روز گذشته مصاحبههای بازیکنان استقلال در حمایت از مرفاوی توجه جامعه خبری را به خود جلب کرد. بیگزاده، یوسفی، عنایتی و تعدادی دیگر بازیکنانی بودند که در مصاحبه با خبرگزاریها به حمایت از مرفاوی و محکوم کردن شعارهای هواداران علیه او پرداختند. البته در این ارتباط مشخص نیست که این مصاحبهها به سفارش باشگاه صورت گرفته یا این نفرات به واسطه نگرانیشان بابت جایگاه خود در ترکیب تیم اقدام به این کار کردهاند و یا شاید در مخالفت با قلعهنویی(!) چنین تصمیمی را اتخاذ کردند. بیگزاده در مصاحبهاش گفته بود: «نمیدانم چرا وقتی قلعهنویی در تیم ما نیست تشویق میشود. همین مسایل باعث ایجاد تشنج میشود.» همچنین یوسفی میگوید: «قبل از آغاز بازی عدهای از تماشاگران علیه کادر فنی تیم شعار سردادند و قلعهنویی را تشویق کردند.» البته یوسفی یادش نبوده که تیم پرسپولیس 15 دقیقه قبل از شروع بازی استقلال برابر سپاهانی شکست خورده بود که هدایتش را امیر قلعهنویی برعهده داشت و این طبیعی بوده که هواداران استقلال به واسطه شکست خوردن رقیب سنتیشان برابر سرمربی فصل پیش تیمشان که استقلال را ظرف 11 ماه دو بار قهرمان ایران کرد، او را تشویق کند. این موضعگیریها بیانگر آن است که کلا استقلالیهای این فصل باشگاه استقلال، ضد قلعهنویی هستند و به جای خوشحالی از باخت پرسپولیس و همصدایی با هواداران در تشویق قلعهنویی صداهای روی سکوها را به ضرر خودشان برداشت کردهاند. اگر هواداران استقلال به قول بازیکنان و مربیان این تیم قصد تخریب روحیه بازیکنان یا کادر فنی تیم را داشتند چرا پیش از شروع بازی شعار «واعظ حیا کن استقلال رو رها کن» را سرندادند؟! چرا کسی به مرفاوی حرفی نزد؟