. استقلالى که به ما فهماند استیل آذین اگر چه به یمن بردهاى ناپلئونى هفته هاى نخست، امتیازات خوبى کسب کرد اما امتیازات از دست رفته هفته هاى اخیر اصلاً و ابداً حق این تیم نبود و به همین دلیل هم به حساب این تیم واریز نشد.
•••
قبل از آنکه بپردازیم به بازى استقلال، شاید ذکر چند نکته کوچک در مورد استیل آذین ضرورى باشد. شاید بهتر است حمید استیلى بیشتر روى ایجاد توازن در تیمش وقت بگذارد. استیل آذین مثل یک جامعه بدون قشر (بورژا) مى ماند. بورژا در اصطلاح جامعه شناسى به طبقه متوسط اطلاق مى شود که حد فاصل و پیوند دهنده طبقه فقیر با طبقه اعیان است. هر چه طبقه متوسط در یک جامعه زندگى بهترى داشته باشد، جامعه روال پیشرفت یا توازان را بهتر پشت سر مى گذارد. استیل آذین از این لحاظ یک جامعه بدون قشرمتوسط است. جامعه اى که در آن یک قشر همه صاحبنام و لژیونر و ملى پوش فعلى یا سابق هستند و یک قشر بازیکنان کمتر شناخته شده تر. استیل آذین طبقه متوسط ندارد یا خیلى کم دارد. تیمى و جامعه اى هم که طبقه متوسط اکثریت آن را تشکیل ندهد با مشکل مواجه مى شود. این یک حقیقت اقتصادى، جامعه شناختى، سیاسى و ورزشى است.
•••
نکته دوم در مورد استیل آذین. على کریمى را دیدید؟ دیدید چطور مى دوید؟ چطور مى جنگید؟ چطور تکل مى زد؟ چطور شده بود رهبر تیم؟ چطور وظیفه لیدرى را برعهده داشت؟ دیدید کنار محوطه جریمه خودى چطور به مهاجمان پا به توپ استقلال حمله مى کرد و از آنها توپ مى دزدید؟ على کریمى براى کدام مربى این طور دل سوزانده بود؟ براى کدام تیم؟ براى کدام پیراهن؟ این هنر حمید استیلى است که توانسته از على کریمى یک «استیلى - منصوریان» بسازد. یکى که مثل استیلى در زمین بدود و بجنگد و مثل منصوریان حمله کند و موقعیت بسازد. درست مثل زوج این ۲ نفر در مقدماتى ۹۸ که با کریم باقرى تکمیل مى شد. انصاف نیست اما اغراق هم نیست اگر بنویسیم على کریمى جمعه شب در استیل آذین همزمان نقش هر ۳ نفر را بازى کرد. مثل باقرى جنگید، مثل استیلى دوید و مثل منصوریان حمله کرد. حالا به این سؤال جواب بدهید. کدام مربى در سال هاى اخیر توانسته از على کریمى اینگونه بازى بگیرد؟ کدام مربى، کدام تیم و کدام پیراهن توانسته على کریمى را اینگونه در زمین به تحرک وادار کند؟آیا نباید باور کنیم حمید استیلى در مربیگرى دارد از خودش چشمه هایى رو مى کند که دیدنش وظیفه ماست که چشمان مسلح به عنوان «تحلیل گر مطبوعاتى» را یدک مى کشیم؟
•••
برگردیم به استقلال امیرقلعه نویى با احترام ویژه به صمد مرفاوى و روته مولر. استقلال جمعه شب چقدر شبیه بود به استقلال رؤیایى فصل قبل امیرقلعه نویى. تیمى که سیر نمى شد از حمله. تیمى که وقتى حمله مى کرد خوفناک، ترسناک و وهمناک بود. این تعبیر را هیچ وقت به کار نبردم چون احساس کردم شاید خوانندگان نیت صادقانه نویسنده را درک نکنند یا بگذارند پاى کارهاى دون شأنى مثل نان قرض دادن.وقتى تیم امیر قلعه نویى حمله مى کرد، یاد فیلم هاى راز بقا مى افتادم که حمله گله شیرها را نشان مى داد. وقتى استقلال امیر قلعه نویى یک ضربه ایستگاهى به دست مى آورد تو مى توانستى همان حمله را تجربه کنى. یک حمله سراسر، محاصره وار، فشرده و مبتنى بر ۲ اصل کلاسیک حمله موفق که در تمام جانداران جهان یکسان است یعنى سرعت و زمانبندى. ۲ اصلى که سان تزو چند هزار سال قبل در «هنر جنگ» بیانش کرد. حمله تیم قلعه نویى چنین حمله اى بود. رعد آسا، شلوغ، برهم زننده تمرکز حریف و ... موفق!
•••
براى اولین بار در فصل جدید استقلال در حمله پرتعداد بود. پرتعداد واژه مناسبى نیست. براى نخستین بار صمد مرفاوى به فناورى اشباع کردن محوطه جریمه حریف یاران خودى دست یافت که مى توان آنرا «غنى سازى حمله» یا «غنى سازى محوطه جریمه» نیز لقب داد. کشفى بسیار با ارزش که به یک تیم فوتبال سرد و بى روح و کسل کننده از جنس استقلال صمد مرفاوى و روته مولر، قدرت و کیفیت جادویى «گله شیرها» به وقت حمله و یورش بردن به «غذا» را مى دهد. ترسناک، رعب انگیز، قابل احترام و مهار ناپذیر!
•••
صمد مرفاوى در کنفرانس مطبوعاتى متواضعانه از افزایش سرعت استقلال خبر مى دهد تا دست بگذارد روى اصلى ترین و اساسى ترین برگ برنده استقلال. اگر گله شیرها توانستند بدون هیچ مشکلى دوباره در محوطه جریمه استیل به کشتار دست بزنند دلیلش ۲ بار بود. دلیلش دو اصل بود که سان تزو ۳هزار سال پیش در هنر جنگ به رشته تحریر درآورد اما هرگز باور نمى کرد که روزگارى صمد مرفاوى از آن سود ببرد. ۲ اصل تضمین کننده موفقیت در هر حمله اى، سرعت و زمانبندى است. زمانبندى کار پاس دهنده و ضربه زننده است و اگر تیم به فناوى بازى گروهى بیش از ۲ نفر دست یافته باشد، مى توانیم نفر سوم را هم به این چرخه اضافه کنیم. نفر سومى که وظیفه اش بازى بدون توپ، برهم زدن تمرکز مدافعان و آغاز پروسه ارسال توپ است. سرعت اما یک مقوله تیمى است. استقلال جمعه شب، بسیار سریع بود و این سریع بودن ۲ دلیل داشت. بیرون بودن عنایتى و اکبرپور که مهاجمانى فیزیکى و قدرتى هستند و اعتماد کردن به یک زوج جوان و تازه نفس و سرعتى. زوج سید صالحى - برهانى که با ۲ گل زده و یک پاس گل روزى طلایى را به نام خود ثبت کردند. به این دو ،جان واریو را هم اضافه کنید که هنوز ۴۰ درصد خودش هم نیست اما سرعت خوبى به تیم استقلال تزریق کرد.
•••
عنایتى و اکبرپور در فاز انتقال توپ به دیگر مردان خودى، حتى یک سوم سرعت سید صالحى را هم ندارند. به بازى پرنشاط و پرطراوت سید صالحى نگاهى مجدد بیندازید و آن را مقایسه کنید با عنایتى که «کند» مى نماید. رضا عنایتى هنوز تحت تأثیر جو امارات است و یک ماه دیگرى کار دارد تا بشود همان رضاى سابق. سید صالحى اما حالا در اوج است و بیرون نشاندن او کم لطفى محض است به ... استقلال. به استقلالى که مى تواند گله شیرها باشد و فاتحانه غذاى خود را از هم بدرد جاى آنکه مثل کفتارها به «حداقل» اکتفا کند.
•••
استقلال صمد مرفاوى جمه شب بوى استقلال امیر قلعه نویى را مى داد. بوى یک استقلال تهاجمى، شجاع و از همه مهمتر، موقتاً دور از قید و بندهاى تفکر محافظه کار آلمانى! به این استقلال مى شود خیلى بیشتر دل بست. این طور نیست آقاى روته مولر؟!