گل دوم استقلال یادآور حرکاتی بود که مجید نامجومطلق و جواد زرینچه بارها و بارها در همین استقلال و بعدها در تیم ملی به نمایش می‌گذاشتند! آن روزها مطلق با زیرکی خاصی جواد را در موقعیتی ایده‌آل می‌دید و همین دیدن کافی بود تا توپ در یک آن و به سرعت برق و باد زیر پای جواد بیاید و او هم با آن حرکات موزون به سوی دروازه حمله کرده و توپ را به شکل مواج روی سر مهاجمان بریزد! استقلال عصر شنبه در ورزشگاه آزادی گوشه‌هایی از این مهارت را توسط نسل جدیدی از بازیکنان خود به نمایش گذاشت! حسین کاظمی لحظه‌ای خسرو حیدری را که تبحر بسیاری در ارسال توپ دارد در موقعیتی ایده‌آل دید و توپ را قبل از آنکه مدافعان استیل‌آذین سر و سامان بگیرند به او داد تا خسرو بعد از حرکت به سوی دروازه توپ را با بیشترین دقت ممکن دور از دستان دروازه‌بان و مدافعان استیل‌آذین به پژمان منتظری برساند و او در حالی که هیچ مزاحمتی در اطرافش احساس نمی‌کرد، دروازه حریف را باز کند. گل دوم استقلال آثار بر جا مانده از بازگشت مجید نامجو مطلق به استقلال را به وضوح نشان داد! عده‌ای تعبیر درستی از این گل بیان می‌کنند؛ آنها معتقدند بازگشت نامجو به استقلال مصادف شده است با گل‌هایی که در اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 توسط زوج رویایی زرینچه – نامجو به ثمر می‌رسید. حرکاتی که آن روزها زوج رویایی فوتبال ایران در جناح راست به نمایش می‌گذاشتند تحسین همه بینندگان فوتبال را برمی‌انگیخت، بازگشت مطلق به استقلال تکنیک و مهارت فردی – در قالب تاکتیک – را به اردوگاه آبی بازگردانده است و هر کس مدعی بشود مطلق کمترین اثری در این رویه نداشته واقعیت‌های استقلال را انکار کرده است البته این تأثیرگذاری تنها مختص به گل دوم نبود. استقلال گل اول را هم چنان ماهرانه زد که بار دیگر حرکت‌های مؤثر از جناح راست این تیم جلوه تازه‌ای گرفت.