از فدراسیونی که سال‌ها است به کارمند کارلوس کروش تبدیل شده، توقع جلوگیری از هجمه‌های نامعقول این مربی پرتغالی انتظار عبثی بیش نیست اما لازم است کروش بداند که سرمربی آبی‌ها درست در نقطه مقابل اظهارات وی که او را فاقد کارنامه توصیف کرده، رکورددار قهرمانی در لیگ برتر ایران و موفق‌ترین مربی باشگاهی 15 سال اخیر کشورمان است و درخشان هم بیش از 15 سال برای پرسپولیس و تیم ملی توپ زد و کاپیتان تیم ملی هم شد و از قضا سرخ‌های تهرانی را در مقام سرمربی هم به عنوان قهرمانی لیگ رساند. انگشت گذاشتن کروش روی تیمی که درخشان 15 سال پیش سرمربی آن بود و نایب قهرمان نوجوانان آسیا شد و مجوز شرکت در جام جهانی این رده سنی را هم گرفت و مسائلی در زمینه بازیکنان صغر سنی داشت، نشانگر این است که هم کروش در وسط دعوا به هر چیزی چنگ میزند و هم تعدادی «وابسته» دارد که برای نجات او بعد از هر ناکامی حاضرند هر فرد دیگری را بکوبند. پیش‌تر هم گفتیم کروش در 3 سال و 10 ماهی که از شروع کارش در ایران می‌گذرد، بارها با نوع حرف زدن‌ها و موضع‌گیری‌ها و حملاتش به این و آن به همان آدم‌هایی شبیه می‌شود که او آنها را نادان و مغرض توصیف می‌کند. او اعمال تعطیلی‌های مکرر و طولانی در لیگ را عادی و به حق می‌داند اما وقتی تیم ملی به رغم برگزاری اردوهای مکرر در زمان تعطیلی لیگ نتیجه نمی‌گیرد و باشگاه‌ها می‌پرسند که فایده این تعطیلی‌ها چه بود و چرا تاکتیک‌های کروش منفی بوده و نتیجه نداده، شروع به کوبیدن آنها و توصیف‌شان به عنوان‌آدم‌هایی بدون کارنامه می‌کند و می‌گوید آنها هیچ دستاوردی نداشته‌اند.
جدیدترین تهاجم کروش به درخشان و قلعه‌نویی نیز بیش از آنکه بنیادهای علمی داشته باشد، فقط از این نکته برمی‌خیزد که این مربیان بعد از باخت اخیر تیم کروش برابر عراق، تاکتیک‌های او را زیر سوال برده بودند حال آنکه در جریان این رقابت‌ها خیلی‌های دیگر و بسیاری از مردم هم از روش‌های بیش از حد دفاعی تیم ملی کشورمان ابراز کسالت کرده بودند.
کروش در روزهایی در جایگاه «قاضی» قرار گرفته و راجع به صلاحیت سرمربیان سرخابی‌ها اظهارنظر می‌کند که خود «متهم» اول ماجرای حذف تیم ملی است؛ از انتخاب تاکتیک‌های بیش از حد دفاعی گرفته تا عدم تشخیص استراتژی صحیح مبارزه در روز دیدار با عراق و تاکید بر حضور افراد دارای معافیت‌های جعلی در تیم ملی که از قضا یکی از آنها که به شدت محبوب وی است، در ترسیم آنچه برابر عراق روی داد، نقش بسیار مهمی را ایفا کرد. دروازه‌بان منتخب کروش در دیدار با عراق از 9 پنالتی شلیک شده به سمت وی حتی یکی را هم نگرفت حال آنکه اگر می‌گرفت الان هم تیم ملی صعود کرده بود و هم قلعه‌نویی و درخشان عوامل شکست تیم ملی در استرالیا معرفی نشده بودند!!