روزنامه گل تحلیلی از باخت استقلال مقابل ذوب آهن داشته است؛
1- از زاویه ذوب‌آهن به استقلال: روشن بود که کادرفنی ذوب‌آهن تصمیم
می‌گیرد نیمه اول استقلال را کنترل کند تا در نیمه دوم شانس زیادی برای
مسلط شدن بر حریف خود داشته باشد. چون در بازی استقلال-ملوان مشخص شده بود
که توان فنی استقلال و قدرت هجومی این تیم در نیمه دوم، متاثر از افت
آمادگی جسمانی، به شدت کاهش می‌یابد. گل‌محمدی و مجتبی حسینی در نیمه اول
برنامه‌ای برای حفظ توپ و آغاز پرس در زمین حریف پس از لو دادن توپ
نداشتند. در نیمه‌اول ذوب‌آهن، منقبض و با هدف کنترل توان هجومی استقلال
بازی می‌کرد. جابه‌جایی‌های خسرو حیدری و جابر انصاری و برهانی در خط سوم،
باید با استقرار مناسب نیروهای خط دفاع و خط دوم ذوب‌آهن کنترل می‌شد که
شد. قرار بود با آغاز نیمه دوم، ذوب‌آهن تغییرات کلی در نقشه بازی‌اش
ایجاد کند و به مالکیت و حفظ توپ در زمین حریف رو بیاورد؛ برنامه‌ای که به
خوبی اجرا شد.
2- از زاویه استقلال به ذوب‌آهن: از مربیان استقلال باید پرسید که آیا
نمی‌دانستید ذوبی‌ها احتمالا نیمه اول به کنترل شما فکر می‌کنند و در نیمه
دوم برای مسلط شدن به استقلال در زمین شما بازی خواهند کرد؟ البته که شاید
می‌دانستید، اما احتمالا روی این احتمال برنامه‌ریزی کرده بودید که در
نیمه اول به گل برسید و از ذوب‌آهن جلو بیفتید تا در نیمه دوم که افت
آمادگی جسمانی، توان هجومی‌تان را کاهش می‌دهد، به دفاع پرتعداد رو بیاورید
و در زمین خودی، فشرده مقابل حملات ذوب‌آهن، دفاع توپ-گرا انجام دهید.
استقلال هم در راه رسیدن به هدف اول خود، ضعیف عمل نکرد. استقلال در نیمه
اول چند موقعیت گل خوب ایجاد کرد اما گلر ذوب‌آهن دو بار در موقعیت تک به
تک ضربات مهاجم مرکزی استقلال را دفع کرد. نرسیدن استقلال به هدف اول‌اش،
معادل تضعیف استقلال در اجرای برنامه دوم بود.
3- ذوب‌آهن استقلال را برد، به دو دلیل اصلی: اول
اینکه ذوب‌آهن از نظر آمادگی جسمانی شرایط بسیار بهتری داشت و همین برتری
فیزیکی، باعث شد ذوب‌آهن در اجرای برنامه‌های فنی‌اش هم برتری به حریف
داشته باشد. استقلال هنوز تیمی یک نیمه‌‌ای است که اگر در نیمه اول نتواند
برتری‌اش را با گلزنی و جلو افتادن از حریف تثبیت کند، در نیمه دوم به شدت
دچار مشکل میشود. اگر استقلال در هفته‌های میانی دور رفت، به ذوب‌آهن
می‌رسید، شرایط بهتری را مقابل این تیم تجربه می‌کرد، اما روبه‌رو شدن با
ذوب‌آهن در هفته سوم، برای استقلال دردسرساز شد. دلیل دوم؛ ذوب‌آهن در
مالکیت توپ و حفظ توپ در زمین حریف، یکی از بهترین تیم‌های ایران است و
احتمالا در ادامه فصل می‌توانیم از صفت عالی برای ذوب‌آهن در این زمینه
استفاده کنیم و بگوییم که«ذوب‌آهن بهترین تیم ایران در مالکیت توپ و حفظ
توپ در زمین حریف است». روبه‌رو شدن با چنین تیمی در هفته سوم، برای
استقلال که هنوز از نظر آمادگی جسمانی شرایط مطلوبی ندارد، یک اتفاق بد
بود. نتیجه این بود که استقلال یک نیمه فوتبال بازی کرد و خوب هم بازی کرد،
اما در نیمه دوم بیشتر تماشاگر بازی ذوب‌آهن بود. ذوب‌آهن در این بازی
نشان داد که پایه فنی بسیار محکمی برای بازی در لیگ 30هفته‌‌ای دارد و
میتواند چند استراتژی فنی مناسب را در طول فصل اجرا کند.