مهدی امیرآبادی از ابتدای فصل به دلیل حضور هاشم بیک‌زاده در جناح چپ خط دفاعی استقلال هیچ گاه نتوانست در ترکیب استقلال قرار بگیرد و تا قبل از آنکه این بازیکن دچار مصدومیت بشود تنها در 2 بازی برای استقلال به میدان رفت. صمد از آغاز فصل اصرار فراوانی به استفاده از بیک‌زاده داشت. علاقه او به این بازیکن به مدت‌ها قبل برمی‌گردد. زمانی که مرفاوی در فصل ششم هدایت استقلال را به عهده گرفت خیلی دوست داشت این بازیکن را در اختیار داشته باشد اما به دلیل قرارداد بلندبالایی که با مقاومت سپاسی منعقد کرده بود هیچ گاه نتوانست به استقلال بیاید و برای مرفاوی بازی کند. صمد از آن روز علاقه خود را به این بازیکن رسانه‌ای کرده بود. حتی وقتی از مرفاوی پرسیدند تیم رویایی‌ات از چه بازیکنانی تشکیل می‌شود نام هاشم بیک‌زاده را در میان تیم رویایی‌اش قرار داد. صمد از آغاز فصل کوشش فراوانی در جا انداختن بیک‌زاده در ترکیب اصلی استقلال داشت. او در بازی‌های پی در پی این بازیکن را در دفاع چپ به میدان فرستاد که به غیر از چند بازی او هرگز نتوانست دفاع چپی دلخواه در ترکیب استقلال باشد. بیک‌زاده فاقد ریزه‌کاری‌های یک مدافع چپ بود. بازیکنی که به دلیل فیزیک بدنی‌اش از تحرک لازم برخوردار نیست و سرعت قابل توجهی برای حمل توپ و حرکت به سوی دروازه حریف ندارد. به تقریب می‌توان گفت بیک‌زاده فاقد نیمی از توانایی‌های یک مدافع چپ کلاسیک است و نمی‌تواند نیاز استقلال را که سرعت و تکنیک اولین شاخصه تاکتیکی آنها است را در میدان پیاده کند. مصدومیت او و غیبت‌های مکررش استقلال و مخصوصا مرفاوی را به توفیقی اجباری نائل کرد! از همان روز که مهدی امیرآبادی وارد ترکیب اصلی استقلال شد تحرک و شادابی بیشتری در جناح چپ استقلال به چشم آمد. امیرآبادی هرگاه صاحب توپ شد توانست به خوبی هافبک‌های تیمش را تغذیه کند. اوج هنرنمایی او در بازی با ابومسلم بود که توانست ارتباط تاکتیکی مطلوبی با محسن یوسفی که یک خط جلوتر از او بازی می‌کرد، برقرار کند. امیرآبادی در عملیات دفاعی هم بازیکن موفقی بود. به گونه‌ای که بیشتر حملات ابومسلم که از جناح چپ استقلال شکل می‌گرفت را توانست مهار کند و باعث کند شدن حرکت‌های هجومی حریف بشود. اگرچه تعداد بازی‌های امیرآبادی با هاشم بیک‌زاده قابل قیاس نیست و او تنها در 6 بازی برای استقلال از ابتدا به میدان رفته و 2 بازی هم به عنوان بازیکن تعویضی که حضور او کمتر از 10 دقیقه بوده در میدان حضور داشته اما در همین اندک زمان که چیزی در حدود 531 دقیقه است بسیار فعال‌تر از هاشم بیک‌زاده بوده و توانسته تحرک بسیاری را در جناح چپ تیمش ایجاد کند. عملکرد خوب امیرآبادی این سوال را به وجود می‌آورد که او در دیگر بازی‌های تیمش کجا بود و به چه دلیل صمد مرفاوی در اغلب بازی‌ها بیک‌زاده را به او ترجیح داد؟ صمد مرفاوی اگر می‌خواهد به ترکیبی ایده‌آل برسد می‌بایست زمینه حضور این دست بازیکنان را در ترکیب اصلی تیمش بیشتر فراهم کند و از پوسته احساس خارج شده و آمادگی را بر علایق شخصی ارجح‌تر بداند.