لعنت به ما یا لعنت به تکنولوژی؟

از روزی که گوشی‌های تلفن هوشمند با امکان ضبط صدای همزمان با مکالمه به بازار آمده، خیلی‌ها از این ابزار به‌درستی و برای پیشبرد کارهای خود استفاده می‌کنند اما اهالی فوتبال ما که متأسفانه اغلب‌شان بیشتر اهل سوء‌استفاده‌اند تا استفاده، با این تکنولوژی به جان یکدیگر افتاده‌اند و صدا ضبط می‌کنند و چوب حراج به آبروی هم و تتمه اعتبار فوتبال بی‌اعتبار ایران می‌زنند. نمی‌دانیم الان واقعاً چه باید بگوییم؟! باید بگوییم لعنت به تکنولوژی که دستمان را برای هرگونه بی‌حیایی و بی‌آبرویی بازگذاشته یا لعنت به خودمان که بلد نیستیم از تکنولوژی استفاده کنیم؟!

وقتی معاون وزیر صدای دو اسطوره این فوتبال را ضبط می‌کند و فایل صوتی فحش و ناسزای آنها را با افتخار روی پایگاه اینترنتی خود می‌گذارد، وقتی مطرح‌ترین چهره این فوتبال، هر وقت می‌خواهد حرف خود را به کرسی بنشاند، با افتخار می‌گوید صدای ضبط‌شده فلان آدم را دارم و بهمان روز که با او حرف می‌زدم، صدایش را ضبط کردم. وقتی معاون یک باشگاه خودش را متخصص ضبط کردن صدای بازیکنان (بخوانید متخصص حرف کشیدن از زیر زبان این و آن و خبرچینی و خبررسانی برای سرمربی و مدیران) می‌نامد، وقتی دو همبازی صدای هم را مخفیانه ضبط می‌کنند تا صدای ضبط‌شده را نزد سرمربی ببرند و هر یک به خیال خود زیر‌آب طرف مقابل را بزنند و وقتی دستیار یک سرمربی مطرح هیچ هنری غیر از ورود به جمع بازیکنان و ضبط کردن صدای آنها (فقط جهت اطلاع سرمربی!) ندارد، دیگر از یک بازیکن جوان چه توقعی می‌توان داشت؟!

یوسف وکیا و امثال او هیچ گناهی ندارند. یوسف که یکی از استعدادهای فوتبال ماست، چه خودش 5 بار به درخشان زنگ زده باشد و چه نزده باشد، لابد می‌خواسته با پخش صدای سرمربی پرسپولیس به فولادی‌ها ثابت کند جوان پرمشتری و پرطرفداری است که خواهان زیاد دارد... یوسف ناکرده گناه است، گناهکار ماییم که بی‌اخلاقی را زرنگی و بی‌حیایی را شهامت تعبیر می‌کنیم و جوان‌ترها را به این مسیر می‌کشانیم.

جوان‌تر که بودیم، وقتی وارد جمعی می‌شدیم، اهالی فوتبال به شوخی می‌گفتند طرف خبرنگار است، مراقب باشید صدای‌تان را ضبط نکند اما حالا این ما هستیم که وقتی با فوتبالیست‌ها روبه‌رو می‌شویم، با ترس و لرز به هم می‌گوییم طرف ستاره فوتبال است، مراقب حرف زدن‌مان باشیم، احتمال دارد صدای‌مان را ضبط کند!

اخلاق حرفه‌ای در شلم‌شوربا گم شد!

چهارشنبه هفته گذشته روزنامه خبرورزشی با انتشار یک گزارش اختصاصی از شکایت قریب‌الوقوع باشگاه فولاد از حمید درخشان خبر داد. در این گزارش اختصاصی که دوشنبه شب همین هفته سوژه اصلی برنامه 90 شد، آمده بود فولادی‌ها با در دست داشتن یک فایل صوتی، سرمربی پرسپولیس را به تماس تلفنی با یوسف وکیا متهم کرده‌اند. روز بعد هم وکیل حمید درخشان به خبرورزشی گفت از ابن‌قاسم و سعداوی بابت این اتهام شکایت می‌کند و فولادی‌ها هم روی موضع قبلی خود پافشاری کردند و گفتند جدا از درخشان، یک سرمربی لیگ برتری دیگر (رسول خطیبی) هم با بازیکنان آنها تماس گرفته است.

دوشنبه‌شب عادل فردوسی‌پور در برنامه 90، نعیم سعداوی، حمید درخشان و رسول خطیبی را روی خط آورد و این سوژه را کالبدشکافی کرد. نعیم سعداوی بخشی از فایل صوتی مکالمه درخشان و یوسف وکیا را روی آنتن برنامه زنده پخش کرد. حمید درخشان مدعی شد بازیکن فولاد 5 بار با او تماس گرفته و به اصرار یک واسطه، فقط جواب تماس تلفنی یوسف وکیا را داده و رسول خطیبی هم که از سوی نعیم سعداوی به تماس با احمد عبد‌ا...‌زاده متهم شده بود، در مقام دفاع از خود پیامک بازیکن فولاد را برای عادل ارسال کرد. در این شلم‌شوربا، هیچ کس نفهمید مقصر کیست و هیچ کس هم نپرسید سهم بازیکنانی که با وجود داشتن قرارداد، تماس می‌گیرند و پیامک می‌فرستند، در این بلبشو چقدر است و مهم‌تر از همه اصلاً معنی اخلاق حرفه‌ای چیست؟!