پروپچیچ از جمله بازیکنانی بود که در تابستان استقلالیها زحمت فراوانی
برای ثبت قراردادش کشیدند و زیر بار انواع و اقسام شایعات و دل نگرانیها
رفتند به این امید که بتوانند از تواناییهای فنی این بازیکن برای برطرف
کردن ضعفهای گلزنی خود سود ببرند.
مهاجمی که رزومه کاری بدی نداشت و حتی در لیگ آلبانی عنوان آقای گلی را
نیز به خود اختصاص داده بود در اولین بازی که برای استقلال جلوی ذوب آهن
در لیگ برتر انجام داد نشان داد چیزهای زیادی در چنته دارد و در صورت جا
افتادن در ترکیب و هماهنگ شدن با سایر بازیکنان میتواند مهرهای کلیدی
برای این فصل تلقی شود اما نه تنها این اتفاق رخ نداد بلکه پرو به یک نیمکت
نشین محض تبدیل شد تا شائبههای زیادی در خصوص جذب او رقم بخورد.
پرویز مظلومی که سجاد شهباززاده را به عنوان تک مهاجم در ایدههای
تاکتیکیاش جا داد کمترین بها و اطمینان را به پروپچیچ داشت در حالی که
مهاجم کروات چه در تمرینات چه در بازیهای دوستانه همواره عملکرد قابل
قبولی از خود نشان میداد و مستحق یک اعتماد کوچک بود اما سرمربی استقلال
این گونه فکر نمیکرد و حتی در بازی با تیم ضعیفی همچون استقلال اهواز هم
ترجیح داد که مهاجم بلندقامت خود را روی نیمکت نشانده و تنها برای دقایقی
از او در نیمه دوم سود ببرد.
حالا با وضعیتی که پروپچیچ در استقلال دارد هزار سؤال بی جواب در ذهن
طرفداران این تیم و اهالی فوتبال رقم خورد آیا مهاجم کروات بازیکن خوبی
است؟ اگر به این اندازه خوب است که پیراهن استقلال را به عنوان یک سهمیه
خارجی بر تن کند چرا کادر فنی از او استفاده لازم را نمیبرد؟ اگر هم به
این اندازه خوب نیست که بازی کند چرا این قدر روی جذب او تاکید شد و باشگاه
زیر بار انواع و اقسام اتهامات رفت؟
شاید بهتر از هر کسی جواب این سؤالات را پرویز مظلومی و مربیان استقلال
بدانند گرچه به اعتقاد ما پروپچیچ با کارنامهای که دارد استحقاق اعتماد
بیشتر و قرار گرفتن در ترکیب ثابت را دارد چون در کمترین فرصتی که به دست
آورده عملکرد خوبی از خود بر جای گذاشته است.