۵ هزار تومان سر از شهباز
در می‌آورند.