وی گفت: «یک زمان دوستان اعلام کردند که می‌خواهیم برند دو باشگاه استقلال و
پرسپولیس را بفروشیم اما شرکت این دو باشگاه بحث‌شان مجزاست. این مساله با
ساختار AFC مغایرت دارد. یعنی AFC برند را به رسمیت نمی‌شناسد. یعنی شما
نمی‌توانید به اسم اینکه صاحب برند استقلال هستید در لیگ قهرمانان آسیا
بازی کنید. چرا؟ چون دو سال پیش AFC تیم‌ها را ملزم کرد که شرکت شوند. از
نظر AFC شرکت تیم محسوب می‌شود بنابراین هر کسی که برند باشگاه استقلال را
می‌خرد باید شرکت باشگاه استقلال را هم خریداری کند. یک چیز خطرناک دیگر هم
من در اینجا متوجه شدم و آن هم اینکه گفتند یک شرکت به نام استقلال را هم
بعدا ثبت خواهیم کرد. این مساله خطرناک است، چرا که شرکت قبلی می‌تواند
بگوید به این اسم قبلا شرکتی ثبت شده و AFC هم آن را پذیرفته است. این همان
بهانه‌هایی است که آقای عابدینی یک بار چوبش را خورده است. رفته پرسپولیس
را خریداری کرده و این باشگاه واگذار شده و بعد از سه، چهار سال یک دولتی
عوض شده و به او گفته‌اند که چه کسی باشگاه را به شما فروخته است؟ اینجا هم
همین مساله مطرح است. ثبت شرکت با خودش شماره دارد.» فتح‌ا...زاده با
ابراز نگرانی از نحوه واگذاری به حرف‌هایش ادامه داد: «من نمی‌دانم از چه
کسی استمداد بطلبم، چرا که از یک چیز می‌ترسم. احساس می‌کنم که این دو
باشگاه از حالت خصوصی‌سازی بیرون آمده‌اند. علی‌رغم اینکه این دو پول ساز
هستند اما یک آدم فوتبالی یا اقتصادی با این قیمت این باشگاه‌ها را خریداری
نمی‌کند، چون به صرفه نیست. من احساس می‌کنم شرکت‌های دولتی یا شبهه دولتی
دارند وارد این قضیه می‌شوند و آنها خریدار هستند. در حقیقت فوتبال ما به
جای اینکه به سمت خصوصی شدن برود به سمت تبدیل شدن به یک کمپین سیاسی
می‌رود و تبدیل به خانه احزاب می‌شود.»
مدیرعامل سابق باشگاه با این جمله حرف‌هایش را ادامه داد: «این بازی
بسیار خطرناکی است و من از مسوولان کشور مثل رییس جمهوری تقاضا می‌کنم که
در این مساله ورود کنند. من شک ندارم که یک برنامه‌ریزی سیاسی در حال رخ
دادن است. من فکر می‌کنم که احزاب در حال منتقل شدن به دو باشگاه استقلال و
پرسپولیس هستند.»
فتح‌ا... زاده به مشکلاتی که در این راه وجود دارد نیز اشاره می‌کند:
«من به‌عنوان یک شخص طلبی از باشگاه استقلال دارم. من در این باره می‌روم
اقدام می‌کنم و وارد پروسه اداری می‌شوم. فرض بگیرید که خسته می‌شوم و
نامه‌ای به AFC می‌نویسم و می‌گویم که براساس مستندات پولی به این باشگاه
قرض داده‌ام اما آنها به من پولی نمی‌دهند. AFC بلافاصله اقدام می‌کند. آن
کسی که باشگاه را می‌خرد اگر به یکباره ورشکست شود چه کار می‌کند؟ الان
می‌گویند که باشگاه استقلال 40 میلیارد بدهی دارد. تنها کافی است دو
میلیارد از این بدهی به AFC اعلام شود تا بلافاصله باشگاه را تعطیل کند.
حتی در دادگاه‌های داخلی هم چنین چیزی شود با حکم قضایی من می‌توانم بخشی
از سهام باشگاه را در اختیار بگیرم. اینها چیز‌هایی است که اصلا به آن
توجهی نشده است. باشگاه بقالی نیست که بدهی‌اش ریز باشد و متوجه نشویم.
مثلا بگوییم که قند و شکر خریده‌ایم و دقیقا نمی‌دانیم میزان بدهی چقدر
است. بدهی 40 میلیاردی استقلال خیلی مشخص است. مثلا 20 بازیکن هر کدام 800
میلیون تومان طلب دارند یا فلان جا یک میلیارد از استقلال می‌خواهد. بهتر
بود قبل از واگذاری همه این بدهی‌ها تسویه می‌شد. دولت به دنبال این است که
سودش را بگیرد اما بدهی‌ها را پرداخت نکند و به این ترتیب باشگاه و خریدار
بعدی دچار معضلات زیادی خواهند شد. نهایتا سرمایه‌دار ورشکست می‌شود و
پولش را می‌بازد، ولی ما اینجا 20 الی 30 میلیون هوادار داریم که تیمشان از
بین رفته و مایوس و ناامید شده‌اند. به یکباره ما به چیزی حدود 40 الی 50
میلیون جمعیت بی اعتنایی کرده و آنها را دچار مشکل کرده‌ایم. اگر این
تعداد افراد ارزش ندارند پس چه چیزی ارزش دارد؟ !»
فتح‌ا... زاده پیشنهادی را هم مطرح می‌کند: «همین الان به من 40
میلیارد بدهند تا من بدهی‌های استقلال را تسویه کنم و یک ماهه باشگاه را
بدون حتی یک ریال بدهی به خریدار واگذار خواهم کرد. اگر بعدا کسی پیدا شد و
گفت که من از باشگاه طلب دارم مسوولیت آن طلب بر عهده من قرار بگیرد، چرا
چیزی که به این راحتی قابل حل است را حل نمی‌کنید؟ متاسفانه یک عده‌ای که
این کاره نیستند صورت‌های مالی استقلال و پرسپولیس را مخدوش جلوه می‌دهند و
می‌گویند برای اینکه خریدار با طلبکار روبه‌رو نباشد این کار را انجام
نمی‌دهیم. من از طرف پرسپولیس نمی‌توانم صحبتی کنم اما درباره استقلال خیلی
راحت ادعا می‌کنم که صورت‌های مالی بسیار شفاف است و یک ماهه قابل تسویه
است. اینکه آنها می‌گویند استقلال 90 میلیارد بدهکار است دروغ است و این
مساله را من با سند و مدرک اثبات می‌کنم. من با خریدار باشگاه کاری ندارم.
دل من برای هوادار می‌سوزد که این وسط به لحاظ روحی دچار مشکل خواهد شد.
این ناامیدی الان وجود دارد که باعث شده نهایتا سه هزار نفر برای دیدارهای
لیگ به ورزشگاه بروند و این در حالی است که در گذشته بیش از پنج هزار نفر
برای تمرینات تیم در زمین حاضر می‌شدند.»
فتح‌ا... زاده اعتقاد دارد که هیچ پولی از بیت‌المال بابت پرداخت
هزینه‌های استقلال و پرسپولیس هدر نرفته است: «یکی از جوهای غلطی که ایجاد
شده بحث به هدر رفتن بیت‌المال از سوی استقلال و پرسپولیس است. من یک بار
با آقای ترکان صحبت کردم و او به من گفت شنیده‌ام که سالیانه 50 میلیارد
تومان به استقلال و پرسپولیس پول می‌دهند. به او گفتم هر کسی که گفته
اشتباه کرده است. به استقلال نهایتا پنج میلیارد تومان پول می‌دادند و کسی
هم به این توجه نمی‌کرد که در این سال‌ها بیشترین استفاده از استقلال و
پرسپولیس شده اما آنها کمترین استفاده را از دولت کردند. حق پخش واقعی دو
تیم را ندادند و پنج میلیارد تومان به اسم حق پخش به آنها دادند. این در
حالی است که به پولی که سایر تیم‌ها دریافت می‌کنند توجهی نمی‌شود. اگر
خصوصی شدن خوب است چرا همه را خصوصی نمی‌کنید و اگر بد است چرا این دو
باشگاه را اینقدر اذیت می‌کنید. من به‌عنوان کسی که سال‌ها در استقلال کار
کرده‌ام می‌خواهم بگویم این دو باشگاه با شرایط موجود به سوددهی نمی‌رسند
اما دخل و خرج خودشان را به راحتی در می‌آورند. خطاب به خریدار باشگاه
می‌خواهم بگویم که فراموش نکند بسیاری از مردم به عشق این تیم می‌خوابند و
با بردش خوشحال و با شکستش گریه می‌کنند. از او خواهش می‌کنم که در پولش
کمی عشق را هم چاشنی کارش کند تا در نهایت موفق شود.»