گرچه در روزهای نخست صدرنشینی استقلال تهران، خیلی از کارشناسان و
افراد بر این باور بودند که این صدرنشینی مقطعی است و دوام نخواهد داشت اما
ثبات آبی ها در هرم فوتبال ایران ثابت کرد که این تیم شخصیت قهرمانی دارد
چرا که نامش با قهرمانی و «همیشه اول بودن» عجین شده است.
اقتدار استقلالی ها هم به واسطه نتایج خوب در زمین فوتبال بوده و هم به
خاطر ریشه و عقبه و افتخاراتی که تیم دارد، است و شاید شناسنامه
فوتبالی و کارنامه پرافتخار این باشگاه است که بسیاری اذعان می کنند که این
تیم مانند «شیر» است که نمونه این اظهار نظرها را در گفته های محمود یاوری
سرمربی سابق فجرسپاسی شیراز و اخیرا هم عبدالله ویسی سرمربی استقلال
خوزستان شاهد بودیم که گفته بودند «شیر، همیشه شیر است».
حالا این شیر آبی گرچه با مصدوم و محروم شدن بازیکنانش کمی خسته و
زخمی بنظر می رسد اما وارد فاز حساس لیگ برتر شده و رقبایی برخوردار از
حمایت های رسانه ای اعم از برنامه های تلویزیونی – فوتبالی و روزنامه ها را
هم دارد ولی آنچه که همچنان این شیر را شیر نگه می دارد، نه انتقاد و
ایراد گرفتن به سبک بازی و تاکتیک های تیم و ارنج و... بلکه یک جادو
بنام «تماشاگران» است.
تاجی ها باید بدانند که تا رسیدن به قله فوتبال ایران راهی نمانده و از
همین بازی آینده تیم با سپاهان باید شروع کنیم؛ برای این چند بازی حساس
باقی مانده که در تهران هم برگزار می شود، لطفا اینترنت گوشی های تان را
قطع کنید و از فضای مجازی به فضای واقعی استادیوم آزادی برویم، باز هم
سکوها را پر کنیم، لرزه به دل حریفان بیندازیم، تشویق های مکرر و روحیه بخش
می تواند فضای بازی را به نفع ما تغییر دهد و کیفیت فوتبال تیم را بهبود
بخشد.
لطفا اگر قهرمانی و حضور در آسیا را می خواهید، معطل نکنید، کافیست 90
دقیقه را بیخیال اینترنت و تلگرام و ... شویم، برویم به ورزشگاه حتما
«معجزه حضور» را خواهیم دید.