فانخال دیشب بعد از این که موفق شد در وقتهای اضافه چند دقیقه مانده به
پنالتیها جام قهرمانی را بالای سر ببرد ساعات سختی را گذراند. او کوچکترین
شباهتی به یک مربی قهرمان نداشت هرچند تلاش میکرد تا با اعتماد به نفس
همیشگیاش خود را این گونه نشان دهد. عکسهای او در کنار فرگوسن که تلاش
میکند جام را به رخ تمام آنهایی بکشاند که ماههاست روزهای سختی را در
مطبوعات انگلیس برایش رقم زدهاند در همه جا خودنمایی میکرد. او در تمام
مدت جشن قهرمانی وانمود میکند که تمام حواسش به امروز است. نه به فردایی
که قرار است مورینیو را تکیه زده بر جایگاهش ببیند. فانخال حاضر است همه
چیزش را از دست بدهد اما غرورش را نه.
نگاهی به فانخال و حال و روزش ما را به یاد یک مربی ایرانی
میاندازد.اگرچه هر مقایسهای میان فوتبال ایران و اروپا مقایسه معالفارق
است. اگر این مقایسه قرار باشد میان فانخال و مربیای به نام پرویز مظلومی
انجام شود شکل عجیبتری هم به خود میگیرد اما این دو شباهتهای زیادی به
هم دارند. یکی در لیگ برتر ایران و دیگری در مهد فوتبال.
به احتمال زیاد چند روز دیگر و بعد از فینال،درخرمشهر شاهد عکسهایی
مشابه آنچه خواهیم بود که در ویمبلی ثبت شد. اگر مظلومی موفق شود جام
قهرمانی را بالای سر ببرد حال و روز دیشب فانخال را خواهد داشت. یک مربی
با کارنامه متوسط در لیگ برتر که قهرمان جامحذفی شد و با وجود کسب یک جام و
حضور در آسیا،امید زیادی برای دیدن فصل آینده روی نیمکت استقلال نخواهد
داشت. همانطور که فانخال ماههاست زیر سایه مورینیو زندگی میکند،مظلومی
هم چند هفتهای است که نام منصوریان را بیش از نام خودش در اطراف آبیهای
پایتخت میشنود.
این دو به غیر از یک سرنوشت تلخ در طول فصل هم شباهتهایی به هم
داشتند.فانخال همیشه به مربیای جوانگرا معروف بوده که در هر تیمی رفته
چند جوان را به ترکیب اضافه کرده. امسال هم پرویز مظلومی به اجبار یا به
اختیار یا به هر دلیل دیگری میگوید که هدفش در استقلال جوانگرایی بوده.
ادعایی که بخشی از آن در مورد بازی دادن به جوانانی مانند چشمی،محسن
کریمی،برزای و رمضانی درست بوده و بخشی از ادعا هم نادرست.
فانخال در انگلیس،درمیان هواداران و رسانهها محبوب نیست.همانطور که
مظلومی نبود.اگرچه فانخال به واسطه شخصیت خاصش بارها با رسانهها چالش و
درگیری لفظی داشته و مظلومی ترجیح داده از هر گونه حاشیه و جدل پرهیز کند و
در سکوت به کارش ادامه دهد.
این هم از جذابیتهای فوتبال است. یک مربی با کارنامهای پربار و
درخشان در منچستر به گونهای با یک جام در دست به آخر خط میرسد که احتمالا
فرسنگها آنسو تر مظلومی قرار است فصل را در خرمشهر تمام کند.