بحث داغ این روزهای فوتبال ایران، بررسی عوامل استقبال کم تماشاگران از
مسابقات لیگ برتر است. وقتی بلیت بازیها رایگان شد، شرایط تغییر کرد و
تماشاگران دوباره با لیگ آشتی کردند. با وجود این گروهی معتقدند که حذف
بلیتفروشی راه حل مناسبی نیست و برای جذب تماشاگر باید کیفیت مسابقات
بالاتر برود.
یکی از مترهای جذابیت بازی، تعداد گلهاست.
تماشاگرانی که به ورزشگاه میروند تنها با دیدن گلهاست که به هیجان
میآیند. دیدن یک بازی بدون گل و کمحادثه حس بدی دارد که ممکن است تماشاگر
را برای رفتن دوباره به ورزشگاه مردد و دلسرد کند.نگاهی به آمار لیگبرتر
ایران نشان میدهد که ما یکی از کمگلترین لیگهای جهان را داریم. آمار
متوسط گلهای زده در لیگهای مختلف اروپایی بین 5/2 تا 3 گل در هر بازی
است، ولی این عدد در ایران 93/1 است که اختلاف معنیداری را نشان میدهد.
تکراریترین
نتیجه در همه لیگها معمولا «یک -صفر» است. درصد رخ دادن این نتیجه در لیگ
برتر انگلیس 18 درصد است، در حالی که در لیگ ایران 27 درصد بازیها با این
نتیجه به پایان میرسد. «صفر-صفر» دیگر نتیجهای است که در لیگ ایران
بارها تکرار شده است. در فصل جاری 14 درصد بازیها بدون گل به پایان رسیده،
در حالی که در لیگبرتر این رقم تنها 10 درصد است.
به روایت دیگر
41 درصد بازیهای لیگ پانزدهم فقط یک گل داشته یا بدون گل بوده، در حالی که
آمار مشابه در لیگ برتر انگلیس 28 درصد است. وقتی بیش از 4 بازی از 10
بازی لیگبرتر فقط یک گل دارد یا گلی ندارد، چرا باید انتظار داشته باشیم
تماشاگران برای رفتن به ورزشگاه به خودشان زحمت بدهند و هزینه کنند؟
تاکتیکهای تدافعی، فوتبال تخریبی
کمگل
بودن لیگ عوامل مختلفی دارد و باید کارشناسی شود. با وجود این میتوان چند
عامل مهم را برای آن فهرست کرد. کیفیت بازیکنان هجومی و کیفیت چمن
ورزشگاهها در این ماجرا بیتاثیر نیست. اما نکته مهمتر تفکرات مربیان و
تاکتیکهایی است که انتخاب میکنند. فوتبال آلمان نمونه خوبی است که چطور
تغییر رویکرد فنی در نهایت به هجومیتر شدن بوندسلیگا ختم شد. آلمان در
جام جهانی 1998 شکست سختی خورد و سیاستگذاران فدراسیون این کشور تصمیم
گرفتند سبک فوتبال ماشینی را با الهام از فوتبال لاتینی جنوب اروپا متحول
کنند. نتیجه این تغییر، ورود مربیان جوانی بود که جان تازهای به مسابقات
باشگاهی آلمان دادند و بیدلیل نیست که بوندسلیگا در فصل جاری با متوسط
75/2 گل زده، در میان 5 لیگ برتر اروپا پرگلترین است.
در فوتبال
ایران اما مربیانی که به ساختن تیمهای هجومی مشهور باشند انگشتشمارند. از
طرف دیگر اکثر مدیران برای حفظ موقعیت، مربیان نتیجهگرا را ترجیح
میدهند. بیشتر تیمها موقعیت متزلزلی دارند و اولویتشان بقاست، پس سراغ
مربیانی میروند که بتوانند امتیاز جمع کنند. راه رسیدن به امتیاز اهمیتی
ندارد و سادهترین روش معمولا بازی بسته و تخریبی و امید بستن به تک
موقعیتهاست. چنین فوتبالی قطعا نمیتواند برای تماشاگران جذاب باشد.
آمار
پایین گل در لیگ برتر هشداری است که بیش از همه باید سازمان لیگ و کمیته
فنی فدراسیون فوتبال را نگران کند. فوتبال ایران در بعد فنی نیاز به تحول
دارد و این تغییر باید از بالا به پایین باشد.