بعد از هفته ها کش و قوس و شایعات مختلف درباره احتمال قطع همکاری کارلوس
کروش سرمربی تیم ملی با فدراسیون ایران ، حالا دو طرف بار دیگر بر تداوم
همکاری به توافق روشنی رسیده اند. کارلوس 18 اسفندماه به تهران می آید و
آماده می شود تا لیست 23 نفره بازیکنانش را برای بازی های بزرگ نوروزی
معرفی کند. مسابقاتی که 4 سال است فوتبال ملی ایران انتظارشان را می کشد.
اینکه سرانجام کارلوس کروش و شاگردانش قرار است در دو بازی طراز جهانی
دوستانه به میدان بروند. در بازی با تیم ملی شیلی و تیم ملی سوئد.
کارلوس
کروش برای این دو بازی قرار است از برنامه های جدید تیمش رونمایی کند.
مسابقاتی که در پایان شان چند بازیکن پا به سن گذاشته تیم ملی از فهرست
سرمربی خارج می شوند و سرمربی به چند یار جوانتر میدان می دهد. کارلوس کروش
روی این دو بازی حسابی ویژه باز کرده است. او که همیشه می نالید از نداشتن
بازی های طراز اول دوستانه ، می خواهد این تجربه بازی بین المللی را به
همه آنهایی که قرار است کمتر از 4 ماه دیگر وارد کارزار انتخابی جام جهانی
2018 شوند ، تقسیم کند. این فرصت بزرگ اما برای دو بازیکن شاخص تیم ملی
دردسرساز می شود. علیرضا جهانبخش و سردار آزمون که از جام ملتها تقریبا به
ترکیب یازده نفره تیم ملی چسبیده اند حالا در دوره تثبیت جایگاه شان باید
سر دو راهی قرار بگیرند.
سر دوراهی همراهی تیم ملی امید یا تیم ملی
بزرگسالان. آنها که در 4 ماهه گذشته در هیچ یک از تمرینات تیم ملی محمد
خاکپور حاضر نبودند از سوی او دعوت شده اند تا امیدها را در بازی های دور
اول انتخابی المپیک همراهی کنند. مسابقاتی که شروعی است برای پایان دادن به
رویای 44 ساله ایرانی ها برای رسیدن فوتبالش به المپیک. برای این بازی ها
اما تیم مایلی کهن و خاکپور که برنامه های اردویی فشرده ای را پشت سر
گذاشته ، باید با چند تیم آسیای میانه نه چندان قوی و البته امیدهای
عربستان بازی کند. مسابقاتی که حبیب کاشانی مدیر تیم امید درباره آنها می
گوید:« شاید بازی ها سخت به نظر نرسند ولی ما محکومیم که سرگروه باشیم.
مردم نتیجه ای غیر از این را از ما نمی پذیرند. برای همین ما روی همه
بازیکنان مان حساب باز کردیم.» همه بازیکنان یعنی بازیکنان باشگاهی به
اضافه دو لژیونر تیم بزرگسالان. بازیکنانی که او درباره شان می گوید:«در
آخرین نشست فنی که با کارلوس کروش و دستیارانش داشتیم ، بحث شان را مطرح
کردیم.» البته در آن زمان کارلوس کروش نظری روشن در این باره نداد.
حالا
اما شرایط با آن زمان تفاوت دارد.کارلوس کروش برنامه ریزی برای جام جهانی
روسیه را از اردوی سوئد استارت می زند. او به آینده فکر می کند و این دو
بازی دوستانه فرصتی بزرگ برای این دو بازیکن و تیم ملی فوتبال است. اینکه
تجربه بهترین بازی های بین المللی را دو جوان پر آتیه تیم ملی از دست بدهند
. برای بازی با تیم هایی چون «عربستان ، نپال، افغانستان و فلسطین» که تیم
موفق امیدهای ایران توان بردن شان را دارد . آنها برای این بازی ها که از
سوم فروردین در ورزشگاه آزادی برگزار می شود ، به خواست کادرفنی تیم ملی
امید باید در تهران بمانند و بازی های مهم اما دوستانه تیم امید را از دست
بدهند و این مسئله ای است که می تواند محل مناقشه میان تیم امید و
بزرگسالان شود. علی کفاشیان هنوز اظهار نظر رسمی در این باره نداشته و
کمیته فنی فدراسیون هم که نظر دو کادرفنی را برای اعلام نیاز به این دو
بازیکن گرفته در نشست های پر تعدادشان در هفته های گذشته ، به نظری قطعی
نرسیده است . جلسانی که جلال طالبی مدام در آنها می گوید:«من so...so هستم»
و دیگران هم بیشتر از او نظری نمی دهند. آنها مثل همیشه توان تصمیم گیری
قطعی ندارند. کفاشیان هم طبق معمول ترجیح می دهد این دعوا کش پیدا کند تا
در نهایت ببیند در دعوایی که احتمالا میان کادرفنی دو تیم ملی شکل می گیرد ،
کدام یک زورشان بیشتر خواهد بود. اینکه در این دعوا میان محمد مایلی کهن ،
حبیب کاشانی و محمد خاکپور از یک سو و کارلوس کروش در طرف دیگر ، کدامیک
پیروز می شوند.
دو بازی دوستانه پیش روی تیم ملی بی شک مهمترین
رخدادهای ملی دوستانه ایران در 4 ساله گذشته بدون در نظر گرفتن 3 بازی
ایران در جام جهانی است. بازی در برابر ستارگان بزرگی از فوتبال دنیا مثل
زلاتان ابراهیمویچ. از سوی دیگر کادرفنی تیم امید هم می گوید برای بازی های
رسمی روی این دو بازیکن حساب کرده . بازیکنانی که در هیچ یک از نزدیک به
70 جلسه تمرین گذشته امیدها کنار یاران خاکپور نبودند و حضور یکباره این
بازیکنان در تیمی که روی ستاره های خودش برنامه کرده آیا کارایی مورد نیاز
امیدها را دارد؟ باید منتظر ماند و دید فدراسیون در این باره بر اساس
منطقی آینده نگرانه تصمیم می گیرد یا اجازه می دهد جنگی بزرگ ، فوتبال ملی
ایران را به چالش بکشد؟