وحید طالب لو درباره اتفاقات رخ داده در
دربی 80 پایتخت و مسائل دیگر صحبت کرد.متن این پرسش و پاسخ را از نظر می
گذرانید:
*چه شد که بعد از دربی گریه می کردی؟
به هر حال وقتی هواداران تیم را می دیدم که با حالتی غمگین ورزشگاه را
ترک می کنند روی من تاثیر منفی گذاشت و نمی توانستم آن شرایط را به راحتی
برای خودم حل و فصل کنم. من دوست داشتم همه آنها خوشحال ورزشگاه را ترک
کنند ولی وقتی این اتفاق نیفتاد ناراحتی های آنها هم بر ناراحتی خودم از
شکست مقابل پرسپولیس اضافه شد.
*در پایان بازی با تراکتور هم به دلیل فشار عصبی زیر سرم رفته بودی؟!
بازی قبل روی نیمکت بودم و وقتی شما روی نیمکت هستی فشار بیشتری را در
لحظات حساس بازی تحمل می کنی. وقتی بازی با تراکتور تمام شد و با آن نتیجه
شکست خوردیم با سردرد شدیدی راهی منزل شدم اما پس از رسیدن به خانه آنقدر
حالم بد بود که دچار حالت تهوع شدم و خودم را به بیمارستان رساندم.
*چه شد در دربی بازوبند بستی؟
همه می دانند که من به هیچ وجه به این مسائل فکر نمی کنم. بازوبند بستن
من هم به دلیل اصرار بیش از حد امیرحسین صادقی بود. وقتی عنایتی بیرون رفت
صادقی به اصرار بازوبند را بر بازوی من بست. این در حالی بود که من اصلا
این کار را قبول نمی کردم.
*اینکه با بازوبند کاپیتانی دربی را واگذار کردید بیشتر اذیتت کرد؟
فرقی نمی کرد. چه به عنوان بازیکن و چه به عنوان کاپیتان شکست در دربی برای من تلخ و تحملش سخت بود.
*نظرت راجع به این فصل استقلال چیست؟
فصل تلخی بود. البته من فقط یک نیم فصل با استقلال بودم اما به خوبی می
توانم درک کنم که اعضای تیم در کل فصل چه شرایطی را تحمل کردند. امیدوارم
در آینده دیگر چنین شرایطی برای استقلال رقم نخورد.
*در سال هایی که بازیکن استقلال بودی به یاد داری که این تیم دو دربی رفت و برگشت را باخته باشد؟
هرگز. هر زمان من در استقلال بودم هیچ وقت دو دربی رفت و برگشت را نباخته بودیم.
*هنوز هم عده ای تو را مقصر دریافت گل می دانند. آیا چنین است؟
به هر حال نظرات متفاوت و مختلف است. شک نداشته باشید اگر می توانستم آن
توپ را بگیرم حتما این کار را می کردم. سانتری که منجر به گل شد از وسط به
سوی شش قدم آمد و بازیکنی که ضربه آخر را زد حتی می توانست توپ را به صورت
پاس به درون شش قدم برگرداند اما آن ضربه خیلی سریع و محکم بود و در آن
شرایط بیش از آنکه واکنش نشان بدهم کاری از دستم برنمی آمد.
*استقلال مستحق این شکست بود؟
خیر. ما هم شانس بیشتری برای گلزنی داشتیم و هم موقعیت هایمان خطرناک تر
بود. شاید اگر کمی در زدن ضربات آخر دقت بیشتری داشتیم حالا نتیجه برعکس
بود.
*عملکرد همتای خودت در پرسپولیس را چطور ارزیابی می کنی؟
من فقط درباره تیم خودم حرف می زنم.
*آخر بازی علیه قلعه نویی شعار سر داده شد و عده ای نام منصوریان را فریاد زدند. نظرت چیست؟
وقتی بازی تمام شد به سمت طرفداران تیممان رفتم، برای آنها دست زدم و
آنها هم مرا تشویق کردند. این فرهنگ باید برای هواداران ما جا بیفتد همچنین
برای بازیکنان ما. ضمن اینکه پس از بازی من به قدری ناراحت بودم که به
رختکن رفتم و هیچ صدایی جز ناراحتی خودم در گوشم نبود.
*نظرت درباره درگیری های پایان بازی چیست؟
من این درگیری ها را ندیدم و چون ندیدم نمی توانم درباره اش صحبت کنم.
در همه فیلم های منتشر شده هم کاملا مشخص است من در هیچ صحنه ای حضور ندارم
چون از فرط ناراحتی به سمت رختکن رفته بودم. ضمن اینکه دوست هم ندارم در
این ارتباط حرف بزنم.
*چه مدت با استقلال قرارداد داری؟
قرارداد من یک سال و نیم است و حالا باید ببینیم وضعیت باشگاه و تیم به
چه ترتیب می شود و چه تصمیماتی از سوی کادر فنی اتخاذ خواهد شد.
*از دربی حسرتی برایت باقی نماند؟
حسرت خاصی نبود. من به عنوان دروازه بان همه تلاشم را کردم و همگام با
ریتم بازی به آن سرعت دادم یا سرعت آن را گرفتم. اگر احساس می کردم با شروع
مجدد فوری من صاحب موقعیت می شویم بلافاصله این کار را کردم. شاید تنها
حسرت من از دربی موقعیت های از دست رفته مان برای گلزنی باشد.
*از صحنه برخورد تو و عالیشاه
عکس هایی منتشر شده که به نظر می رسد روی او خطای پنالتی انجام داده ای.
آیا واقعا او را با خطا متوقف کردی؟
تعدادی از این عکس ها را در صفحات اجتماعی دیدم اما از آنهایی که این
کار را کردند خواهش می کنم تا تمام عکس های فریم به فریم آن صحنه را نمایش
بدهند تا مشخص شود من در آن صحنه به توپ ضربه زدم و بعد پای عالیشاه به دست
من خورد. خوشبختانه داور نزدیک آن صحنه بود و به درستی دستور به ادامه
بازی داد.