هیچ کس به درستی نمی‌تواند پاسخ این سوال را بدهد که چرا به یک باره 3
بازیکن تراکتورسازی شب بازی با گسترش فولاد به تونی اولیویرا اعلام می‌کنند
که نمی‌توانند در ترکیب تیم‌شان بازی کنند. هیچ کس، حتی خود تونی نیز قادر
به پاسخگویی نیستند. مدیران باشگاه تراکتور هم از ارائه پاسخ به
شائبه‌هایی که اکنون شهر تبریز را فراگرفته، عاجزند.
دربی تبریز
تمام شد و رفت اما وقتی نگاهی می‌اندازیم به مصاحبه اول مرد کادر فنی
تراکتور پس از بازی از لابه‌لای حرف‌هایش نکاتی را متوجه می شویم بس
تامل‌برانگیز. شائبه‌برانگیز و نگران‌کننده.
تونی نیز در مقابل
پرسشگر سوال بزرگی را مقابل یکی از بازیکنان قرار داده است. آن بازیکنی که 3
روز با تیمش تمرین نکرده است. بازیکنی که شاید به زعم تونی می‌توانسته به
میدان برود اما او حالا می‌خواهد کنکاش کند تا بداند سبب مصدومیت حبیب
گردانی چه بوده و یکی از کلیدی‌ترین بازیکنانش چرا و به چه دلیل 3 روز با
تیم تمرینی انجام نداده است.
تونی سوال می‌کند اما دایره این
سوال‌ها می‌تواند وسیع‌تر هم باشد. به لیست بازی قبل تراکتورسازی مقابل
پیکان نگاه می‌کنیم. میان آن لیست و این لیست که در بازی با گسترش فولاد به
ناظر مسابقه اعلام شد نیز تفاوت‌هایی هست. حال مساله فقط بازی نکردن حبیب
گردانی نیست. دو بازیکن دیگر تراکتورسازی یکی که در همه بازی‌های گذشته به
عنوان گزینه تعویض راهی میدان شده و دیگری که مقابل همین پیکان 90 دقیقه
بازی کرده است، در بازی با گسترش فولاد حضور نداشته‌اند.
دلیل
چیست؟ چرا به یکباره هم گردانی مصدوم می‌شود و هم این دو بازیکن که
نمی‌خواهیم نام‌شان را بیاوریم که اگر به نام گردانی هم اشاره کردیم به
دلیل استناد به مصاحبه تونی بود؛ چرا؟!
پشت سر دربی تبریز شایعاتی
هست. حرف‌هایی از جنس هفته‌های پایانی لیگ. روزهایی که لیگ مساله‌دار
می‌شود و تلفن بازی به نقطه اوج می‌رسد. فلانی به فلانی زنگ می‌زند، از او
می‌خواهد شل بازی کند یا بازی نکند.
دربی تبریز متاثر از این
شائبه‌ها است و اکنون نمی‌دانیم نتیجه‌ای که در هفته بیست و هشتم میان
گسترش فولاد و تراکتور رقم خورد را واقعی بدانیم یا اینکه شک کنیم به برخی
تحرکات که احیانا از هفته‌های قبل برنامه‌ریزی شده است.
برای هر
شنونده‌ای عجیب و دور از انتظار بود وقتی نتیجه دربی تبریز را می‌شنود.
وقتی می‌شنود که تراکتورسازی با آن یال و کوپال مقابل همشهری‌اش گسترش
فولاد که به لحاظ فنی در نازل‌ترین سطح قرار دارد، قادر به کسب پیروزی
نیست. این نتیجه با محاسبات فنی تفاوتی دارد از زمین تا آسمان و هرگز
نمی‌شود هضمش کرد یا قاعده‌ای منطقی را دخیل در آن دانست.
چه شده
است؟ چرا تراکتورسازی که در هفته‌های اخیر دایم در حال پیروزی بود و تنها
باختش مقابل سپاهان در اصفهان رقم خورد که در آن بازی نیز هرگز مستحق شکست
نبود و از وقتی تونی سکان هدایتش را برعهده گرفته تمام بازی‌هایش را برده
است ناگهان به بن‌بست گسترش فولاد می‌خورد و محروم می‌شود از برخی
بازیکنانش.
درباره این بازی اطلاعاتی در دست است. درباره اینکه
گفته می‌شود تماس‌هایی برقرار شده تا از این بازی گسترش نیز که در خطر سقوط
به دسته پایین‌تر قرار دارد، نفع ببرد. شاید با این تساوی گسترش تعداد
نماینده‌های شهر تبریز را در لیگ برتر در عدد 2 حفظ کند اما اگر روزی همین
فرصت‌سوزی منجر به از کف رفتن قهرمانی تراکتورسازی شود آنها که طراح
اتفاقات پشت پرده‌ای بوده‌اند چه پاسخی برای تماشاگران تبریزی که پس از
سال‌ها انتظار قهرمانی تیم‌شان را می‌کشند خواهند داشت؟
حالا
تراکتور در گرداب مدعیان گرفتار شده است. شاید اگر تراکتور می‌توانست برنده
بازی با گسترش لقب بگیرد، اکنون با خیال آسوده به تهران می‌آمد. حتی اگر
می‌باخت هم در قهرمانی‌اش خللی وارد نمی‌شد چرا که فرصت داشت هفته آخر
مقابل نفت بازی کند اما اکنون تراکتورسازی برای قهرمان یک راه دارد. بردن
استقلال و نفت.
غیر این رویای رسیدن به جام چهاردهم برای تراکتور
در حد همان رویا می‌ماند و شاید آنها که طرح تساوی دربی را چیده‌اند هرگز
نتوانند از عذاب وجدان سر را به آسایش بر بالین بگذارند.