بیانی که خود از بازیکنان ممتاز
استقلال در دو دهه پیش است، ابتدا حرف هایش را با انتقاد سرمربی سابقش
منصور پورحیدری آغاز می کند، بیانی می گوید: آقای پورحیدری گفته
قلعهنویی باید یک فصل از استقلال دور باشد و من اصلا این صحبت را قبول
ندارم.
گل های بدی از تراکتور خوردیم
در بازی با تراکتور اشتباهات بازیکنان ما زیاد بود، متاسفانه داور با یک
اخطار نابجا باعث شد روند خوب تیم ما متوقف شود، تعویض های ما هم جواب نداد
و در نهایت 2 گل بچگانه در نیمه اول دریافت کردیم. اتفاقا با قلعهنویی
امروز فیلم بازی تراکتور و استقلال را می دیدیم به نظر من یکی از بهترین
بازی های بچه ها بود ولی گل های بدی خوردیم.
دربی برگشت حیثیتی است
تا به حال هر نتیجه ای استقلال و پرسپولیس گرفتند، مختص لیگ است اما نتیجه
دربی برای هواداران است. شاید استقلال در کورس قهرمانی نباشد و امیدی به
گرفتن سهمیه هم نداشته باشد و یا پرسپولیس که پایین جدول است اما دیدار
دربی برای هواداران حیثیتی است و هر تیمی برنده شود می تواند هوادارانش را
برای مدتی خوشحالی کند. امیر قلعهنویی فقط بیرون زمین بازیکنان را هدایت
می کند، دیگر داخل زمین دست بچه هاست که چه کاری انجام می دهند. ما به
آنها گفتیم که در بازی با پرسپولیس بخاطر طرفدارها و آبروی باشگاه و خودشان
برنده از زمین بیرون بیایند.
من حرف پورحیدری را قبول ندارم
منصور پورحیدری عنوان کرده بهتر است قلعهنویی یک فصل از استقلال دور باشد،
اما بیانی عقیده دیگری دارد. مقصر قلعهنویی نیست، من از اول فصل مشکلات
را بارها گفته ام؛ بازیکنان ملیپوش، مصدومیت های مکرر، بحث های خصوصی
سازی. خیلی سخت است که مربی بازیکنانی که 8 ماه حقوق نگرفته اند و دیگر
انگیزه ای ندارند، برای بازی ترغیب کنند. امیر قلعهنویی کسی نیست که تازه
به فوتبال آماده باشد و پشت سر گذاشتن این شرایط برایش سخت باشد اما
مهمترین چیزی که ما امسال متوجه شدیم، این بود که دوست را از دشمن شناختیم.
دربی همیشه حساس است
من اصلا این حرف را قبول ندارم که بعضی ها می گویند چون دربی آخرین بازی
است و امتیازش محاسبه نمی شود پس هیجان لازم را ندارد چون دربی ها همیشه
هیجان دارد و به قول معروف هواداران به این بازی امیدوارند و یک سال درباره
آن کری می خوانند. پیشبینی این بازی سخت است، هر تیمی از لحاظ روحی
روانی آماده باشد، پیروز خواهد شد.
سبزی پلو با ماهی خوردم من را می زدند!
در زمانی که ما بازی می کردیم شرایط خیلی متفاوت بود، بهترین خاطره ای که
از دربی دارم مربوط به سال 62ـ61 است که 120 هزارنفر به استادیوم آمده
بودند و حتی در پیست دو و میدانی هم بازی را نگاه می کردند. ما 1 ـ صفر
بردیم. من آن زمان 20 سال داشتم اما باور کنید با آن جمعیت هیچ اتفاقی بعد
از بازی نیفتاد. یادم می آید قبل از یکی از دربی ها بود که محرمی،
محمدخانی آمدند خانه ما سبزی پلو با ماهی خوردیم و بعد در زمین هی من را
می زدند طوری که از مستطیل سبز خارج می شدم. بعد یک بار بهشان گفتم سبزی
پلو با ماهی خوردید، قوی شدید من را می زنید (می خندد). آن بازی را یک ـ
یک بردیم یک گل فرشاد زد و یک گل من. سخت ترین خاطره ام هم به پرسپولیس
رفتم در باشگاه استقلال مشکل پیدا کردم و به پرسپولیس رفتم و آنجا همه می
دانستند که من چقدر استقلال را دوست دارم و سال بعد هم که دوباره به تیم
خودم استقلال برگشتم.
مشکلات اقتصادی مانع حضور هواداران می شود
به عقیده من یکی از مشکلاتی که باعث می شود مردم به استادیوم نیایند،
مسائل مالی است چون شما ببینید در دیدارهای پرسپولیس که بلیت فروشی رایگان
بود با وجود اینکه بازی ها در وسط هفته برگزار می شد، صدهزار نفر به
استادیوم آمدند پس این نشان می دهد که جوان ها دوست دارند به ورزشگاه
بیایند و مشکلات اقتصادی مانع حضور آنها می شود. کاش یک برنامه ریزی درستی
در این باره وجود داشته باشد تا جوان های علاقمند بتوانند در ورزشگاه حاضر
شوند.