دو تصویر را با هم قیاس کنید؛
اول تصویر اخمآلود کروش پس از بازی با بحرین. همه از دشمنی فوتبال ایران و
بحرین خبر دارند. بحرینیها این تصویر تلخ را در ذهن ایرانیها ثبت کردند.
هر بار که حرف از این کشور میشود، همه یاد آن صحنه میافتند. یاد اتفاقات
بازی ردهبندی جام ملتهای 2004 آسیا وقتی دندان مهدی مهدویکیا را
شکستند.
طبعاً، وقتی تیم ملی چنین مسابقهای را میبرد، تمام ایرانیها خوشحال
میشوند اما پس از شکست 2 بر صفر بحرین، کارلوس کروش اخمآلود بود. او در
رختکن طوری با بازیکنان رفتار کرد که بند و بساط شادی را جمع و به بازی قطر
فکر کنند. حالا این تصویر را در کنار شادی زایدالوصف کروش پس از بازی با
قطر قرار دهید. این شما را به چه نتیجهای میرساند؟ وقتی داور سوت پایان
بازی را زد، او مشتش را گره کرد و روی زمین نشست.
در رختکن تیم ملی هم کروش فوقالعاده خوشحال بود. این در حالی است که او
خودش از کیفیت بازی ایران رضایت چندانی نداشت و از عملکرد چند بازیکن، به
شدت ناراضی بود. این میتواند چه معنایی داشته باشد؟ ظاهراً باید قطر را
دشمن شماره یک کروش در فوتبال آسیا دانست. راز پنهان دشمنی او با فوتبال
این کشور، در بازیهای مقدماتی جام جهانی نهفته است. وقتی میگفتند کروش
از قطر پول گرفته تا ایران را به جام جهانی نبرد، او ایستاد و جنگید چون
اعتقاد داشت این حرفها را دقیقاً کسانی میزنند که با قطریها بستهاند.
کروش اعتقاد داشت مهمترین سد ایران برای نرسیدن به جام جهانی، قطر است نه
کره یا ازبکستان.
او میگفت این کشور است که با خرج کردن دلارها، میخواهد جلوی ایران را
بگیرد. کنفدراسیون فوتبال آسیا هم پرده از کمکاری چند بازیکن لبنانی در
بازی با قطر برداشت. آنها حتی در روز آخر وقتی جلوی ازبکستان قرار گرفتند،
برای عدم صعود ایران، دروازه خود را به روی مهاجمان حریف باز گذاشتند تا
آنها 5 گل بزنند اما ازبکستان هرچه زد، به در بسته خورد چون ایران، کره
جنوبی را برد تا قطریها به آرزویی که دارند، نرسند. سرمربی تیم ملی آنقدر
از قطریها کینه داشت که وقتی بعد از جام جهانی به او پیشنهاد
وسوسهانگیزی دادند، رویش را برگرداند.
به او گفته بودند قرارداد سفید و امضا شده برایت میفرستیم، خودت رقم را
بنویس و امضا کن اما کروش به خاطر کینهای که از قطریها داشت، این قرارداد
را رد کرد و در ایران ماند. او پنجشنبه شب، میدانست تیمش بازی خوبی
ارائه نداده اما فوقالعاده خوشحال بود که مچ قطریها را با آن دلارهایشان
خوابانده. این راز خوشحالی بیحد او پس از این مسابقه بود. ظاهراً قطر را
باید دشمن شماره یک کارلوس و حالا فوتبال ایران در آسیا خواند.