روی گل
زودهنگام عنایتی حرکت کرار هم بسیار دیدنی بود اما رضا با پای چپ شوتی
بسیار دقیق زد و در همان ابتدای مسابقه شور و حال خاصی را به ورزشگاه آزادی
بخشید. از روزهایی که به اشتباه و البته با قصد و غرض به عنایتی لقب
«دندان پوسیده» دادند حدود 6 سال میگذرد اما او نه با زبان که با پایش و
با هنری که داشت جواب منتقدان را داد. عنایتی دیروز بعد از گلزنی به سپاهان
نام مبارک پیامبر اکرم حضرت محمد (ص) را به دوربینهای تلویزیونی نشان داد
تا نشان دهد در کنار فوتبال یکسری مسائل مهم را هم فراموش نمیکند. این
حرکت او واقعاً دلنشین بود و به دل همه عاشقان رسول اکرم (ص) نشست.
از
نظر فنی باید پذیرفت که رضا عنایتی هنوز از اکثر مهاجمان ایران بهتر است.
سؤال اینجاست که چرا او در این چند سال از استقلال دور بود و چرا هنوز در
این سن و سال از جوانهای بیست و چند ساله بهتر میدود و بهتر بازی
میکند؟! به راستی فرق بازیکنی مثل عنایتی 38 ساله با صادقیان 23 ساله چیست
که یکی مدام گل میزند و دهان منتقدان را میبندد و دیگری همواره مصدوم
است؟! آیا آنهایی که باید مراقب پیام باشند کارشان را درست انجام دادهاند؟
چطور میشود بازیکنی که روزی (توجه کنید روزی) 3 میلیون تومان درآمد دارد
به حال خودش رها میشود و در 90 درصد بازیها غایب است؟! یکی مثل عنایتی 14
سال در اوج میماند (او در اولین لیگ حرفهای با ابومسلم مطرح شد) و یکی
مثل صادقیان مدام در فیسبوک و اینستاگرام و ... در اوج است!