...و سرانجام شعارها به صمد رسید !

این نشان می‌دهد باشگاهی چون استقلال هم که به گفته واعظ در ردیف اول مبارزه با ناهنجاری‌های فوتبال قرار دارد نتوانسته اهداف مورد نظر خود را پوشش دهد.

پایگاه اطلاع رسانی ، خبری و تحلیلی استقلال تهران - WWW.ESTEGHLALTEHRANFC. COM ...و سرانجام آن اتفاق افتاد. اتفاقی که تمام مربیان تیم‌هایی چون استقلال و پرسپولیس آن را مزمزه کرده‌اند. دقیقه 89 بازی آبی‌ها با راه‌آهن بود که ناگهان تمام تمهیدات واعظ و لیدرها نقش برآب شد. تماشاچیان با شعار؛ «مرفاوی حیاکن، استقلال رو رهاکن» ناگهان همه معادلات را به‌هم ریختند. هر چند این هم‌آوایی خیلی سریع با دخالت لیدرها پایان یافت ولی نخستین زنگ خطر برای صمد مرفاوی بود. مربی‌ که حمایت همه جانبه واعظ‌آشتیانی را به‌دنبال دارد سرانجام در سیبل قرار گرفت. اگرچه نمی‌توان پیشرفت قابل ملاحظه طرفداران استقلال را نادیده گرفت آنها، سال گذشته شعارهای خود علیه کادرفنی را در دقایق 50 تا 60 آغاز می‌کردند و این بار تا ثانیه‌های پایانی صبر کردند. این می‌تواند نشان‌دهنده افزایش کیفیت کارکرد فرهنگی باشگاه باشد که باعث می‌شود همه چیز خیلی سریع روی سرمربی آوار نگردد.
اما هر طور که به ماجرا نگاه کنیم صدای آژیر قرمز سرانجام شنیده شد. شاید لیدرها، دارای آستان تحمل بالاتری شده باشند، اما وضعیت سکونشینان فرق می‌کند. آنها از درون جامعه‌ای می‌آیند که همه چیزش طبق قواعد روزمره زندگی تعریف می‌شود. نه حقوق بگیر باشگاه هستند و نه در معرض مستقیم فعالیت‌های فرهنگی باشگاه قرار دارند. به همان سادگی که ممکن است در صف نانوایی عصبانی شوند، روی سکوها نیز برایشان معنایی جز ادامه زندگی در کوچه و خیابان را ندارد.
این نشان می‌دهد باشگاهی چون استقلال هم که به گفته واعظ در ردیف اول مبارزه با ناهنجاری‌های فوتبال قرار دارد نتوانسته اهداف مورد نظر خود را پوشش دهد.
آنها بلیت می‌خرند و از سلول‌های شهر به ورزشگاه می‌آیند تا پیروزی را حس کنند. شاید حتی به‌دنبال فریادی پیروزمندانه برای سرپوش گذاشتن بر رنج‌های زندگی‌شان به وسیله فوتبال باشند.
به همین دلیل، شکست آن هم در خانه تبدیل به موجوداتی بی‌رحمشان می‌کند که خیلی سریع واکنش نشان می‌دهند. به نظر شما در چنین فضایی نباید به آنها به خاطر صبوری تا دقیقه 89 آفرین گفت.

۱۸ آبان ۱۳۸۸ ۰۹:۲۶

کلیدواژه ها: گل