قرارداد قرضی یک ساله‌ات تمام شد و باید برگردی به سپاهان. درست است؟
بله
باید برگردم اصفهان تا تکلیف سال بعدم را مشخص کنم. یک سال دیگر از
قراردادم با سپاهان باقی مانده و بازیکن این باشگاه محسوب می‌شوم.
پس جدایی‌ات از استقلال قطعی است؟
هنوز چیزی قطعی
نیست چون نه با سپاهان مذاکره‌ای داشته‌ام که ببینم من را می‌خواهند و نه
تکلیف باشگاه استقلال روشن شده که بخواهیم تصمیم بگیریم، به همین خاطر
نمی‌دانم سال بعد چه کاره‌ام. من هم مثل همه طرفداران استقلال با نگرانی
منتظرم تا ببینم سرنوشت این باشگاه چگونه رقم خواهد خورد و تیم چگونه جمع و
جور می‌شود.
روزی که تصمیم گرفتی دوباره به استقلال برگردی، فکر می‌کردی با این تیم ششم شوی؟
نه
اصلاً فکرش را نمی‌کردم چون ما تیمی در اختیار داشتیم که به راحتی
می‌توانست قهرمانی را به خود اختصاص دهد. نه ستاره کم داشتیم و نه روی
نیمکت ضعفی وجود داشت اما افسوس و صد افسوس که هر چه بازی‌ها به مقاطع حساس
نزدیک شدند، عوامل بیرونی تیم را به هم ریختند و اجازه ندادند ما در مسیر
موفقیت گام برداریم.
عوامل بیرونی! شفاف‌تر صحبت می‌کنی؟
الان صحبت
کردن راجع به اتفاقات طول فصل مصداق نمک پاشیدن روی زخم استقلالی‌‌هاست، به
همین خاطر تنها به یک مورد اشاره می‌کنم که خیلی روی تیم ما تأثیر گذاشت،
آن هم عدم اجرای تعهدات مالی بود که همه بازیکنان و مربیان را به دردسر
انداخت. وقتی به تو می‌گویند فلان روز این مقدار پول به حسایت واریز می‌شود
و تو روی این گفته حساب بازی می‌کنی و نقشه می‌کشی اما خبری از پول
نمی‌شود، ناخودآگاه روح و روانت به هم می‌ریزد. البته الان همه مدعی
می‌شوند می‌خواهم نتایج استقلال را توجیه کنم اما واقعیت این نیست و مشکلات
مالی و بی‌توجهی باشگاه خیلی ما را اذیت کرد و این سوای از تمام اتفاقات
حاشیه‌ای دیگر اطراف تیم بود که آرامش را از استقلال گرفت.
بنا به گفته خود باشگاه تو جزو بازیکنانی بودی که کمترین دریافتی را داشتی؟
فکر
می‌کنم همین طور باشد چون در کل فصل من 27 درصد قراردادم را دریافت کردم
که این مبلغ نصف پولی که تیم‌های سقوط کرده به لیگ یک پرداخت کردند هم
نمی‌شد. حالا با این شرایط مدام هم انتقاد می‌کردند که چرا بازیکنان
استقلال خوب کار نمی‌کنند؟! یکی نیست به این آقایان بگوید اگر خودتان جای
بازیکنان استقلال بودید و 7، 8 ماه پول و حقوق نمی‌گرفتید، چه عملکردی
داشتید؟
استقلال ششم شد و انتقادات به اوج رسید، به خصوص از روی سکوها که شما را به بی‌غیرتی متهم کردند!
باور
کنید این‌گونه نبود و اتفاقاً همه بچه‌ها با غیرت بازی کردند اما حقیقت
ماجرا این بود که استقلال بیمار بود و کسی هم نبود که این بیمار را معالجه
کند و کادر فنی هم تنها برای کمتر شدن دردها از مسکن موقت استفاده می‌کرد
که جوابگو نبود.
الان هم شرایط باشگاه بدتر از قبل شده و کسی نمی‌داند صاحب تیم چه کسی است.
خیلی
ناراحتم و دلم برای طرفداران استقلال می‌سوزد که باید چنین شرایطی را
ببینند. امیدوارم هر چه زودتر شرایط تیم رو به راه شود تا با بازگشت آرامش،
استقلال بار دیگر مدعی قهرمانی لقب بگیرد.
با وجود فصل بدی که سپری کردی اما دعوت شدن به تیم ملی آن هم بعد از مدت‌ها کمی از ناراحتی تو کم کرد.
بله
فکر می‌کنم این لطف خداوند بود که حداقل با دعوت شدن به تیم ملی کمی از
فشارهای آخر فصل رها شوم. گرچه این فشارها تأثیر خود را روی عملکرد من
گذاشت و نتوانستم در اردوی نهایی حاضر باشم اما همین دعوت شدن به مینی‌کمپ
انگیزه‌ای شد تا دوباره شانس خودم را برای رسیدن به پیراهن تیم ملی امتحان
کنم.
دعوت شدن به تیم ملی تنها دلخوشی من از لیگ چهاردهم بود و
امیدوارم که دیگر در دوران فوتبالم چنین روزهایی را تجربه نکنم و روزی
بتوانم از شرمندگی طرفداران استقلال خارج شوم.