5- فرستادن اولین بازیکن ایرانی به اروپا همه ی ما اسطوره‌هایی مثل پارک جی سونگ، ناکاتا و علی دایی که برای فوتبال آسیا در اروپا اعتبار کسب کردند را می‌شناسیم. با این حال، بیوک جدیکار، اولین بازیکن ایرانی بود که پیش از به دنیا امدن ستاره‌های نام برده در اروپا بازی می‌کرد. مهاجم چپ پا، سال 1957 ایران را به مقصد آلمان ترک کرد تا برای تیم برلین ویکتوریا بازی کند. البته او برای مدتی طولانی در این تیم توپ نزد و تنها 9 بازی انجام داد و موفق به زدن گلی هم نشد. با این حال، جدیکار یک پیشگام بود، نه فقط برای ایران، بلکه برای تمام آسیا. او باید بیش از این شناخته شده باشد. 4- پیروزی در دربی تهران در سال 2005 پنجاه و هشتمین دربی ، بازی فراموش نشدنی بود که حتی پرسپولیسی ها هم به سختی بتوانند آن را فراموش کنند. هر دو تیم برای قهرمانی می‌جنگیدند. پرسپولیس در رده ی سوم قرار داشت و استقلال 10 بازی پیاپی شکست نخورده بود و همچنین رضا عنایتی بسیار آماده بود. او در 5 بازی قبل از دربی، 7 گل به ثمر رسانده بود. طبق انتظارات، او تیمش را مقابل پرسپولیس پیش انداخت ولی قرمزها عقب ننشستند و 2 گل به ثمر رساندند و پیش افتادند. در حالی که قسمت قرمزپوش استادیوم در حال شادی و خوشحالی بود، محمود فکری در حالی که تنها چند دقیقه به پایان بازی باقی مانده بود، کار را به تساوی کشاند. در ادامه، پیروز قربانی در وقت‌های تلف شده گل پیروزی بخش استقلال را به ثمر رساند. 3- یک استقلالی اولین گل ایران در جام جهانی را به ثمر رسانده است ایرج دانایی فر، اولین ایرانی نبود که نامش در گلزنان جام جهانی ثبت شد ولی اولین ایرانی بود که در جام جهانی توپ را وارد دروازه حریف کرد. جام جهانی 1978 ، ایران که برای اولین بار در جام جهانی حضور پیدا می‌کرد، در گروه بسیار سختی قرار گرفت. آنها مقابل هلند 3-0 شکست خورده بودند و مقابل اسکاتلند قرار گرفته بودند که آندرانیک اسکندریان، توپ را وارد دروازه خودی کرد تا اسکاتلندی ها را پیش بیندازد. با این حال، در حالی که 30 دقیقه به پایان باقی مانده بود، دانایی فر تاریخ ساز شد. در سمت چپ محوطه جریمه، او به خوبی از آرچی گمل عبور کرد و با یک ضربه زیبا به گوشه دروازه، اولین گل ایران در تاریخ جام جهانی را به ثمر رساند. بازی در نهایت با تساوی 1-1 به پایان رسید تا رویای تیم پرستاره اسکاتلند به پایان برسد. 2- قهرمانی در روز پایانی لیگ ایران در سال 2009 فابیو جانواریو، هافبک برزیلی شاید کارنامه فوتبالی درخشانی نداشته باشد ولی یک فصل در استقلال، او در سطحی فوق‌العاده توپ می‌زد و روند خوبش را تا روز آخر لیگ حفظ کرد. استقلال در روز پایانی لیگ، 3 امتیاز با ذوب آهن صدرنشین فاصله داشت. همه چیز روشن بود و تنها راه برای شاگردان امیر قلعه نویی، کسب پیروزی در دیدار مقابل پیام مشهد و شکست ذوب آهن مقابل فولاد بود. استقلال در مشهد به مصاف پیام مشهد رفت، تیمی که برای ماندن در لیگ، یک امتیاز نیاز داشت. با این حال، 50 هزار نفر از تهران به مشهد رفتند تا ورزشگاه را پرکرده و آبیها را برای رسیدن به قهرمانی تشویق کنند. در اواسط بازی، استقلالی ها می‌دانستند که ذوب آهن یک گل عقب است و باید فشار حملات خود را بیشتر کنند ولی درست وقتی داور می‌خواست سوت پایان نیمه اول را بزند، جانواریو یک توپ خوب را با سینه استپ کرد و با یک شوت دیدنی، توپ را به گوشه دروازه پیام فرستاد. هزاران هوادار استقلال که به مشهد سفر کرده بودند ،سر از پا نمی‌شناختند.وقتی ذوب آهن کار را به تساوی کشاند، استرس در بین استقلالی ها به اوج رسیده بود ولی فولاد، بار دیگر موفق به گلزنی شد تا استقلال در یک نبرد بسیار نزدیک به قهرمانی لیگ برسد. 1- قهرمانی آسیا در سال 1991 قهرمانی در آسیا، هسته هویت استقلال است. به جز افتخار قهرمانی، این عنوان از این جهت برای استقلالی ها اهمیت دارد که پرسپولیس موفق به کسب آن نشده است. اولین قهرمانی استقلال در آسیا در سال 1967 به دست آمد، وقتی که بیشتر قاره از برگزاری چنین رقابتی مطلع نبود. دو دهه بعد که استقلال دوباره موفق به قهرمانی شد، همه چیز تغییر کرده بود. استقلال شکست ناپذیر در فینال مقابل لیائونینگ چین قرار گرفته بود. رضا حسن زاده موفق شد روی ارسال از یک ضربه ایستگاهی، گل اول را وارد دروازه تیم چینی کند ولی زو هوی موفق شد در اوایل نیمه دوم، کار را به تساوی بکشاند. در دقایق پایانی بازی، صمد مرفاوی موفق شد گل پیروزی بخش تیمش را به ثمر رسانده و استقلال را به دومین عنوان قهرمانی آسیا برسند.در ایران، هواداران استقلال در کری هایشان با پرسپولیسی ها، از دو قهرمانی آسیا ی خود استفاده زیادی می‌برند. یکی از مربیان سابق استقلال در این رابطه گفته بود:" (این قهرمانی ها) بدین معنی است که باید به پرسپولیسی ها بگوییم وقتی شما هیچ چیز نبودید، ما قهرمان آسیا شده بودیم، آن هم نه یک بار بلکه دو بار." جان دردن- ESPN ترجمه: روزبه مهری