«وقتی نمیتوانی عیب یک تیم را از روش بازیاش پیدا کنی و البته آن تیم
نتیجه نمیگیرد بدان شرایط بسیار سختتر از آن است که بقیه فکر میکنند».
این حرف مرحوم ناصر حجازی بود که درست هم می گفت. به عنوان مثال میتوان
امروز در مورد پرسپولیس نوشت نسبت به میزان هجومی بودنش، کم و سخت گل
میزند. نقطه ضعف این تیم نهان نیست، هویداست. سال گذشتههم همه از اول فصل
میدیدند که پرسپولیس در دفاع وسط و البته در درون دروازه ضعف دارد.
نکته اما اینجاست که در مورد استقلال عیب یکی دو تا نیست و اصلا دیده
نمیشود. عیب فنی استقلال میتواند هر کدام از دلایل زیر یا حتی همه آنها
باشد:
بدنسازی، کمبود نیروی مجرب و فنی روی نیمکت، خریدهای اشتباه که با هم
جور نمی شوند، وجود اختلاف در تیم، پایین بودن میزان درگیری و جنگ به هر
دلیل و یا موارد دیگر. در واقع باید گفت اوضاع استقلال به قول ناصر حجازی
«سخت تر از آن است که دیگران فکر می کنند» و معلوم نیست چند نفر قربانی
شوند تا استقلال سرپا بایستد.
با این وجود این تیم را میتوان از شرایط کنونی خارج کرد و برنامه
استقلالی که حالا مدیر دارد نیز همین است اما پرسش اینجاست که هوادار تا
کجا پای منصوریان میایستد؟ در بازی با پیکان جو ورزشگاه شهدای شهر قدس
اندکی متشنج شد اما منصوریان هنوز فداییهای زیادی روی سکو دارد؛ به ویژه
آنکه او تنها گزینه استقلال است که طرفداران حجازی، مجیدی، قلعه نویی و ...
همه روی او توافق دارند. با این حال دو امتیاز از چهار بازی برای استقلال
تاکنون رخ نداده و یک خرق عادت عجیب به نظر می رسد.
با وجود این، منصوریان یک شانس بزرگ پیش رو دارد و آن دربی و بازی
مستقیم با پرسپولیس است. در واقع برخلاف آنچه همه فکر میکنند، دربی برای
منصوریان تهدید نیست بلکه فرصت است چون او در این هفته ها به قدر کافی
تحدید و تهدید شده و حالا دربی و یک بازی خوب و نتیجه ایده آل میتواند
برای او تا آخر فصل حتی زمان بخرد و سکوها را به اوج خوشحالی و حمایت
برگرداند.
منصوریان در تعطیلات پیش رو اما باید هم عیب یا عیبها را پیدا کند و
هم آنها را حل کند که این بسیار سخت است اما وقتی به یاد میآوریم او با
نفت سال قبل پرسپولیس را برد و از قهرمانی انداخت متوجه میشویم با استقلال
هم میتواند چنین کند.
در هر صورت او یک ماه برای این کار فرصت دارد، باید دید میتواند دربی
را دوباره سکوی پرش خود کند یا همچنان این مسیر ادامه پیدا خواهد کرد؟