هفته نوزدهم لیگ برتر فوتسال روز جمعه برگزار شد ولی همانند چند هفته
گذشته، حواشی و اتفاقات عجیب آن به تیتر یک این ورزش تبدیل شد. در جریان
دیدار دو تیم شرکت حفاری با شهید منصوری، یکی از لیدرهای منصوری وارد زمین
شد و بعد از این اتفاق تیم شرکت حفاری تصمیم گرفت از ادامه بازی انصراف
دهد.
محمد ناظم الشریعه سرمربی حفاری درباره این اتفاق میگوید:
«بعد از گل اولمان متاسفانه حجم فحاشی هواداران بیش از حد شد. من فکر نمی
کنم بعد از سالها حضور در عرصه ی فوتسال حاضر باشیم تحت هر شرایطی به بازی
ادامه بدهیم. ابتدا بطری نوشابه از نیمکت منصوری به داخل زمین پرتاب شد و
بعد از آن یکی از هواداران وارد زمین شد و به سمت گلر ما هجوم آورد و
مصدومش کرد.گلر اول ما هم از قبل مصدوم بود.با این شرایط دیگر جایی برای
ادامه بازی نبود».
هفته گذشته هم بعد از اتمام دیدار تاسیسات دریایی
با فردوسی در مشهد، عوامل تیم فردوسی به زد و خورد با مسئولان تیم تاسیسات
پرداختند. آنها حتی برق سالن را هم قطع کرده و دوربینهای تلویزیونی را هم
شکستند تا دو طرف به خاطر تسویه حسابهای شخصی، از خجالت هم در بیایند.
نمونههای فحاشی و توهین به بازیکنان و مربیان تیم حریف هم که نیازی به
گفتن ندارد؛ از اتفاقات دیدار منصوری با ماهان در قم گرفته تا توهینها در
اهواز و ساری.
فوتسال ایران چندین سال است که درگیر اتفاقات
حاشیهای شده و متاسفانه هر سال و هر هفته هم این اتفاقات هم بدتر میشود.
اگر روزگاری، حواشی فوتسال به شعار چند تماشاگر و توهین آنها از روی سکوها
خلاصه میشد، حالا پرتاب بطری آب و اشیاء به داخل زمین برای ایجاد وقفه و
ورود لیدرها به زمین مسابقه و کتک زدن بازیکنان تیم حریف از اتفاقات عادی
فوتسالمان محسوب میشود؛ فوتسالی که روزگاری جزو چهار قدرت برتر دنیا بود و
حالا به خاطر خودزنی اهالی این ورزش در داخل، باید برای به دست آوردن
قهرمانی در آسیا دست و پا بزند.
اگر روزگاری این اتفاقات در دو، سه
هفته پایانی لیگ و هنگام تعیین قهرمان مشخص میشد، حالا از مدتها قبل و
حتی در نیم فصل اول لیگ فوتسال شاهد اتفاقاتی هستیم که دل هر انسانی را به
درد میآورد و دافعهای میشود برای یکی از پرطرفدارترین رشتههای ورزشی
ایران.
برخوردهای انضباطی کمیته فوتسال و کمیته انضباطی هم در
سالهای گذشته هیچ تاثیری در کاهش این روند مخرب نداشته و حتی ترس
تماشاگران و تیمها را از تکرار اتفاقات و حاشیهها ریخته و آنها را جسورتر
از قبل کرده است. شاید پر بیراه نباشد اگر بگوییم خود باشگاهها به اندازه
برنامهای که برای داخل زمین دارند، برای سکوها و تحریک تماشاگران و
موضعگیری آنها علیه تیمهای حریف هم برنامه دارند تا در صورت نیاز، بازی به
جنجال کشیده شود! با این شرایط انتظار پخش مستقیم بازیها از تلویزیون را
هم دارند!