«استفاده از چهرهها در تبلیغات مجاز شد» این خبر را اواخر هفته گذشته
معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد اعلام کرد. به نظر میرسد این تصمیم، خروجی مهم
جلسهای باشد که چند هفته پیش با عنوان «هماندیشی بررسی نقش هنرمندان و
ورزشکاران در تبلیغات» در تهران برگزار شد.
این جلسه با حضور مدیران
ارشد وزارت ورزش و جوانان، وزارت ارشاد و صدا و سیما برگزار شد و در آن
هنرمندانی مثل محمدرضا فروتن و بهرام رادان به بیان گلایههای خود از
محدودیتهای حضور چهرهها در تبلیغات پرداختند. در نهایت نتیجه آن جلسه
همین موضوعی شد که حسین انتظامی اعلام کرد. او البته تاکید کرده حضور
چهرهها تنها در تبلیغات محصولات داخلی و صنایع ملی مجاز است. به علاوه
اینکه با توجه به ضرورت رعایت حقوق کودکان، از این نوع تبلیغات برای
محصولاتی که مصرفکننده آنها عمدتاً کودکان هستند نمیتوان استفاده کرد.
ماجرای ممنوعیت حضور چهرهها در تبلیغات به سال ۵۸ و مصوبه شورای عالی
انقلاب فرهنگی بر میگردد. از آن زمان کشمکشهای فراوانی بر سر این قانون
وجود داشته، گاهی سفت و سخت اجرا شده و گاهی به آن بیاعتنایی شده است. اما
حالا با بازنگریهای اخیر در ضوابط این قانون، دوباره فرصت ورود هنرمندان و
ورزشکاران به دنیای رنگارنگ و پولساز تبلیغات فراهم شده است. البته نباید
فراموش کرد قبلتر هم در سال ۸۹ دقیقا با همین تعبیر حمایت از تولید
محصولات داخلی، حضور چهرهها در تبلیغات بلامانع اعلام شده بود اما دیری
نپایید که نظر نهادهای تصمیمگیر عوض شد و ممنوعیتها پابرجا ماند.
بنابراین سوپراستارها باید در بستن قراردادهای خود کمی محتاط باشند، شاید
دوباره اتفاق عجیبی رخ داد و همه چیز به روال قبل بازگشت.
عادل فردوسیپور: «چه میکنه» گفتن را رد کردم!
عادل
فردوسیپور مجری شناخته شده تلویزیون در مورد آزاد شدن حضور چهرهها در
تبلیغات میگوید: «این موضوعی است که از سالها پیش در سایر کشورها حل شده
اما در کشور ما به صورت یک تابو باقی مانده. به هرحال باید روزی این موضوع
حل میشد و حالا هم که به صورت رسمی مجاز شده ممکن است در ابتدا مشکلاتی
به وجود آورد، اما به مرور زمان حل خواهد شد.» او در مقابل این سوال که اگر
به خود او پیشنهاد حضور در تبلیغات داده شود میپذیرد یا خیر، پاسخ
میدهد: «طی این سالها بارها به من چنین پیشنهاداتی با رقمهای خیلی خوب
داده شده اما هیچگاه نپذیرفتم. مثلا یکبار از من خواسته شد در یک آگهی
«چه میکنــــه» بگویم اما شخصا همیشه با این مسئله مشکل داشتم و به خاطر
همان تابوها نیز قبول نکردم.» این کارشناس ورزش و رسانه در مورد اینکه
آیا حضور چهرههای ورزشی در تبلیغات تمرکز آنها را به هم نمیزند هم توضیح
میدهد: «این موضوع به هر حال اجتنابناپذیر است و دیر یا زود همین اتفاق
میافتد؛ هرچند من بهطور کلی شخصا با آن مشکل دارم.»
مازیار ناظمی: باید مراقب سوءاستفاده از چهرهها باشیم
رئیس
مرکز روابط عمومی و اطلاعرسانی وزارت ورزش درباره ارزیابی حضور چهرهها
در تبلیغات تلویزیونی به تماشاگران امروز میگوید: «این موضوع از چند سال
پیش مورد بحث بود چراکه به نظر میرسد این قانون چند دهه قبل هم با سلایق
شخصی تصویب شده بود و البته بارها در داخل و خارج شکسته شد. مثل زمانی که
آقای حسین رضازاده در تبلیغات املاک رابینسون دوبی حضور یافت. چندی پیش
جلسهای در مورد این موضوع در مرکز مطالعات رسانه برگزار شد و ما هم به
عنوان نماینده وزارت ورزش و جوانان حضور داشتیم. خوشحالم که حالا این
محدودیت برای ورزشکاران و هنرمندان برچیده شده و این فرصت اقتصادی برای
چهرهها فراهم میشود.» مازیار ناظمی در ادامه تاکید میکند: «این نکته را
هم فراموش نکنیم که چون چندین سال این حوزه تعطیل بوده باید مراقب لجام
گسیختگیهای آن هم باشیم. کارشناسان و افراد خبره در امر تبلیغات و رسانه
میتوانند به هنرمندان و ورزشکاران مشاوره بدهند که مورد سوء استفاده افراد
سودجو قرار نگیرند. البته رقم قراردادها چون مربوط به بخش بازار است و
نظام عرضه و تقاضا آن را تعیین میکند مشکلی پیش نخواهد آمد. این مشکل در
جایی مثل باشگاههای دولتی پیش میآید که خرج از جیب دولت است.»
یک کارشناس تبلیغات: میتوان بر رقم قراردادها نظارت کرد
فرشیدرضاجویی
کارشناس تبلیغات در ارزیابی این موضوع میگوید: «این اتفاق میتواند
بسیار مثبت باشد؛ هم از این جهت که به صنعت تبلیغات کمک میکند و هم از این
بُعد که این چهرههای ورزشکار و هنرمند با این منبع درآمد میتوانند به
توسعه زمینه اصلی فعالیت خود نیز کمک کنند. مثلا یک بازیگر سینما میتواند
از این منبع به اکران فیلمها کمک کند، یا یک فوتبالیست راحتتر با تیمها
قرارداد ببندد. ضمن اینکه برندها هم میتوانند با حضور این چهرهها ارتباط
نرمتری با مخاطب خود برقرار کنند.»
این عضو هیأت مدیره شرکت
تبلیغاتی ایمانقشینه در پاسخ به این سوال که کدام چهرهها و با چه رقم
قراردادهایی وارد این حوزه خواهند شد، میگوید: «اینکه چه چهرههایی وارد
این کار شوند بستگی به نوع برندها و جامعه هدف آنها دارد. در مورد رقم
قرارداد آنها هم نمیتوان نظر قطعی داد چون پس از مدتها ممنوعیت، این مشکل
حل شده و طبعا تا مدتی آشفتگیهایی وجود دارد. اگر همه خیالشان راحت باشد
که ممنوعیتها دوباره برنمیگردد و ثبات وجود دارد، میتوان سیستمهای
نظارتی را فعال کرد و مثلا با اقداماتی مثل کلاسبندی سلبریتیها تنظیم
قراردادها را کنترل کرد.»