رقابت های کوپا آمهریکا در شیلی آغاز شده و چشم جهانیان به این
رقابتها دوخته شده است. جایی که 10 تیم مطرح منطقه کونمبول - کوچکترین
کنفدراسیون فیفا - ، به علاوه مکزیک و جاماییکا به مصاف هم می روند. 10
تیمی که 5 تا از آن ها در رنکینگ فیفا تک رقمی هستند.
جایی که رقابتی
بزرگ بین ستارگان بزرگ فوتبال جهان آغاز شده و مسی، نیمار، جیمز رودریگز،
ادینسون کاوانی، دیماریا، آگوئرو، پاستوره، داوید لوییز و چندین و چند
ستاره دیگر، فوتبال چشم نواز آمریکای لاتین را در معرض نمایش گذاشته اند.
مردم
ایران اما از داشتن حق پخش این بازی ها از تلوزیون محرومند. به نظر
میرسد سلیقهای برخورد کردن مدیران این سازمان عریض و طویل، همچنان پا بر
جا است.
مسابقات کوپا آمهریکا به دلیل ساعت پخش نه جندان مناسب،
احتمالا تبلیغات خوبی برای صدا و سیما به همراه نخواهد داشت و این موضوع
بهانه کافی را به مسئولین امر داده تا از پخش جذاب ترین رقابتهای فوتبال
ملی در سال جاری چشم پوشی کنند.
اما مخاطبی که حق انتخاب دیگری غیر از
شبکه سه و شبکه تخصصی ورزش ندارد تکلیفش چیست؟ اگر بنا بر این است
رقابتهایی به این حساسی از صدا و سیما پوشش داده نشود، این سوال پیش
میآید دلیل راه اندازی شبکه ورزش چه بوده است؟ دنبال کنندگان حرفهای
فوتبال، چه حق انتخاب دیگری دارند؟ در فضایی غیر رقابتی، این چنین تصمیمات
سلیقهای، کمی دور از انصاف است و حق مصرف کننده در این بین رعایت نمیشود.
وقتی همه تحلیلهای سایت های بزرگ ورزشی از رقابتهای کوپا آمهریکا
است، مخاطب ایرانی چه گناهی دارد که نباید بداند چه اتفاقاتی رخ داده است؟
وقتی بنا بر رویایی رویی مسی و نیمار است، مخاطب ایرانی چرا نباید حق
انتخابی داشته باشد؟
به نظر می رسد بازنشستگی مدیر ورزشی شبکه ورزش و بی مدیر بودن این شبکه
تخصصی سبب شده تا مدیران جدید تلویزیون قید هزینه کردن برای پخش این بازی
ها را بزنند.
درحالی که در ادوار قبل این بازی ها هر طوری که بود ، حتی با لوگوهای اطراف صفحه روی آنتن می رفت.