بحث مقایسه «کریستیانو رونالدو» و «لیونل مسی» هیچگاه کهنه نمی شود و این
روزها بیش از هر زمان دیگر عملکرد این دو فوق ستاره در تیم های ملی خود زیر
ذره بین کارشناسان قرار گرفته است.
روز گذشته تیم ملی پرتغال موفق
شد قهرمان یورو 2016 شود و جام را به خانه ببرد.این اتفاق در حالی رخ داد
که «کریستیانو رونالدو» کاپیتان این تیم در همان دقایق ابتدایی با خطای
«دیمیتری پایت» مصدوم شد و از زمین مسابقه بیرون رفت.
در حالی که
تقریبا کمتر کسی به موفقیت پرتغال بدون CR7 امید بسته بود، «ادر» مهاجمی که
در تیم باشگاهی خود یعنی سوانسی هم نیمکت نشین است با یک شلیک دیدنی به
رویای پرتغالی‌ها رنگ واقعیت پاشید تا یاران رونالدو بدون اتکا به کاپیتان
قهرمان یورو شوند و تمامی معادلات و فرضیه‌ها را به هم بریزند.
در
نقطه مقابل، حدود دو هفته پیش از این و در فینال رقابت‌های کوپا آمریکا تیم
ملی آرژانتین برای سومین بار دو 2 سال اخیر در آستانه کسب جام ناکام ماند
تا «لیونل مسی» در حسرت کسب جام با پیراهن تیم ملی کشورش باقی بماند.
نکته
جالب در دیدار آرژانتین مقابل شیلی نمایش فوق العاده ضعیف یاران کاپیتان
لئو بود بطوری که «گونزالو هیگواین» و «سرخیو آگوئرو» دو فرصت بسیار عالی
گلزنی را هدر دادند و «مارکوس روخو» نیز در همان نیمه اول با یک حرکت غیر
حرفه‌ای از زمین اخراج شد تا کار به ضربات پنالتی کشیده شود.
در
ضربات مرگبار پنالتی هم لیونل مسی نخستین ضربه را هدر داد تا این بازیکن
بزرگ همچنان در حسرت کسب جام با پیراهن تیم ملی کشورش باقی بماند و در
پایان این بازی تصمیم به خداحافظی از بازی‌های ملی بگیرد، تصمیمی که البته
شاید در مورد آن تجدید نظر کند.
در اینکه «مسی» و «رونالدو» دو فوق
ستاره دوست داشتنی فوتبال هستند تردید نیست اما باید پذیرفت که فوتبال یک
بازی یازده نفره است و نمی‌توان به خاطر جام گرفتن یا نگرفتن این بازیکنان
در لباس تیم ملی عملکردشان را مورد نقد و بررسی قرار داد.
بی تردید
این دو ، ستاره‌های بی بدیل فوتبال دنیا هستند و هواداران مستطیل سبز باید
به احترام این دو فوق ستاره از جا برخیزند کلاه از سر بردارند. اما واقعیت
غیر قابل کتمان این است که رونالدو اکنون مدیون شجاعت هم تیمی‌های خود است
که با خودباوری تمام قد، ردای قهرمانی را بر قامت کاپیتان خود دوختند.
پرتغال
در بازی نفس گیر و مهیج یکشنبه شب بر این نظریه مهر تایید زد که فوتبال
منحصر به ساق‌ها و افکار یک یا دو بازیکن خاص نیست و اگر انسجام تاکتیکی
سرلوحه کار باشد، قطعا تیر چنین تیمی به هدف خواهد خورد.