فیروز کریمی را اگر یکی از فنیترین مربیان فوتبال ایران میدانید، حالا
بد نیست نگاهش به مسائل فوتبال ایران را بعد از شکست تلخ و سخت تیم امید
بخوانید. او تحت تاثیر این شکست حالا بحثهایی را مطرح میکند که نیش
اعتراض دارد. فوتبال ایران بیش از همه به همین نگاههای توام با اعتراض
نیاز دارد، به انتقادهای نیش دار، مثال همین حرفهای فیروز کریمی.
از تیم امید شروع کنیم، چه نگاهی به شکست تیم امید دارید؟
در
مورد حذف تیم امید باید بگویم من اشکال را از خود فدراسیون میدانم. وزیر
ورزش حتما باید در بحث انتخاباتی که در فدراسیون فوتبال اتفاق میافتد،
دخالت کند. ما به خاک سیاه نشستهایم. من نمیخواهم بگویم کفاشیان بد بوده
ولی به مراتب بدتر شده و نتوانسته کارآیی لازم را داشته باشد. یعنی همین که
کارآیی ندارد و هم اینکه شجاعت این را ندارد که بیاید بگوید من نتوانستم و
نمیتوانم و کنار بکشد و به همین دلایل وضعیت نابسامان شده و الان فوتبال
ما در مسابقات باشگاهی از جام باشگاهها حذف میشود. در جام ملتها ناکام
بودیم، تیم امیدمان حذف شد. وقتی کسی نمیتواند اینها را تغییر دهد طبق
ضوابطی، وزارت ورزش دخالت کند زیرا اینگونه کار پیش نمیرود.
وزارت ورزش برای ورود به چنین ماجرایی در فدراسیون با محدودیتهای قانونی مواجه است.
در
کل دنیا انتخابات در بهترین شکل به این حالت است که از همان بدو کار
صلاحیت عدهای را بنا به یکسری دلایل و منافع عمومی تشخیص نمیدهند. در
فوتبال ما هم باید این بحث به نوعی باشد که از ابتدا کسانی که استحقاقش را
دارند به عنوان نامزد انتخاباتی در انتخابات شرکت کنند و از همان روز اول
نفری که شایسته است روی کار بیاید و اگر توانمندی انجام کاری را دارد در
بستر کار قرار بگیرد.
برسیم به بحثها درباره تیم امید. حالا همه از خاکپور انتقاد میکنند. شما تیر انتقادتان به کدام سمت است؟
محمد
خاکپور شاگرد من است و من نسبت به او تعصب دارم. ولی ما دقیقا همان کاری
که در قبال امیر قلعهنویی و علی دایی کردیم برای خاکپور هم انجام دادیم؛
خب، در نهایت چه شد؟ ما مهرهسوزی کردیم. خاکپور بدون هیچ پشتوانهای آمد و
هدایت تیم امید را در دست گرفت. او مربی خوب، شایسته و آیندهداری است
اما ما چکار کردیم؟ او را سوزاندیم و در اینجا مقصر خاکپور نیست و آن کسی
که این کار را میکند باید جواب بدهد. شکست 3 - صفر سنگین است و قطعا این
شکست دلیل فنی هم دارد ولی در کنار آن دلایلی بسیار مهمتر نیز در پشت پرده
وجود دارد.
حذف مقابل ژاپن دردناک بود مثلا ما در زمان امیر
قلعهنویی در ضربات پنالتی حذف شدیم و این یعنی تا پای 50 درصد رفتیم ولی
اینبار شکست 3 بر صفر در دقایق اضافه فوقالعاده سنگین بود. اینکه تنها
خاکپور را مقصر بدانیم، درست نیست. هرکس پیکان انتقادات را سمت او میگیرد،
خارج از قاعده است. دیوار کوتاهتر از خاکپور پیدا نکردهاند و حالا تمام
تقصیرها را گردن او میاندازند پس تکلیف آنهایی که خاکپور را روی کار
گذاشتند چه میشود؟ من برای کسانی که خاکپور را به عنوان سرمربی تیم امید
انتخاب کردند، یک مثال میزنم؛ ببینید این قضیه درست مثل این میماند که من
هیچ چیز از پزشکی نمیدانم ولی من را به عنوان وزیر بهداشت انتخاب کنند و
من هم قبول کنم. آن وقت قرص ضد سرطان را به سرماخوردهها میدهم و
آنتیبیوتیک را به کسانی میدهم که میخواهند وزن کم کنند. وقتی هیچ چیز
نمیدانم فقط به خاطر اینکه وزیر خطابم کنند حاضرم این پست را قبول کنم.
دلایل دیگری هم در ناکامی تیم امید نقش داشته، مثل غیبت لژیونرها.
در
قیاس با تیم بزرگسال کمترین توجه را به امید داشتیم در حالی که آینده
فوتبال ما همین بچههای تیم امید هستند. در ضمن تیم امید برای گرفتن یارانش
از تیم بزرگسال دچار مشکل شد و به صراحت گفتند به شما بازیکن نمیدهیم و
فدراسیون هم از این موضوع حمایت کرد. در راس شکست تیم امید فدراسیون فوتبال
قرار دارد. آنها صادقانه باید بگویند تیمهای ما در لیگ قهرمانان آسیا
نتوانستند به جایی برسند، در جام ملتها هم نتوانستیم مقامی کسب کنیم و با
توجه به امکاناتی که در اختیار تیم امید گذاشته شد بیشتر از این هم
نمیتوان انتظار داشت.
دلایل فنی در بازی با ژاپن را دوست داریم از شما بشنویم.
تفاوتی
با ژاپن به لحاظ فنی نداشتیم و وقتی که کار به وقت اضافه کشیده شد از لحاظ
بدنی کم آوردیم و مطمئن باشید در جایی که بدن آن نیروی لازم را ندارد،
آنجا آغاز اشتباهات است. گل اولی که خوردیم سانتری با فاصله بیش از 35 متر و
ارتفاعی تقریبا مناسب بود. در مسابقه قبلی هم به شما قبل از بازی با چین
گفتم ساختار دفاعی تیم امید مشکل دارد به همین دلیل اجازه سانتر کردن به
حریف میدهند، گم کردن فوروارد توسط دفاع وسط و عدم هماهنگی برای خروج بین
دفاع و گلر و دور خوردن و ادامه خوردن گل باعث شد که بازیکنان از شرایط
خارج شوند.
از ساختار دفاع تیم امید انتقادی ندارید؟
در
روزی که میتوانستیم توفیق داشته باشیم، ساختار دفاعی نامناسب به ما ضربه
زد و در ضمن خستگی به بچهها اجازه این را نداد که خوب تصمیم بگیرند و هنوز
در وقت اضافه اول بودیم که به بازیکنان استرس وارد شد و این موضوع کاملا
در چهره آنها مشهود بود. چهره آقای خاکپور هم مضطرب بود و معلوم بود که
استرس دارد به همین دلیل در ادامه نتوانست رهبری لازم را تا پایان وقت
قانونی داشته باشد و این موضوع فراتر از تجربه خاکپور بود و تجربه ایشان
پایین بود اما همان ساختار دفاعی که در موردش صحبت کردم و ضعف توان بدنی
عامل اصلی حذف ما بود.
آیا تیم امید با یک کادر فنی دیگر میتوانست به المپیک صعود کند؟
ساختار
فوتبال ما مشکل دارد و به صراحت میگویم خاکپور هیچ جا امتحان پس نداده
بود همانطور که علی منصوریان درس پس نداده بود و اگر الان از خود منصوریان
بپرسید، دیدگاهش با 4 سال پیش بسیار فرق کرده و آبدیده شده است. منصوریان،
خاکپور، دایی و قلعهنویی رفتند اما کسانی که این گافها را دادند و اینها
را سوزاندند، هنوز هستند و کبریت و گالن 4لیتری بنزین در دستشان است و
مهرهسوزی میکنند.