نخستین مربی خارجی در سرزمین آفتاب

این برای نخستین بار است که یک مربی خارجی در تیم ملی والیبال ژاپن فعالیت می کند.

احمد مساجدی ،مربی تیم ملی والیبال ژاپن شد. او  که سه سالی کنار خولیو ولاسکو روی نیمکت تیم ملی والیبال ایران و از نیم فصل دوم سال قبل، سرمربی شهرداری تبریز شد، حالا روی نیمکت تیم ملی ژاپن می نشیند. مساجدی سال آینده درقهرمانی آسیاف جام واگنر و ورلد کاپ کنار تیم ژاپن است.خودش می گوید:«یک هفته ای است که من رسما مربی تیم ملی والیبال ژاپن شده ام. البته قبل از این هم مشاور تیم  بودم.»

او به خاطر همسر ژاپنی اش سال قبل راهی این کشور شد و از همان موقع  درکادر فنی تیم ملی ژاپن جا گرفت . اگر رئیس تیم های ملی ژاپن تغییر نمی کرد از همان پارسال اسمش در لیست کادر فنی ژاپن نوشته می شد:«من از همان پارسال که به ژاپن آمدم ، قرار شد  مربی تیم ملی ژاپن شوم و حتی کارهایم برای همراهی تیم در لیگ جهانی و بازیهای آسیایی هم انجام شد . وقتی ویزایم هم ok  شد رئیس تیم های ملی ژاپن تغییر کرد و رئیس جدید هم به خاطر عدم شناخت این اجازه را نداد، با اینکه نامبو ماساشی سرمربی تیم ملی ژاپن اصرار زیادی داشت اما به هر حال ژاپن است و سخت گیری های خاص آن. در این مدت من مشاور تیم بودم و مدام در تمرینات  و اردوها هم کنار تیم .چون هنوز حکم نداشتم دلم نمی خواست اعلام شود. اما یک هفته ای است که حکمم را گرفته ام و حالا مربی تیم ملی زاپن هستم.»

 او از طولانی شدن پروسه کارهایش ناراحت نیست :« ژاپنی ها سیستم خاصی دارند.رئیس فدراسیون هم نقشی در انتخابات ندارد. بلکه باید قسمت های مختلف افراد را تایید کنند.حتی وقتی قرار بود ولاسکو سرمربی ژاپن شود هم قضیه خیلی مشکل بود.ژاپنی ها شرایط سختی برای قبول خارجی ها دارند. سرمربی قبلی هم دو رگه بود. ژاپن برای اولین بار در تاریخ ورزشش رسما با حضور یک  مربی خارجی برای تیم ملی اش موافقت کرد.»

او البته اصرار به نشستن روی نیمکت ندارد:«من برای نشستن روی نیمکت فشار نیاوردم.هر چند سرمربی تیم اصرار دارد.اما من امده ام تا کمک کنم  و سطح والیبال ترقی کند. من با تیم ژاپن برای قهرمانی آسیا به تهران می آیم. هر چند طرحی داریم که یکی از مربیان از پشت زمین تیم حریف را انالیز کند. بنابراین برایم مهم نیست روی نیمکت باشم یا پشت زمین . من دنبال جایگاه و اسم خاصی نیستم.ذهنیت برای نشستن من روی نیمکت هست. به هرحال شرایط جور باشد روی نیمکت می نشینم نباشد نه،در بیرون کمک می کنم. من امده ام تا خودم را ثابت کنم.با تجربیاتی که از بودن با ولاسکو و بانیولی گرفته ام.» ایرانی بودن هم یکی از فاکتورهایی بود که ژاپنی ها سخت به او اعتماد کردند:«به هر حال آسیایی ها این جوری هستند. مخالفان حضور من فکر می کردند نکند من جاسوس و نفوذی تیم ایران باشم. به خاطر همین موافق نبودند. حرفهایی پیش آمد سرمربی تیم ملی ژاپن را آزار می داد. از طرفی بعضی ها معتقد بودند به خاطر شناختی که از تیم یاران دارم کمک بزرگی می توانم به انها بکنم.آنها معتقد بودند من راه ترقی را می دانم و این یک امتیاز بزرگ بود.»

مساجدی مربیگری تیم ملی ژاپن را ریسک نمی داند:«ریسک نیست. من سه سال تمام کنار ولاسکو بودم.خیلی ها دوست دارند بگویند من مترجم بودم ف درحالی که مترجم روی نیمکت نمی نشیند. من من برای رسیدن به اینجا بهای زیادی داده ام.من کنار ولاسکو تجربه بزرگی گرفتم. خیلی فشار تحمل کردم اما حالا نتیجه اش مربیگری در ژاپن است. من اولین مربی ایرانی هستم که در سطح بالایی برای ژاپنی ها کار می کنم.» مربی تیم ملی از کارش خوشحال است:« خوشحالم به هر حال تیم کمی نیست.تیم ملی والیابل ژاپن است.اعتبار خاص خودش را دارد.ما دوبار در آسیا قهرمان شده ایم اما ژاپن 10 بار.کار در این شرایط خوشحال کننده است.