افشارزاده: همه دنیا می دانند چه تیمی از داوری ضربه خورده است!

بهرام افشارزاده با انتشار یادداشتی نسبت به حواشی ایجاد شده پیرامون اتفاقات داوری هفته های اخیر واکنش نشان داد.

در این یادداشت آمده است: شاید زمانی که محسن ترکی سوت پایان دربی هشتاد و دوم را به صدا درآورد، خیلی‌ها کار استقلال را تمام شده و لیگ برتر را برباد رفته می‌دانستند. گروهی دیگر حتی شانس استقلال را برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا هم از دست رفته توصیف می‌کردند و ما را در فینال جام حذفی هم از پیش باخته قلمداد کردند اما چه اتفاقی افتاد که استقلال در کمتر دو هفته، صدر جدول را از پرسپولیس پس گرفت؟  این پیروزی‌ها و بازگشت به صدر جدول، آسان به دست نیامد. استقلال در کنار تغییرات تاکتیکی و جابجایی برخی مهره‌هایش در میدان، روی مسائل روانی و ترمیم روحیه بازیکنان پس از شکست سنگین در دربی تمرکز کرد. همه کوشش خود را به کار بستیم تا این باور را در وجود مهره‌های بعضاً جوان استقلال نهادینه کنیم که شکست در دربی پایان دنیا نیست.

بچه‌ها باید متوجه می‌شدند آسمان به زمین نرسیده است. خدا را شکر که ریکاوری روحی بازیکنان خیلی زود جواب داد و این موضوع میسر نمی‌شد، جز با هماهنگی، همفکری و یکدلی که بر استقلال حاکم است.  درست زمانی که استقلال در دیداری نفسگیر سایپا را در ورزشگاه تختی شکست داد، کیلومترها آنطرف‌تر و در ورزشگاه آزادی پرسپولیس مقابل نفت تن به شکست دو بر صفر داد و به این ترتیب استقلال پس از شکست در دربی و بعد از پشت سرگذاشتن روزهایی سخت، دوباره به صدر جدول بازگشت. این موضوع اما با واکنش پرسپولیسی‌ها مواجه شد و در کمال تعجب برخی دوستان و عزیزان منتسب به تیم بزرگ و مردمی پرسپولیس دلیل صدرنشینی دوباره استقلال را اشتباهات داوری دانسته‌اند! 

جالب این که برخی دوستان آنچنان حق به جانب درباره مقوله داوری دیدارهای استقلال و پرسپولیس از ابتدای فصل تا کنون به اظهارنظر پرداخته‌اند که شاید اگر کسی بازی های فوتبال لیگ برتر را در هفته‌های اخیر دنبال نکرده باشد، با این اظهارات تحت تاثیر قرار بگیرد. حتی خود من هم با خواندن برخی مصاحبه‌ها برای لحظاتی شک کردم که نکند حق با این دوستان عزیزمان باشد!!  خوشبختانه در عصری زندگی می‌کنیم که هر فردی به راحتی می‌تواند برای بررسی صحت و سقم هر ادعایی بلافاصله دست به کار شود و در کمتر از چند دقیقه تصاویر مسابقات فوتبال و صحنه‌هایی را که درباره آن بحث می‌شود،ببیند و قضاوت کند. فکر می کنم همه دنیا می دانند کدام تیم تا کنون از داوری ضربه خورده است. باشگاه فرهنگی ورزشی استقلال هم قضاوت درباره چنین مدعایی را به افکار عمومی و مردم فهیم و فوتبالدوست کشورمان می‌سپارد.  اما در این مقال چند پرسش از دوستانی دارم که در روزهای اخیر به دفعات تصریح کرده‌اند صدرنشینی استقلال محصول اشتباهات داوری است! و متعاقب آن می‌کوشند نحوه چینش داوران دیدارهای دو هفته پایانی را به چالش اصلی ایستگاه‌های پایانی لیگ برتر فوتبل تبدیل کنند.

آیا دوستانی که امروز صراحتاً دم از چربش اشتباهات داوری به استقلال می‌زنند، دربی هشتاد و دوم و اتفاقاتی را که حدود دو هفته پیش در بازی سنتی لیگ فوتبال ایران روی داد، فراموش کرده‌اند؟ آیا زمانی را که استقلال پس از پذیرفتن گل نخست به دروازه پرسپولیس حمله می‌کرد و بازیکنان این تیم در دو صحنه باید صاحب ضربه پنالتی می‌شدند از یاد برده‌اند؟ به نظر این دوستان اگر یکی از دو پنالتی محرز استقلال گرفته می‌شد سرنوشت بازی دگرگون نمی‌شد؟ آیا در نیمه دوم همان دیدار، رامین رضائیان مستحق دریافت کارت زرد دوم و اخراج از بازی نبود؟ این صحنه به زعم کارشناسان محترم داوری، حقانیت استقلال را اثبات می‌کرد. استقلال واقعاً در این دیدارها مظلوم واقع شد. 

غیر از دربی من می‌توانم از بازی‌های مهم دیگری هم صحبت کنم. حتماً دیدار استقلال تهران و استقلال خوزستان (تیم اول و دوم جدول رده‌بندی لیگ برتر) را دیده‌اید. زمانی که استقلال در خانه حریف قدرتمند خود و در دیداری به واقع 6 امتیازی با یک گل از شاگردان عبداله ویسی پیش بود و در حالی که بازی به دقایق پایانی خود نزدیک می‌شد، خطای مسلم بازیکنان خوزستانی روی پروپیچ که در چند قدمی داور اتفاق افتاد، گرفته نشد و همان توپ در بازگشت به زمین ما به گل تساوی میزبان تبدیل شد. این اتفاقات تنها در دیدارهای استقلال با مدعیان اصلی قهرمانی رخ داده است. در آخرین بازی استقلال هم مقابل سایپا که باعث اینهمه جار و جنجال شد، کسی از پنالتی اول استقلال که درون محوطه جریمه روی داد و داور خطا را بیرون محوطه اعلام کرد حرف نمی‌نزند! قضاوت درباره این صحنه را هم به کارشناسان عزیز و مردم خوب کشورمان واگذار می‌کنیم.  دوستان خوبمان باید در نظر داشته باشند، استقلال هم مانند پرسپولیس، تیمی مردمی و با هوادارانی پرشور، پرشمار و فهیم است. مدیریت باشگاه استقلال هم همانطور که پیش از این بارها اعلام کردیم، پای همه چیز ایستاده است. من همواره گفته‌ام اهل توجیه نیستم و زمانی که تیم شکست می‌خورد، پای آن می‌ایستم اما بازی با عواطف و احساسات میلیون‌ها هوادار استقلال،چیزی نیست که به سادگی از آن بگذریم.  آقایان! پرسپولیس دربی هشتاد و دوم را با پیروزی 4 بر 2 پشت سر گذاشت. نتیجه‌ای که ناراحتی هواداران پرشمار استقلال را در پی داشت اما با وجود این، ما برای شادی دل همین هوادار از همه وجودمان مایه گذاشتیم تا قطار استقلال دوباره به ریل قهرمانی بازگردد. این صحبت‌ها و این ظهار نظرها نه تنها لوث کردن پیروزی‌های ارزشمند استقلال است، بلکه باعث رنجش خاطر میلیون‌ها هوادار آبی در سراسر ایران می‌شود. پس لطفاً جانب انصاف را در اظهار نظرهای خود فراموش نکنید. من نمی‌خواهم درباره تیم‌های رقیب صحبت کنم اما متاسفانه هرچه به روزهای پایانی لیگ نزدیک‌تر می‌شویم، چنین اظهار نظرهایی هم بیشتر می‌شود. به راستی هدف برخی از این موضع‌گیری‌ها چیست؟ اگر خدای نکرده بخواهیم با این حرف‌ها بیرون از مستطیل سبز جنگ روانی راه بیاندازیم و داوران را پیش از بازی‌ها تحت فشار روانی بگذاریم (که امیدوارم هرگز نیت هیچکس این نباشد) باید بگویم قهرمانی به هر قیمتی زیبا نیست.  

سال گذشته در دو دربی رفت و برگشت، اشتباهات تاثیرگذار داوری باعث شد استقلال نتیجه نگیرد. گمان نمی‌کنم کسی هنوز آن صحنه‌ها را فراموش کرده باشد. دربی رفت و زمانی که توپ پس از برخورد به تیر دروازه استقلال به محمد نوری (کاپیتان فصل پیش پرسپولیس) که در منطقه آفساید قرار دارد می‌خورد و کمک داور، اشتباه می‌کند تا همان توپ چند ثانیه بعد با ضربه همین بازیکن به گل تساوی بازی تبدیل شود. یا دربی برگشت و خطای مسلمی که در محوطه جریمه روی امید ابراهیمی روی داد و باز هم داور از اعلام پنالتی مسلم استقلال چشم پوشید. این‌ها همه مثال‌هایی از بازی‌های مهم استقلال است. ما هم می‌توانیم روی برخی اشتباهات داوری که در دیدارهای پرسپولیس انگشت بگذاریم و مدعی شویم اما همانطور که من بارها گفته‌ام این کار نه حرفه‌ای است، نه اخلاقی. سال‌ها حضورم در عرصه ورزش کشور و خدمت به ورزش، به من درس راستی و درستی داده است.

اگر جهان پهلوان تختی، نماد جوانمردی در ورزش ماست، ما هم باید آیین جوانمردی در ورزش را الگوی خود قرار دهیم و به واقع پهلوان باشیم نه قهرمان، چرا که این قهرمانی‌ها زوگذر است و فقط اخلاق و نام نیک در ورزش می‌ماند.   البته تاکید می‌کنم این اشتباهات سهوی است و خدای نکرده هیچ کدام از داوران یا کمک داوران خوب کشورمان هرگز تعمدی در اشتباهات خود ندارند. داوران هم به عنوان بخشی از خانواده فوتبال ایران، در میدان‌های بزرگ جهانی بارها برای کشورمان افتخارآفرینی کرده‌اند و ما نباید شکست خودمان را به گردن آن‌ها بیاندازیم. امیدوارم دو هفته باقی مانده لیگ برتر به بهترین شکل برگزار شود و قهرمان فوتبال ایران با شایستگی معرفی شود.