امیر قلعه نویی یک روز بعد از تساوی با ذوب آهن و تبدیل شدن امید قهرمانی
به کورسو در تمرینات تیمش با ستاره های آبی ها سرسنگین بود. او کمتر با کسی
حرف زد و این تقریبا سیاست او برای نشان دادن عصبیت در همه این یک دهه
مربیگری اش در لیگ برتر است.
قلعه نویی که این روزها بسیاری فکر می
کنند بعد از دو فصل احتمالا بدون جام و احتمال زیاد برای از دست دادن سهمیه
آسیا در دومین سال متوالی ،روزشمار رفتنش از استقلال آغاز شده به ماندن
فکر می کند. او که از ابتدای فصل مام با هر نتیجه نا موفق قول قهرمانی می
داد ، حالا چند هفته ای است که دیگر از این قول ها نمی دهد و می گوید کار
سخت شده است. قلعه نویی اما از حالا به فکر ماندن افتاده. استقلال باید تا 5
اردیبهشت تعیین تکلیف شود. مالکیت این تیم یا باید به خریدار جدید سپرده
شود که کسی برای پرداخت 300 میلیارد برای خرید این تیم به جمع بندی نرسید ی
باید برندش برای 3 سال اجاره داده شود.
این اتفاقی است که او را به
ماندن امیدار نگه می دارد. قلعه نویی که استاد تعامل با مئولان رده بالای
تیمش است ، ابتدای فصل فعلی هم بر خلاف علی دایی که با هیات مدیره و گروه
اسپانسرینگ قرمزها به جای دعا، بارها به جلسات شان رفت و کنارشان ایستاد تا
عکس بگیرند ، همیشه برای اسپانسرهای استقلال احترامی ویژه گذاشته. او حالا
هم به این فکر می کندکه برای اجاره تیم ، وزارت ورزش باید از بین همین
نزدیکان تیم یعنی پولدارهایی مثل موسوی و هواپیمایی زاگرس ، علی انصاری و
بازار مبل یا پرهام و تشکیلاتش در مازندران ، گزینه ای مناسب برای اجاره
برند استقلال پیدا کند و آمدن هر یک از این 3 گروه شانس قلعه نویی را برای
ماندن در تیم افزایش می دهد. آن هم در شرایطی که تیمش خوب نتیجه نگرفته و
دیگر او ژنرالی نیست که سکوها پشتش باشند و حالا اعتراض حیاکن ، رها کن را
هم می شنود و چاره ای نمی بیند غیر از اینکه به هوادار حق بدهد و بگوید این
رفتار خودجوش است.
اگرچه این روزها فتح الله زاده هم از گروهی می
گوید که او در کنارشان قرار گرفته و می خواهند برای داشتن استقلال پا پیش
بگذارند. گروهی که آمدن شان بازی را برای ماندن قلعه نویی خراب می کند.
قلعه نویی که دو سال مدام با استقلال دستش از قهرمانی دور مانده و حالا
دیگر آن مربی موفق گذشته نیست. باید دید در روزهای آینده چه اتفاقاتی می
افتد. اینکه آیا استقلال می تواند به جام برسد؟ آیا آنها سهمیه آسیا را می
گیرند و آیا قلعه نویی در صورت نرسیدن به موفقیت و در صورتی که دوستانش
برند تیم را اجاره کنند ، ریسک ماندن برای سال سوم را می پذیرد؟