او در جام ملت ها پدیده ایران بود ولی
سرمربی تیم ملی در بازی شیلی از این بازیکن استفاده نکرد. در دیدار سوئد هم
پورعلی گنجی در کنار دیگر بازیکنان در مهار زلاتان ناکام بود. پس از آن
سرمربی تیم ملی نه در بازی ازبکستان و نه در دیدار ترکمنستان به این بازیکن
میدان نداد و با کمی تفکر می توان دریافت که چرا. پورعلی گنجی وقتی در جام
ملت ها درخشید، کروش توقع داشت تا در آرامش به رفتن به اروپا فکر کند اما
این بازیکن نیامده، با چینی ها قرارداد بست و در جلسه هیات مدیره نفت هم
جمله ای به زبان آورد که دلخوری شدید کروش را در پی داشت. قنبرزاده پس از
انتقال پورعلی گنجی به تیانجین گفت: «اعضای هیأت امنای باشگاه نفت از
پورعلیگنجی خواستند که برای رفتن تیمهای خارجی عجله نکنند اما او در جمع
اعضای هیأت امنای باشگاه نفت گفت که با کروش مشورت کردم و او به من گفته که
به تیمی که آریهان سرمربی آنجاست، برود و این موضوع نقل قول خود
پورعلیگنجی است که در حضور اعضای هیأت امنا گفت و به اعتقاد من این مسائل
درون باشگاهی به کروش ارتباطی ندارد.»
این موضوع خیلی زود به گوش کارلوس کروش رسید. او در آن روزها در خارج از
ایران بود و درگیر ادامه یا قطع همکاری اش با تیم ملی. کارلوس وقتی وارد
ایران شد در همان فرودگاه جوابی به خبرنگاران داد که متوجه شدند شدیدا
مخالف انتقال پورعلی گنجی به چین بوده است: «رفتن او به این لیگ واقعا
ناراحت کننده است. وقتی بهترین بازیکن جوان ما به لیگ چین میرود، این
موضوع گویای تمام مسائل امروز فوتبال ایران است. افرادی که این توصیه را به
او کردند که به لیگ چین برود مطمئنا مسائل فنی را در نظر نگرفتهاند.»
کروش
سر این ماجرا به اندازه زیادی از پورعلی گنجی دلخور شد، به ویژه اینکه
بارها و بارها در اردوی تیم ملی رو به او و بازیکنان جوان گفته بود برای
رسیدن به پول عجله نکنند. او گفته بود ممکن است با حضور در لیگ های ضعیف
پول خوبی عایدشان شود ولی با رفتن به لیگ های اروپایی، در آینده این عایدی
چند برابر است.
هر چند مسوولان تیم ملی می گویند پورعلی گنجی به خاطر
مصدومیت بازی ازبکستان را از دست داد ولی قطعا آسیب دیدگی جزئی او دلیل
نیمکت نشینی اش نبوده است. کروش حاضر شده تا به سعید عزت اللهی 18 ساله
(هافبک دفاعی)و کنعانی زادگان(مدافع میانی) بازی بدهد اما یک دقیقه هم
پورعلی گنجی را به زمین نفرستد. آیا قصه به دلخوری کروش از پورعلی گنجی
مربوط نیست؟!