از اواخر دهه 40 شمسی و به دنبال قهرمانی ایران در جام ملت های آسیا
همواره این مساله مورد بحث بود که استادیوم پیر و 30 هزار نفره امجدیه دیگر
نمی تواند پذیرای عاشقان فوتبال باشد و نیاز است که استادیومی بزرگ تر
ساخته شود تا در بازی های بزرگ باشگاهی و دیدارهای بین المللی استادیوم
امجدیه شرمنده عاشقان نشود. به این ترتیب سنگ بنای یک استادیوم صدهزار نفری
بنا گذاشته شد. این استادیوم برگ برنده ایران در راه میزبانی بازیهای
آسیایی 1974( 1353 ش.) بود.
جالب این جاست که با امکانات دهه 50 ، ورزشگاه صدهزارنفری تنها طی سه
سال ساخته شد. جالب تر این که در همان زمان پارکینگی برای ورزشگاه در نظر
کرفته شد که 10 هزار اتومبیل در آن جای می گرفتند.
اولین دیدار فوتبال که در این ورزشگاه و با حضور 80 هزار تماشاگر برگزار
شد بین تیم های فوتبال پرسپولیس ایران و کروزیروی برزیل بود که با
نتیجه(4-2) به سود تیم برزیلی خاتمه یافت. توستائوی برزیلی و صفر ایرانپاک و
همایون بهزادی از جمله نخستین نفراتی بودند که در این دیدار موفق به گلزنی
شدند. پس از آن ورزشگاه صدهزارنفری بارها و بارها مملو از جمعیت شد؛ امری
که در سال های اخیر باورنکردنی به نظر می رسد.