<ul> <li> <div align="justify"><font size="2">1) از باشگاه فرهنگی – ورزشی استقلال تهران خبر می‌رسد مدیران این مجموعه تصمیم گرفته‌اند از دست منشور اخلاقی و متولیان آن در فدراسیون فوتبال، به دادسرا شکایت کنند! پر منشور کذایی در چند نوبت به پر استقلالی‌ها گرفته و بازیکنانی مثل حنیف عمران‌زاده و مهدی امیرآبادی را با مشکلاتی روبه‌رو کرده است. طی هفته‌های اخیر نیز تمامی اعتراضات مدیران استقلال به موضوع مورد نظر بی‌نتیجه باقی مانده و شاید به همین دلیل هم بوده که حالا مسوولان این تیم سراغ اقدام کردن از سوی مجاری قضایی خارج از فوتبال رفته‌اند. <br> 2) آزموده را آزمودن و از یک روزن، هزار بار گزیده شدن؛ این شرح مختصری است از بخشی از مصایب فوتبال ایران که مدیرانش عادت به عبرت گرفتن از گذشته ندارند و تا هر اشتباه را خودشان به دست خودشان تکرار نکنند و آثار سوء آن را شخصا در نیابند، ول کن غائله نمی‌‌شوند! ماجرای پیگیری مطالبات فوتبالی از مجاری غیرفوتبالی در ایران مسبوق به سابقه‌‌ای طولانی است که اتفاقا در هر نوبت رخ دادن، فاجعه‌ای تازه به ارمغان آورده است. از ماجرای جنگ نفت آبادان و راه‌آهن تهران که کارش به دیوان عدالت اداری کشید تا داستان‌های مربوط به برکناری دادکان، هر زمان فوتبالی‌ها برای دست یافتن به مقاصد خودشان – ولو اگر به حق هم بوده باشد – سراغ عوامل خارجی رفته‌اند، با شکست برگشته‌اند؛ چه برای خودشان و چه برای ورزش کشور. همین دو هفته پیش که ماجراهای مربوط به ایمیل یکی از اعضای فدراسیون فوتبال برای همتایان اسراییلی پیش آمد، اگر نبود استعفای فوری شخص عظیم‌زاده، چه بسا فوتبال کشورمان تاوانی دیگر می‌پرداخت و مجددا به واسطه اختلاط حوزه‌های ورزش و سیاست، مورد مواخذه مقامات بالادستی قرار می‌گرفت. برهمین اساس هم هست که وقتی از نیت استقلالی‌ها در مورد مراجعه به دادگستری با خبر می‌شویم، انگشت حیرت به دندان می‌گیریم که آیا این همه تجربه تلخ و انواع اتفاقات شوم برای درس گرفتن مسوولان فوتبال کشورمان کافی نبود که حالا عده‌ای دیگر – ولو ناخواسته – به دنبال تکرار آن تجربیات هستند؟! <br> 3) آنچه در ماجرای اخیر بیشتر مایه تعجب به شمار می‌رود، دخیل بودن مردی مثل مهندس واعظ آشتیانی در این موضوع است. مدیرعامل استقلالی‌ها که به وفاداری‌اش به قانون مباهات می‌کند و می‌کوشد تا خودش و مجموعه تحت امرش را از تحرکات غیرسازمانی معاف کند، چطور چنین آشکارا دست به حرکتی زده که می‌تواند در صورت بیخ پیدا کردن، یک مرتبه دیگر فوتبال ایران را به قهقهرای توفیق و تعلیق بکشاند؟ بله، ما هم گمان می‌کنیم در ماجرای منشوری که به دروغ «اخلاقی» می‌خوانندش، حق با استقلال و البته سایر تیم‌هایی است که بدون هیچ توضیحی، در تاریکی مطلق و مقارن با غروب منطق و عقلانیت مغبون شدند و ضرر دیدند، اما آیا توسل جستن به چنین راهکارهایی پرریسکی، می‌تواند رستگاری را به دنبال بیاورد؟ آمدیم و مجاری قضایی مورد تمسک امروز استقلال، حق را به این تیم دانند، هدف چیست؟ چه سودی از این رهگذر به باشگاه شاکی خواهد رسید؟ به فرض اینکه اصولا حکم دادسرا برای فوتبال ضمانت اجرایی هم داشته باشد (که ندارد)، آیا چنین رفتاری به ریسک بالایش می‌ارزد و آیا آقای مهندس راضی خواهد بود دود آتشی که امروز آن را برافروخته، به چشم فوتبال ایران برود؟! <br> 4) متاسفانه فوتبال کشورمان در فیفا «سوءسابقه» دارد و به واسطه رخدادهایی که چهار سال پیش به وجود آمد، هنوز هم فدراسیون جهانی با حساسیت خاصی وقایع فوتبالی ایران را پیگیری می‌کند. با این شرح، ای کاش آقایان و دوستان محترم، کمی مدارا کنند و با حل مشکلات در درون مجموعه، به شیوه کمضررترمتوسل شوند. ای کاش...! <br> <br> </font></div> </li></ul>