از همان لحظه که محسن ترکی در سوت خود دمید تا
پیروزی 4 بر 2 سرخها مقابل استقلال را اعلام کند، مشخص بود آبیها برای
تلافی بازمیگردند. منصوریان با استفاده از این خلأ تصمیم بر تهییج
هواداران تیمش گرفت غافل از اینکه داربی آنقدر اهمیت دارد که احتیاجی به
ریختن بنزین بر این کوره پر آتش نباشد. داربی پیشرو بدون تردید یکی از
سختترین و امنیتیترین داربیهای چند دهه اخیر خواهد شد. علیرضا منصوریان
پس از قبول هدایت استقلال با علم به اینکه هواداران این تیم از آخرین داربی
بدترین خاطرات موجود را در ذهن دارند، یکی از اهداف اصلیاش را تلافی آن
شکست تاریخی عنوان کرد.
به
تأسی از منصوریان، بازیکنان و سپس هواداران استقلال تا جایی که امکان داشت
بر این آتش افروختند و طبیعتا جبهه رقیب هم بیتفاوت و آرام نخواهد بود.
فارغ از اینکه استقلال و پرسپولیس 5 هفته ابتدایی لیگ پیشرو را چگونه آغاز
کنند و چه جایگاهی را در جدول داشته باشند، هفته ششم یعنی روز 26
شهریورماه یک روز بسیار خاص و سخت برای فوتبال ایران خواهد بود. مهمترین
نشانههایش هم در نخستین بازیهای تدارکاتی سرخابیها نمایان شد. برخورد
هواداران استقلال و پرسپولیس با بازیکنان سابقا سرخابی تیم «خونه به خونه»
نشان داد که کریها کارش را کرده است. کاپیتان پرسپولیس نخستین فردی بود که
زنگ خطر را به صدا درآورد. سیدجلال حسینی بیآنکه نامی از سرمربی سابقش در
نفت بیاورد صریحا مدعی شد وقتی آقایان با کت و شلوار مینشینند و کری
میخوانند طبیعتا هواداران هم باید چنین رفتارهایی را از خود بروز دهند.
همین
2 ماه قبل، محسن فروزان در مهمترین بازی فصل در کسوت گلر راهآهن مقابل
پرسپولیس و یکصد هزار هوادارش حاضر شد و کوچکترین جسمی به سمتش پرتاب نشد.
اما همین گلر وقتی با پیراهن تیم دیگری در یک بازی دوستانه و بیارزش پا
به ورزشگاه قرمزها گذاشت ناگهان شاهد عجیبترین واکنش ممکن از سوی هواداران
قرمز بودیم. منصوریان آغازکننده این بازی بود و بعضی از بازیکنان استقلال
مثل مدافع نیمکتنشین این تیم هم برای به دست آوردن دل سرمربی تیم با
مصاحبهای عجیب درباره داربی پیشرو حرف زدند. اگرچه فعلا کادر فنی و
بازیکنان پرسپولیس به صورت تمامقد وارد این بازی نشدند اما قطعا آنها هم
دیر یا زود در مقام پاسخگویی برمیآیند و آنگاه در هفته ششم شاید یک فاجعه
تمامعیار رخ دهد. در آخرین داربی 6 گل رد و بدل شد، آبیها عدد 4 مقدسشان
را در تصاحب مهاجم حریف و هوادارانش دیدند اما با این وجود بدون آنکه خون
از بینی یک تماشاگر بیاید همه ورزشگاه آزادی را ترک کردند. اما با توجه به
اهمیتی که بیجهت از چند ماه قبل به داربی پیشرو داده شده، بیستوششم
شهریورماه شاهد رفتارهای دیگری خواهیم بود. در خوشبینانهترین حالت با توجه
به اهمیت و سطح کریخوانیها، هر دو تیم برای نباختن پا به میدان
میگذارند و شاهد یک بازی سراسر پر بخورد و زشت خواهیم بود که احتمالا
چندین اخطاری و اخراجی در دلش خواهد داشت و دست آخر بازی هم با تساوی به
پایان میرسد.
این
خوشبینانهترین حالتی است که بعد از این جنجالها احتمالا شاهدش خواهیم
بود. اما وقتی تماشاگران 2 تیم در یک بازی تدارکاتی اینچنین از خجالت
بازیکنان و مربیان سابق 2 تیم در میآیند قطعا آن روز یک جو صد درصد امنیتی
روی سکوها برقرار خواهد شد چرا که احتمال وقوع هر حادثهای، ولو هجوم
هواداران به زمین وجود دارد. داربی به خودی خود همه شاخصهای جذاب شدن را
دارد اما اگر مربیان و بازیکنان 2 تیم هم همانند هواداران، برآتش این بازی
بیافروزند آنگاه شاهد یک تراژدی خواهیم بود. 30 دیماه سال 73 فوتبال ما یک
بار تاوان این نابخردی را پس داد.