روز دوشنبه امیر قلعه نویی بود که این بار در اظهاراتش علی فتحاللهزاده
را نشانه گرفت. " شما نگاه کنید ما زمانی که در آسیا حضور پیدا کردیم به
دلیل مشکلات مالی و اعتراضهای جباری کار به صدور بیانیه بین مدیرعامل و
بازیکن کشیده شد. من نمیگویم که فتحاللهزاده یا مجتبی جباری در این میان
مقصرند ولی میخواهم بگویم ما با چه شرایطی وارد لیگ قهرمانان شدیم و
تیمهای دیگر با چه شرایطی".
ساعتی از اظهارات سرمربی آبی پوشان
نگذشته بود که این بار تریبون رسانهها در اختیار فتحاللهزاده قرار گرفت
تا موضعش را درباره صحبتهای مطرح شده قلعهنویی عنوان کند. " آقای
قلعهنویی سال گذشته به خاطر جدایی منتظری و جباری نتیجه نگرفتیم، امسال
چرا استقلال با این بازیکنان خوب سوم است؟"
وی ادامه داد: "
قلعهنویی چندین بار پیش از این مصاحبههایی از این دست را انجام داده است
اما من به خاطر باشگاه استقلال و هواداران بر خود واجب دیدم که سکوت کنم.
به قول خود قلعهنویی اگر بیش از این سکوت کنم، میگویند ریگی به کفشش است.
او سه سال است صحبتهایی را درباره جدایی جباری به خاطر اختلافش با من و
همچنین جدایی پژمان منتظری مطرح میکند اما واقعا تا کی باید این موضوعات
مطرح شود؟"
جمله تامل برانگیز فتحاللهزاده این بود که "اگر
قلعهنویی اینقدر به جباری و منتظری اعتقاد دارد، چرا بعد از رفتن من آنها
را به تیم برنگرداند؟"
این کش و قوس تا شروع برنامه رادیو وزش برای
بیان اظهارات امیر قلعه نویی که اخیرا به جز این رسانه شنیداری با کمتر
رسانهای به صحبت میپردازد، مسکوت ماند. سرمربی آبی پوشان در واکنش به
صحبتهای فتحاللهزاده، مدیرعامل سابق استقلال را به اینکه میخواهد خود
را با نام او و استقلال یک ماه مطرح کند، متهم کرد.
قلعهنویی ادامه
داد: "آن زمانی که استقلال دسته سه بود من در استقلال بودم آقای
فتحاللهزاده کجا بود؟ این دوستان آن زمان از 30 کیلومتری باشگاه هم رد
نمیشدند. خانه ما هم در امیرآباد استراحتگاه بازیکنان بود. در ضمن مگر
همین استقلال در زمان فتحاللهزاده نهم و سیزدهم نشده است؟" ، " آقای
فتحالله زاده، آن زمان که بازیکنان در خانه ما بودند و در دسته سه بودیم
شما کجا بودید؟ زمانی که پول هست شما هستید و در بی پولی استقلال مال ما
میشود".
نکته جالب در این جنجال به پا شده اخیر، سکوتی است که پس
از این فتحاللهزاده اختیار کرد. مدیرعامل اسبق آبی پوشان پس از اظهارات
امیر قلعه نویی تلفن همراهش را خاموش کرده و گویا قصد ندارد دیگر در این
رابطه صحبتی انجام دهد.
این دعواهای دو نفره هیچ دردی از فوتبال
کشور دوا نخواهد کرد و تنها میدانی است برای تسویه حسابهای شخصی افراد با
یکدیگر، محلی برای مهم شدن حاشیه بیش از متن و پردهای برای نمایش قدرت
نمایی افراد. از بازار داغ شکایت و شکایت کشی گرفته تا شکست حرمتها. اخلاق
مداری، پهلوان پروری و احترام به حریم انسانها دست مایه شعارها قرار
گرفته تا بیش از هر زمانی نیازمند این باشیم که بدانیم همین افراد بارها
پشت تریبیونها اعلام کردهاند که فوتبال تمام میشود و این رفاقتهاست که
باقی میماند. اما ای کاش که در عمل هم همچون حرف زدن هایمان زیبا بودیم.