آندرانیک تیموریان در ظاهر نشان می دهد که از نیمکت نشینی مقابل ژاپن ناراحت نیست.
کاپیتان
تیم ملی در یک دقیقه پایانی به زمین رفت و پیش از اینکه کار خاصی کند،
داور سوت پایان بازی را به صدا در آورد. آندو اما می گوید این تصمیم سرمربی
است و همیشه به تصمیمات کروش احترام می گذارد.
آندو فکر کنم تیم ملی بدشانسی آورد که ژاپن را نبرد، درست است؟
در
وهله اول باید از تماشاگران ایرانی و ژاپنی تشکر کنم که به ورزشگاه آمدند.
باید از طرفداران خودمان خیلی تشکر کنم که از تیم ملی حمایت کردند. بازی
خیلی خوبی بود. می شد که برنده باشیم. بعد از 10 سال جلوی ژاپن بازی کردیم.
بازی قابل قبولی هم انجام دادیم. به بچه ها تبریک می گویم. می شد برنده
باشیم. شانس های دیگری هم برای گلزنی داشتیم. آنها هم شانس هایی داشتند ولی
تیم ملی بازی بهتری انجام داد.
در نیمه اول ژاپن هیچ حرفی برای گفتن نداشت.
بله،
در نیمه اول به مراتب بهتر از نیمه دوم بازی کردیم ولی متاسفانه گل تصادفی
خوردیم و شرایط بازی عوض شد. اما حتی بعد از گلی که خوردیم دوباره می
توانستیم به ژاپن گل بزنیم. در هر صورت بازی مساوی شد و تیم ملی خوب کار
کرد.
این بازی نشان داد با آنکه تغییرات زیادی داشته ایم ولی همچنان تیم ملی می تواند مقابل بزرگان آسیا خوب کار کند.
به
نظر من با یک تک بازی نباید درباره آینده قضاوت کرد. بچه ها خوب بازی
کردند. چه جوان هایی که از اول در ترکیب بودند و چه کسانی که بعدا به تیم
اضافه شدند، خوب بودند ولی تیم ملی جای پیشرفت دارد. نباید به یک بازی
بسنده کنیم.
غیبت تیموریان در ترکیب اصلی تیم همه را غافلگیر کرد.
این تصمیم کروش سرمربی تیم ملی ایران بود که من روی نیمکت بنشینم.
ولی در وقت های تلف شده به میدان رفتی...
من
به تصمیم کروش احترام می گذارم. سرمربی خواست که چند بازیکن جوان را
امتحان کند. من هم که تازه به تیم ملی نیامده ام. من به تصمیم کادر فنی
احترتام می گذارم و همیشه در خدمت تیم ملی هستم.
توقع نداشتی استادیوم پر شود؟
امیدوار
بودم پر شود. دو ابر قدرت فوتبال آسیا جلوی هم قرار گرفتند. ولی بالاخره
دست شان درد نکند که وسط هفته 20 هزار صندلی را پر کردند. من واقعا به این
طرفداران احترام می گذارم.
جوان های تیم ملی را چطور دیدی؟ رامین رضائیان، مهدی ترابی و...
جوان های خوبی هستند که جای پیشرفت زیادی دارند. آنها سرمایه های فوتبال ما هستند و جای پیشرفت زیادی دارند.