فوتبال در عین سختى به همین سادگى است. استقلال از 2 فرصت طلایى خود در 15 دقیقه اول استفاده نمى کند و پس از آن 2 بار توپ به تیر دروازه اش مى خورد و 2 بار هم گل مى خورد. حتى اگر بپذیریم که پنالتى سپاهان مشکوک بود باز هم نمى توانیم (و نباید) پیروزى تیم محبوب اصفهانى را زیر سؤال ببریم. استقلال و سپاهان هر دو از پرمهره ترین تیمهاى ایران هستند اما شک نکنید آنچه نتیجه بازى سرنوشت ساز هفته را تعیین کرد، تفاوت دو مربى بود. مرفاوى تیمش را در ابتداى مسابقه بد ارنج نکرد اما فقدان یک مهاجم سرزن در خط حمله کاملاً هویدا بود. در روزى که فرهاد مجیدى به مراتب مفیدتر از آرش بازى کرد، خط حمله استقلال در مجموع نتوانست نمره قبولى بگیرد اما در آن سو عمادرضا مثل اکثر مسابقات حساس زهرش را ریخت و توره هم در مجموع سفید بازى کرد. قلعه نوعى که برخلاف مرفاوى جریان مسابقه را به خوبى تعقیب مى کند (و به همین خاطر به مراتب بهتر از مرفاوى تعویض مى کند) توانست در نیمه مربیان هم مرفاوى را شکست دهد و در واقع از عصبى بودن و کم تجربه بودن صمد نهایت بهره را ببرد تا فاصله اش را با استقلال به 10 امتیاز برساند.
***
از صمد مرفاوى که پیش از این بارها و بارها ثابت کرده که مرد روزهاى بزرگ (و حتى روزهاى کوچک!) نیست چند سؤال داریم:
-1 دلیل اینکه استقلال در 8 بازى آخرش و از مجموع 24 امتیاز تنها 5 امتیاز گرفته، چیست؟ آیا فقط داورى و بدشانسى؟ -2 اگر تعویض شکورى با سیدصالحى براى تهاجمى تر کردن تیم و روى آوردن به یک بازى انتحارى بود، دلیل تعویض برهانى با یوسفى چه بود و اساساً کدام تعویض جنابعالى در این بازى حساس جواب داد؟ -3 چرا سرمربى استقلال هر وقت مى بازد در مصاحبه بعد از بازى شرکت نمى کند؟ آیا ابر و باد و مه و خورشید و فلک درکارند تا آقا صمد عصبى شود، خوب تعویض نکند و در نهایت به حقش نرسد؟ -4 آقاى مرفاوى! برنامه شما براى مهار عمادرضا که مهاجم فوق العاده باهوشى است چه بود؟ آیا برنامه خاصى وجود داشت که ما ندیدیم؟
***
در بازى حساس هفته علاوه بر تفاوت قلعه نوعى با مرفاوى، تفاوت رحمتى و طالبلو هم کاملاً مشخص شد. رحمتى 2 3 توپ طلایى را به شکلى ، منحصربه فرد گرفت (یکى را با کف دست چپ و دیگرى را با پاهایش در حالى که 180 درجه هر دو پاى خود را باز کرده بود) اما در آن سو طالبلو فقط و فقط « تماشاگر »بود. هم روى دو توپى که به تیر دروازه خورد و هم روى دو گل سپاهان. طالبلو البته اشتباهات دیگرى هم در طول بازى داشت و شاید به جرأت بتوان ادعا کرد اگر جاى دروازه بانها عوض مى شد، استقلال بازى سرنوشت ساز اصفهان را نمى باخت