استقلال منصوریان نه زیبا بازی می‌کند و نه خوب نتیجه
گرفته است. این تیم از یک مشکل بزرگ رنج می‌برد و اگر نتواند آن را حل کند
در بازی‌های بعدی هم شانس کمی برای پیروزی و ارائه فوتبال زیبا خواهد
داشت.
استقلال بدترین شروع تاریخ خود را در
لیگ برتر ایران داشته است، این در حالی است که هواداران این تیم با توجه به
انتخاب منصوریان و عملکرد خوب در فصل جابه‌جایی تابستانی انتظار شروع
بسیار خوبی را داشتند. شاگردان منصوریان از 3 بازی خود تنها یک امتیاز کسب
کرده‌اند. بدون شک ضعیف‌ترین نتیجه این تیم در بازی سوم رقم خورد، جایی که
آبی‌پوشان پایتخت در ورزشگاه آزادی و در حضور هواداران خودی از تیم تازه
لیگ برتری صنعت نفت آبادان پذیرایی کردند و با وجود آنکه تا دقایق پایانی
با یک گل از حریف خود پیش بودند اما در میان بهت هواداران 2 گل دریافت
کردند تا نتوانند در این دیدار خانگی هم به پیروزی برسند و در آخرین لحظات
پیروزی را با شکست عوض کنند. بدون شک برای همه هواداران استقلال این سوال
وجود دارد که مشکل اصلی تیم آنها چیست؟
استقلال
در فصل جابه‌جایی تابستانی یکی از بهترین و فنی‌ترین مربیان لیگ را جذب
کرد. این تیم بیشترین هزینه را صرف خرید بازیکنان جدید کرد با این حال چرا
بد نتیجه می‌گیرد؟ مشکل بزرگ استقلال چیست؟ باید اعتراف کرد که هنوز بسیار
زود است تا درباره تیم منصوریان قضاوت کرد. تا پایان لیگ زمان زیادی باقی
مانده و طبیعی است که با دیدن 3 بازی نمی‌توان حکم جامع و کاملی را درباره
یک تیم داد با این حال این را هم می‌توان گفت که هر معلولی علتی دارد و
طبیعی است بعد از دیدن 3 بازی استقلال می‌توان جمع‌بندی‌هایی را درباره
دلایل ناکامی این تیم بیان کرد. استقلال منصوریان یک مشکل بسیار بزرگ دارد و
آن این است که نوآوری ندارد. سرمربی جدید استقلال تاکید کرده بود که با
آمدنش به جمع آبی‌پوشان سبک بازی تیمش را تغییر خواهد داد. او با هافبک
توانایی به نام بختیار رحمانی که یکی از بهترین بازیسازها یا به‌اصطلاح
پلی‌میکرهای فوتبال ایران به شمار می‌آید قرارداد امضا کرد اما بختیار از
روزهای اوج خود فاصله زیادی دارد و این باعث شده استقلال خوب بازی نکند.
هافبک
بازیساز یکی از کلیدی‌ترین پست‌ها در فوتبال مدرن به شمار می‌آید. شاخصه
بازی کردن در این پست هوش بالاست. بازیکنی می‌تواند در این پست بازی کند
که در کمترین زمان و در کوچک‌ترین فضاها بهترین تصمیم‌ها را بگیرد. چنین
بازیکنی سبک بازی یک تیم را مشخص می‌کند. او با دادن پاس‌های عمقی، عوض
کردن بازی، بردن توپ به کناره‌ها و بازی مستقیم می‌تواند به بازی یک تیم
آرایش بدهد و خواسته‌های یک مربی را در میدان اجرا کند. مجتبی جباری یکی
از بهترین هافبک‌های بازیساز تاریخ باشگاه استقلال بوده است. با حضور
جباری استقلال هم زیبا بازی می‌کرد و هم خوب نتیجه می‌گرفت. او یک نوآور
بود و به بازی استقلال طراوت و شادابی می‌بخشید و مهاجمان با پاس‌های دیدنی
این بازیکن و هوش بالایی که داشت در موقعیت گلزنی قرار می‌گرفتند اما در
نبود جباری مشکل نوآوری در استقلال موج می‌زند و رحمانی تا الان نتوانسته
چنین مشکلی را حل کند، هر چند او فاکتورهای لازم برای جانشینی جباری را
دارد.
استقلال
منصوریان هم چون در میانه میدان یک نوآور باهوش ندارد مجبور است به سانتر
کردن از کناره‌ها روی آورد. ارسال‌های یعقوب کریمی از سمت چپ و خسرو حیدری و
وریا غفوری از سمت راست به تاکتیک غالب و شاخص منصوریان تبدیل شده است و
این همان تاکتیکی است که پرویز مظلومی هم از آن بهره برد و البته راه به
جایی هم نبرد. منصوریان بخوبی متوجه مشکل استقلال شد، به همین خاطر هم
بختیار رحمانی را جذب کرد و محبوب‌ترین شماره پیراهن آبی‌پوشان را هم به او
داد اما این بازیکن هنوز در ترکیب استقلال جا نیفتاده است. اگر رحمانی
همان بازیکن فولاد و تراکتورسازی شود بدون شک منصوریان هم نفس راحتی خواهد
کشید و استقلال زیبا بازی خواهد کرد. کاپیتان سابق فولاد نشان داده است
هوش بالایی دارد و می‌تواند سبک بازی تیمش را تعیین کند اما طبیعی است که
او به زمان نیاز دارد و باید دید می‌تواند در استقلال خودش را جا بیندازد
یا نه.