در مراسم مولودی امام حسن مجتبی(ع) که در خانه برادران عرب برگزار شد، قلعهنویی و دایی روی هم را بوسیدند تا کدورتها را به کنار نهند. قلعهنویی اما میگوید که واژه آشتیکنان توصیف چندان درستی نیست: «اولا باید بگویم که نباید از لفظ آشتیکنان استفاده کنید چرا که ما هیچ کدورتی با هم نداشتیم و قهر هم نبودیم. در ضمن من و علی دایی قبلا هم یکدیگر را دیده بودیم و حتی تلفنی هم حرف زده بودیم. در این مراسم جدا از من و دایی خیلی از شخصیتهای فوتبالی دیگر و همچنین آقای ارجمند، هنرمند باارزشمان حضور داشتند.» او اما در ادامه میپذیرد که با دایی کدورت داشته: «به هر حال اگر هم اختلاف و یا کدورتی وجود داشت فقط به خاطر مسائل فوتبالی بود که این به نظر من طبیعی است. من و علی دایی در تیم ملی 3 دوره در کنار هم بودیم و با هم رفیق هستیم. در ضمن وقتی علی دایی را از تیم ملی کنار گذاشتند و در شرایطی که خیلیها سکوت کرده بودند من تنها کسی بودم که از علی دایی حمایت کردم و گفتم که نباید در مورد او چنین تصمیمی میگرفتند.»
اعتراف جالب
نکته جالب مصاحبه قلعهنویی اعتراف او به وجهه بینالمللی دایی است، آنجا که میگوید: «دایی با امثال من و خیلی از مربیان دیگر فرق میکند و معتقدم ما در مقابل وجهه بینالمللی دایی خیلی ضعیف هستیم. من اعتقاد دارم که دایی را خیلی زود سوزاندیم و البته باید تاکید کنم که سوزاندن با انتقاد کردن خیلی فرق میکند. امثال دایی در ایران بسیار کم است و کنار گذاشتن او از تیم ملی اشتباه بزرگی بود. ما باید قدر او را بیش از اینها میدانستیم. باز هم میگویم که دایی رفیق من است و هیچ مشکلی با هم نداریم و دیدید که چگونه در تیم ملی از او حمایت کردم، هرچند که دایی هیچ احتیاجی به حمایت من نداشت.»
قربانی سیاست شدم
قلعهنویی اما به دورانی که سرمربی تیم ملی بود هم نقبی میزند. او هنوز هم از نحوه برکناریاش دلخور است: «تیم ملی 4 روز روی هوا بود و پس از طی کردن مسافت 20هزار کیلومتری 4 امتیاز کسب کردیم و به عنوان تیم اول راهی جام ملتهای آسیا شدیم، آن هم در شرایطی که فدراسیون رئیس نداشت و مشکلات بسیار زیادی را احساس میکردیم. در نهایت و پس از شکست در ضربات پنالتی، قربانی چالشهای دو گروه سیاسی شدیم و همه دیدند که چه اتفاقاتی افتاد. من فقط به خاطر کلمه ایران آمدم اما در نهایت قربانی شدم. در استقلال هم در 13 ماه دو قهرمانی آوردم و در نهایت دیدید که چگونه جدا شدم.»
پاسخ به دادگان
محمد دادگان در مصاحبه تلویزیونی اعلام کرد با انتخاب علی دایی و امیر قلعهنویی به عنوان سرمربی تیم ملی، این افراد مهره سوخته فوتبال ایران شدند. قلعهنویی در واکنش به این گفته او پاسخ جالبی میدهد: «نظر دادگان را قبول ندارم. من بعد از 13سال به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شدم و به پختگی لازم رسیده بودم. زمانی که سرمربی تیم ملی شدم بدترین موقعیت در فوتبال ایران حاکم بود. فدراسیون، رئیس نداشت و بعد از انتخابم به عنوان سرمربی دو جناح سیاسی درگیر شدند، اما با وجود همه مشکلات نتایج بسیار خوبی گرفتیم. سند من هم ردهبندی فیفا است و اینکه پس از حضور یک سالهام در تیم ملی، ایران در رده اول آسیا قرار گرفت. اگر فرصت میدادند تیم ملی را به جامجهانی2010 میبردم. ما در آن زمان در مرحله مقدماتی جام ملتها بهترین نتایج را کسب کردیم. افتخار میکنم تیمی که من سرمربی آن بودم بدون شکست در بازیهای رسمی تحویل مسئولان داده شد. کارنامه هر فرد بیانگر عملکرد اوست و آنها میتوانند در این زمینه به اسناد موجود مراجعه کنند.